Estarcido
O estarcido (do latín extergere, limpar), técnica moi primitiva identificada máis recentemente co esténcil (do inglés stencil), é un tipo de decoración a partir dun modelo ou calco cun debuxo recortado ou patrón, método que permite reproducir en serie a imaxe representada.[1][2] Entre os seus múltiples campos de aplicación destaca como recurso industrial o estarcido na decoración de azulexos.
Recurso case prehistórico, o estarcido moderno deriva dos métodos decorativos desenvolvidos en distintos lugares do mundo.[nota 1] Desde os delicados estarcidos xaponeses até os atrevidos e complexos deseños africanos. Desde a sinxeleza naïf da arte folk neerlandés, até a formalidade vitoriana.
.jpg)
Técnica[editar | editar a fonte]
Unha das formas máis usuais de facelo é recortando a imaxe desexada sobre unha cartolina (dado que é un soporte cómodo para manualidades polo seu balance entre rixidez, custo e facilidade de recorte); o debuxo aparece como un espazo aberto con zonas sólidas ao redor. O modelo así obtida sitúase sobre unha nova folla de papel e aplícase a pintura sobre toda a superficie, de forma que as zonas de pintura que chegan á folla inferior quedan limitadas polo modelo. Existen distintos métodos para aplicar a pintura: con brocha de estarcido (aplícase pouca cantidade de pintura), rodete de espuma, ou aerosol para crear finos e delicados debuxos.
Historia[editar | editar a fonte]
O estarcido máis antigo que se coñece atópase en España, onde se localizou un panel de mans cunha antigüidade de 66.000 anos.[3] O estarcido veuse usando desde a antigüidade para duplicar os deseños decorativos en paredes, teitos e tecidos. Era moi corrente na China e o Xapón para marcar as embalaxes con selos e caligrafía. Este sistema empregouse tamén para colorear gravado a fibra, gravado ao aguaforte ou outros gravados, utilizando diferentes modelos para as distintas cores.
Aínda que o proceso de estarcido se utilizaba xa na antiga Roma, alcanzou especial popularidade en Estados Unidos durante os anos sesenta, cando moitos artistas utilizaban como medio de expresión as cores puras e as siluetas de contornos marcados.
Esta técnica de esténcil (en inglés stencil) fíxose moi popular co chamado o street art (con artistas como Banksy, Shepard Fairey, Blek lle Rat etc.).
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Os primeiros exemplos de estarcido foron quizais as primeiras impresións cun modelo de caverna, feita espolvillando terra de cores e moi moída sobre paredes previamente preparadas. En China e Xapón a xente imprimía os seus tecidos con follas de plátano que cortaban, debuxando imaxes, colocándoas sobre os tecidos e empregando pinturas vexetais, coloreando as zonas cortadas. En Exipto, os modelos tamén se usaban na para decorar pirámides e templos, facer murais e decorar cerámica e outros obxectos..
- ↑ Léxico de arte (Ediciones Akal)
- ↑ Feliu Franch, Joan (2005). Universidad Jaime I, ed. Dinero color azul cobalto: el negocio americano de la cerámica. p. 37. ISBN 9788480215091. Consultado o 26 de xaneiro de 2016.
- ↑ https://terraeantiqvae.com/profiles/blogs/las-pinturas-rupestres-mas-antiguas-del-mundo-estan-en-espana-y-c
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
- Gravado
- Arte urbana
