Franc Rodé

Franc Rodé
	;
Biografía
Nacemento	23 de setembro de 1934 (89 anos); Jarše (en)
Cardeal
	24 de marzo de 2006 –
Prefeito da Congregação para os Institutos de Vida Consagrada e Sociedades de Vida Apostólica (pt)
	11 de febreiro de 2004 – 4 de xaneiro de 2011 ; ← Eduardo Martínez Somalo (pt) – João Braz de Aviz (pt) →
Arcebispo católico
	6 de abril de 1997 – 11 de febreiro de 2004 ; ← Alojzij Šuštar – Alojz Uran (en) → ; Diocese: Arquidiocese de Liubliana (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Eslovenia (1991–); República Federal Socialista de Iugoslavia (–1991); Reino de Iugoslavia
Relixión	Igrexa católica
Educación	Pontificia Universidade Gregoriana ; Instituto Católico de Paris (pt)
Actividade
Campo de traballo	Church‘s ministry (en) e teologia católica (pt)
Ocupación	bispo católico (1997–), sacerdote católico (1960–), diácono (1959–), monxe , Teólogo católico , profesor universitario , sacerdote católico
Membro de	Congregación da Misión ; Academia Europea das Ciencias e Artes
Lingua	Lingua eslovena, lingua inglesa e lingua francesa
Orde relixiosa	Congregación da Misión
Consagración	Alojzij Šuštar
Participou en
12 de marzo de 2013	conclave de 2013
	(sl) Stati inu obstati

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Franc Rodé naceu o 23 de setembro de 1934 en Liubliana (entón parte do Reino de Iugoslavia, hoxe en Eslovenia).^[1]

O 4 de outubro de 1959 foi ordenado diácono da súa congregación polo bispo de Ningbo André-Jean-François Defebvre.^[1] O 29 de xuño de 1960 foi ordenado sacerdote polo mesmo prelado.^[1] En 1965 doutorouse polo Instituto Católico de París coa tese Le miracle dans la controverse moderniste.^[2]

O 5 de marzo de 1997 foi nomeado arcebispo de Liubliana. Recibiu a ordenación episcopal o 6 de abril do mesmo ano, de mans do arcebispo emérito de Liubliana Alojzij Šuštar, e tendo como co-consagrantes principais ao arcebispo de Belgrado-Smederevo Franc Perko e ao arcebispo de Toronto Aloysius Matthew Ambrožič.^[1]

O 24 de marzo de 2006 o papa Bieito XVI creouno cardeal, co título de cardeal-diácono de San Francesco Saverio alla Garbatella.^[1]

Retirouse o 4 de xaneiro de 2011.^[1] O 20 de xuño de 2016 foi elevado ao rango de cardeal-presbítero.^[1]

Le miracle dans la controverse moderniste [O milagre na polémica modernista]. París: Éditions Beauchesne. 1965.
Osnovno bogoslovje [Teoloxía básica]. Liubliana: Cirilsko društvo slovenskih bogoslovcev. 1979.
Obredi uvajanja [Ritos introdutorios]. Liubliana: Cirilsko društvo slovenskih bogoslovcev. 1980.
Zgodovina in teologija nekrščanskih verstev [Historia e teoloxía das relixións non cristiás]. Liubliana: Cirilsko društvo slovenskih bogoslovcev. 1980.
Église, nations et démocratie: de la Slovénie au Vatican [Igrexa, nacións e democracia: de Eslovenia ao Vaticano]. París: Éditions Beauchesne. 1993.

Prgišča časa [Un puñado de tempo]. Xunto con Janez Gril e Pavel Bratina. Liubliana: Družina. 1998.

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Cheney, David M. (13 de abril de 2020). "Franc Cardinal Rodé, C.M.". The Hierarchy of the Catholic Church (catholic-hierarchy.org) (en inglés). Consultado o 18/11/2020.
↑ Poulat, Emile (1966). "Rodé (François). Le Miracle dans la controverse moderniste". Archives de sociologie des religions (22): 220. RODÉ (François). Le Miracle dans la controverse moderniste. Paris, Beauchesne, 1965, 287 p. (Théologie historique, nº 3). Cette thèse de théologie de Institut catholique de Paris méritait certes impression [...]