Eusebio Dávalos Hurtado

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Eusebio Dávalos Hurtado
Nacemento24 de marzo de 1909
Lugar de nacementoCidade de México
Falecemento27 de xaneiro de 1968
Lugar de falecementoCidade de México
NacionalidadeMéxico
Alma máterNational School of Anthropology and History
Ocupaciónantropólogo e médico
editar datos en Wikidata ]

Eusebio Dávalos Furtado, nado na Cidade de México o 24 de marzo de 1909 e finado o 27 de xaneiro de 1968, foi un médico homeópata, antropólogo físico e servidor público mexicano.

Durante a súa xestión á fronte do INAH, promoveu a identidade nacional mexicana, o resgardo do patrimonio cultural e a modernización museográfica, a través da construción de museos como o Museo Nacional de Antropoloxía, o Museo Nacional do Vicerreinado, o Museo Nacional das Culturas e a Galería de Historia (coñecido popularmente como Museo O Caracol).

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Graduouse como médico homeópata, cirurxián e parteiro no Instituto Politécnico Nacional en 1938 coa tese profesional Contribución al estudio del Pyrogenium, un producto biológico utilizado en la terapéutica homeopática.

Foi o primeiro graduado da licenciatura en antropoloxía física da Escola Nacional de Antropoloxía e Historia. Graduouse con honras coa tese de mestría La deformación craneana entre los tlatelolcas. Foi director do INAH entre 1957 e 1968, salientando entre as súas accións a promoción de novas lexislacións a prol da conservación do patrimonio cultural de Mesoamérica, así como xestións para a construción dos que son importantes recintos museográficos mexicanos como o Museo Nacional de Antropoloxía, o cal conseguiu en 1964.

Estudou, entre outros restos, os de Hernán Cortés e os atribuídos por Eulalia Guzmán a Cuauhtémoc.