Santiago Carrillo

Santiago Carrillo
	;
Biografía
Nacemento	(es) Santiago José Carrillo Solares ; 18 de xaneiro de 1915 ; Xixón, España
Morte	18 de setembro de 2012 (97 anos); Madrid, España
Causa da morte	Insuficiencia cardíaca
Deputado no Congreso dos Deputados
	12 de novembro de 1982 – 23 de abril de 1986 ; Lexislatura: II lexislatura de España ; Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid ; Electo en: Eleccións Xerais 1982 en España
Deputado no Congreso dos Deputados
	21 de marzo de 1979 – 31 de agosto de 1982 ; Lexislatura: I lexislatura de España ; Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid ; Electo en: Eleccións Xerais 1979 en España
Deputado no Congreso dos Deputados
	1 de xullo de 1977 – 2 de xaneiro de 1979 ; Lexislatura: Lexislatura Constituínte de España ; Circunscrición electoral: Circunscrición electoral de Madrid ; Electo en: Eleccións Xerais 1977 en España
Secretario xeral do Partido Comunista de España
	3 de xullo de 1960 – 10 de decembro de 1982 ; ← Dolores Ibárruri – Gerardo Iglesias →
General Secretary of the Unified Socialist Youth (en)
	15 de xuño de 1936 – 20 de xuño de 1947
Q62590023
	10 de maio de 1934 – 15 de xuño de 1936
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	político , escritor
Partido político	Partido de los Trabajadores de España-Unidad Comunista (1985–1991); Partido Comunista de España (1936–1985)
Lingua	Lingua castelá
Obra
	Obras destacables (1977) Eurocommunism and the State (en) ;
Familia
Fillos	José Carrillo Menéndez
Pai	Wenceslao Carrillo (pt)
Cronoloxía
23 de febreiro de 1981	Golpe de estado do 23 de febreiro de 1981
7 de novembro de 1936-4 de decembro de 1936	Matanzas de Paracuellos
	Premios (2010) Q41833708 ;
	Sinatura

Santiago José Carrillo Solares, nado en Xixón o 18 de xaneiro de 1915 e finado en Madrid o 18 de setembro de 2012, foi un político comunista español.^[1]

Foi secretario xeral do Partido Comunista de España (PCE) desde 1960 até 1982. Combateu na guerra civil española e foi unha figura relevante da oposición ao franquismo e da transición española.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi secretario Xeral do Partido Comunista de España (PCE) desde 1960 ata 1982. Combateu na guerra civil española e foi unha figura relevante da oposición ao franquismo e da transición española.

No ano 1977, tras a legalización do Partido Comunista de España, conseguiu a acta de deputado no Congreso dos Deputados, abandonando o escano no ano 1986. No golpe de estado do 23-F foi unha das tres persoas que non seguiron a orde de botarse ó chan.

Tras deixar o cargo, colaborou en diferentes medios de comunicación, en programas como La Ventana da Cadena SER na sección La tertulia de sabios.

Predecesor:
Dolores Ibárruri

Secretario Xeral do PCE
1982 - 1988

Sucesor:
Gerardo Iglesias

Obra[editar | editar a fonte]

«¿Adónde va el Partido Socialista?» (1959)
«Después de Franco, ¿qué?» (1965)
«Eurocomunismo y Estado» (1977)
«El año de la Constitución» (1978)
«Memoria de la transición: la vida política española y el PCE» (1983)
«Problemas de la transición: las condiciones de la revolución socialista» (1985)
«El año de la peluca» (1987)
«Problemas del Partido: el centralismo democrático» (1988)
«Memorias» (1993)
«La gran transición: ¿cómo reconstruir la izquierda?» (1995)
«Un joven del 36» (1996)
«Juez y parte: 15 retratos españoles» (1998)
«La Segunda República: recuerdos y reflexiones» (1999)
«¿Ha muerto el comunismo? Ayer y hoy de un movimiento clave para entender la convulsa historia del siglo XX» (2000)
«La memoria en retazos: recuerdos de nuestra historia más reciente» (2004)
«¿Se vive mejor en la república?» (2005)
«Dolores Ibárruri: Pasionaria, una fuerza de la naturaleza» (2008).
«La crispación en España. De la Guerra Civil a nuestros días» (2008).
«Los viejos camaradas» (2010).
«La difícil reconciliación de los españoles» (2011).