Iván Izquierdo: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Liña 7: Liña 7:


== Investigacións ==
== Investigacións ==
Iván Izquierdo fixo numerosas contribucións orixinais paira a comprensión das bases celulares do almacenamento e evocación da memoria. O seu traballo se focalizó nos mecanismos biolóxicos dos procesos mnemónicos e, para iso, empregou ferramentas experimentais que ían dende a psicobioloxía comportamental até a neuroquímica, a [[farmacoloxía]], a neurofisioloxía e a [[neuroloxía]] experimental, frecuentemente fixo microinfusiones intracerebrais de fármacos e observou os seus efectos sobre distintos procesos, sistemas de [[Receptor (bioquímica)|receptores]] cerebrais, e, en particular, sobre o desempeño en distintas tarefas comportamentales. Foi un dos primeiros en demostrar os roles fisiolóxico-comportamentales da [[adrenalina]], a [[dopamina]], os [[Péptido|péptidos]] opioides endóxenos e a [[acetilcolina]] na modulación da consolidación da memoria e da evocación da memoria dependente de estado. Máis tarde, estudou a influencia dos [[Benzodiacepina|benzodiazepínicos]] e do sistema [[Ácido gamma-aminobutírico|GABAérgico]] sobre a memoria.
Iván Izquierdo fixo numerosas contribucións orixinais para a comprensión das bases celulares do almacenamento e evocación da memoria. O seu traballo se focalizó nos mecanismos biolóxicos dos procesos mnemónicos e, para iso, empregou ferramentas experimentais que ían dende a psicobioloxía comportamental até a neuroquímica, a [[farmacoloxía]], a neurofisioloxía e a [[neuroloxía]] experimental, frecuentemente fixo microinfusiones intracerebrais de fármacos e observou os seus efectos sobre distintos procesos, sistemas de [[Receptor (bioquímica)|receptores]] cerebrais, e, en particular, sobre o desempeño en distintas tarefas comportamentales. Foi un dos primeiros en demostrar os roles fisiolóxico-comportamentales da [[adrenalina]], a [[dopamina]], os [[Péptido|péptidos]] opioides endóxenos e a [[acetilcolina]] na modulación da consolidación da memoria e da evocación da memoria dependente de estado. Máis tarde, estudou a influencia dos [[Benzodiacepina|benzodiazepínicos]] e do sistema [[Ácido gamma-aminobutírico|GABAérgico]] sobre a memoria.


== Traxectoria ==
== Traxectoria ==

Revisión como estaba o 4 de marzo de 2021 ás 16:55

Infotaula de personaIván Izquierdo

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(es) Ivan Izquierdo Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento16 de setembro de 1937 Editar o valor em Wikidata
Buenos Aires, Arxentina Editar o valor em Wikidata
Morte9 de febreiro de 2021 Editar o valor em Wikidata (83 anos)
Porto Alegre, Brasil Editar o valor em Wikidata
Causa da morteCOVID-19 e pneumonía Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeArxentina
Brasil Editar o valor em Wikidata
EducaciónFacultade de Medicina da Universidade de Bos Aires Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoNeuroloxía Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónneurocientífico , investigador Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade Nacional de Córdoba (pt) Traducir
Pontifícia Universidade Católica do Rio Grande do Sul (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá e lingua portuguesa Editar o valor em Wikidata
Premios

Iván Antonio Izquierdo, nado en Buenos Aires o16 de setembro de 1937 e finado en Porto Alegre o 9 de febreiro de 2021, foi un coñecido científico arxentino, pioneiro no estudo da neurobioloxía da memoria e da aprendizaxe.[1]

Traxectoria

Naceu en 1937 en Bos Aires, Arxentina e completou a carreira de medicina en 1961 e obtivo o seu doutoramento en Farmacoloxía en 1962, sempre na Universidade de Bos Aires (UBA). Por algúns anos actuou como docente na Universidade Nacional de Córdoba (UNC), Arxentina, pero, en función dunha confluencia de factores, tantos políticos (o goberno militar) cantos persoais (o seu matrimonio con Ivone, que é nativa de Brasil), emigrou a Brasil no comezo dos anos setenta, e desde 1978 viviu na cidade de Porto Alegre, estado de Rio Grande do Sul, Brasil. Por máis de vinte anos, dirixiu o "Centro de Memoria" do Departamento de Bioquímica, ICBS, Universidade Federal de Río Grande do Sur (UFRGS), onde tivo unha gran influencia sobre toda unha xeración de mozos científicos: formou 42 doutores ao longo de todos estes anos, a maior parte dos cales hoxe traballan en universidades de Brasil e tamén no exterior. Xubilouse na Universidade pública e instalouse na Pontifícia Universidade Católica do Rio Grande do Sul (PUCRS), onde segue co seu labor de investigación básica e de formación de futuros científicos. Faleceu o 9 de febreiro de 2021 aos 83 anos en Porto Alegre, Brasil.

Investigacións

Iván Izquierdo fixo numerosas contribucións orixinais para a comprensión das bases celulares do almacenamento e evocación da memoria. O seu traballo se focalizó nos mecanismos biolóxicos dos procesos mnemónicos e, para iso, empregou ferramentas experimentais que ían dende a psicobioloxía comportamental até a neuroquímica, a farmacoloxía, a neurofisioloxía e a neuroloxía experimental, frecuentemente fixo microinfusiones intracerebrais de fármacos e observou os seus efectos sobre distintos procesos, sistemas de receptores cerebrais, e, en particular, sobre o desempeño en distintas tarefas comportamentales. Foi un dos primeiros en demostrar os roles fisiolóxico-comportamentales da adrenalina, a dopamina, os péptidos opioides endóxenos e a acetilcolina na modulación da consolidación da memoria e da evocación da memoria dependente de estado. Máis tarde, estudou a influencia dos benzodiazepínicos e do sistema GABAérgico sobre a memoria.

Traxectoria

Entre os seus principais logros inclúense as bases moleculares da formación, evocación, persistencia e extinción da memoria no encéfalo dos mamíferos, a dependencia de estado endóxena e a discriminación funcional entre as memorias de curta e de longa duración. Ao longo de case catro décadas, Iván Izquierdo publicou máis de 500 artigos científicos en publicacións periódicas indexadas (é dicir, nos cales hai avaliación por científicos pares) e é, dende hai anos, un dos científicos brasileiros e latinoamericanos máis citados na literatura especializada: 13 dos seus artigos foron citados máis de 100 veces, e, dende 1958, o conxunto da súa obra recibiu máis 10 000 citacións. Tamén ten publicado 17 libros, 6 dos cales son de ficción / contos, o seu máis recente paixón.

É membro de diversas Academias de Ciencias en Brasil e no mundo ―foi elixido, en 01/05/2007, membro estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias de Estados Unidos― e foi honrado con máis de 30 importantes premios nacionais e internacionais, incluso o máis alto recoñecemento civil brasileiro, a Ordem do Barão do Rio Branco (2007). Tamén é Doutor Honoris Causa da Universidade Federal de Paraná, e Premio en Ciencias da Fundação Conrado Wessel (2007). En Arxentina, ademais de Professor Honoris Causa da Universidade Nacional de Córdoba (2007), Izquierdo foi a oitava persoa desde 1821, en ser nomeado Profesor Honorario da Universidade de Bos Aires, mentres que os outros sete foron laureados co premio Nobel.

Obra

  • I Izquierdo, JH Medina (1997) Formación da memoria: a secuencia de eventos bioquímicos no hipocampo e a súa conexión coa actividade noutras estruturas cerebrais. Neurobioloxía da aprendizaxe e da memoria, 68, 285-316.
  • I Izquierdo, DM Barros, T Mello e Souza, MM Souza, LA Izquierdo, JH Medina (1998) Os mecanismos para os tipos de memoria difiren. Natureza, 393, 635-636.
  • I Izquierdo, LRM Bevilaqua, JI Rossato, JS Bonini, JH Medina, M Cammarota (2006) Diferentes fervenzas moleculares en diferentes sitios da consolidación do control cerebral. Tendencias en neurociencias, 29, 496-505.
  • P Beckinschtein, M Cammarota, LM Igaz, LRM Bevilaqua, I Izquierdo, JH Medina (2007) A persistencia do almacenamento de memoria a longo prazo require unha síntese tardía de proteínas e unha fase dependente do BDNF no hipocampo. Neuron 53, 261-267.
  • JI Rossato, LRM Bevilaqua, I Izquierdo, JH Medina, M Cammarota (2009) A dopamina controla a persistencia do almacenamento de memoria a longo prazo. Ciencia, 325, 1017-1020.
  • .WC Da Silva, G Cardoso, JS Bonini, F Benetti, I Izquierdo (2013) A reconsolidación da memoria e o seu mantemento dependen das canles de calcio dependentes da tensión L e das funcións CaMKII que regulan a rotación de proteínas no hipocampo. Actas da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos de América, 110 (16), 6566-6570.

Notas

Véxase tamén

Ligazóns externas