Golpe de Estado do 18 de brumario: Diferenzas entre revisións
mSen resumo de edición |
mSen resumo de edición |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{En uso}} |
|||
{{Infobox golpe de estado|nome=Golpe de Estado do 18 de brumario en Francia|imaxe=|tamaño=|lugar={{FRA}}|impulsores=<li> |
{{Infobox golpe de estado|nome=Golpe de Estado do 18 de brumario en Francia|imaxe=|tamaño=|lugar={{FRA}}|impulsores=<li> |
||
* [[Napoleón Bonaparte]] |
* [[Napoleón Bonaparte]] |
||
Liña 5: | Liña 4: | ||
* [[Emmanuel-Joseph Sieyès]] |
* [[Emmanuel-Joseph Sieyès]] |
||
* [[Roger Ducos]] |
* [[Roger Ducos]] |
||
</li>|motivos=|ideoloxías=|saínte=|goberno1=[[Directorio (Francia)|Directorio]]|entrante=[[Napoleón Bonaparte]]|goberno2=[[Consulado (Francia)|Consulado]]}}O '''golpe de Estado do 18 de brumario''' do ano VIII en Francia fai referencia ao [[ |
</li>|motivos=|ideoloxías=|saínte=|goberno1=[[Directorio (Francia)|Directorio]]|entrante=[[Napoleón Bonaparte]]|goberno2=[[Consulado (Francia)|Consulado]]}}O '''golpe de Estado do 18 de brumario''' do ano VIII en [[Francia]] fai referencia ao [[golpe de Estado]] dado nesa data do [[calendario republicano francés]], correspondente ao [[9 de novembro]] de [[1799]] do [[calendario gregoriano]], que acabou co [[Directorio (Francia)|Directorio]], última forma de goberno da [[Revolución Francesa|Revolución francesa]], e iniciou o [[Consulado (Francia)|Consulado]] con [[Napoleón I de Francia|Napoleón Bonaparte]] como líder. |
||
[[Ficheiro:Портрет_к_статье_«Наполеон_I_Великий»_(Вклейка_№_2)._Военная_энциклопедия_Сытина_(Санкт-Петербург,_1911-1915).jpg|miniatura|Napoleón Bonaparte]] |
[[Ficheiro:Портрет_к_статье_«Наполеон_I_Великий»_(Вклейка_№_2)._Военная_энциклопедия_Сытина_(Санкт-Петербург,_1911-1915).jpg|miniatura|Napoleón Bonaparte]] |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
O día 18 de brumario do ano VIII (calendario republicano francés, equivalente |
O día 18 de brumario do ano VIII (calendario republicano francés, equivalente ao 9 de novembro de 1799), [[Napoleón I de Francia|Napoleón Bonaparte]], retornado desde a campaña de [[Exipto]] e aproveitando a debilidade política do [[Directorio (Francia)|Directorio Executivo]] gobernante en Francia, deu un sorprendente golpe de Estado contando co apoio popular e do [[Forzas armadas|exército]] (sabedores das súas fazañas e capacidades nas diferentes campañas das Guerras Revolucionarias Francesas), xunto a algúns ideólogos da [[Revolución Francesa|Revolución]] como [[Emmanuel Joseph Sieyès|Sieyès]]. |
||
Ese día foi convocado con carácter de urxencia o Consello de Anciáns para tratar una presunta conspiración dos xacobinos contra o goberno. O Consello tomou o acordo de trasladarse a Saint-Cloud por motivos de seguridade, mais ao día seguinte Napoleón secuestrou a Asemblea co apoio do exército. Aproveitando as intrigas e a división de competencias entre os aparellos lexislativos e executivos do [[Estado]], e recorrendo por suposto á coacción persoal, conseguiu que os deputados franceses nomeasen Cónsules provisionais a Sieyès, Roger Ducos e a el mesmo, creando o que se coñeceu como ''o triunvirato''. |
Ese día foi convocado con carácter de urxencia o Consello de Anciáns para tratar una presunta conspiración dos [[Xacobinismo|xacobinos]] contra o goberno. O Consello tomou o acordo de trasladarse a Saint-Cloud por motivos de seguridade, mais ao día seguinte Napoleón secuestrou a Asemblea co apoio do exército. Aproveitando as intrigas e a división de competencias entre os aparellos lexislativos e executivos do [[Estado]], e recorrendo por suposto á coacción persoal, conseguiu que os deputados franceses nomeasen Cónsules provisionais a Sieyès, Roger Ducos e a el mesmo, creando o que se coñeceu como ''o triunvirato''. |
||
De forma inmediata preparouse a reforma constitucional. Tomáronse medidas para asegurar a orde social no país, acompañando as medidas económicas co desterro dos xacobinos, á vez que Bonaparte aumentaba a súa popularidade grazas a estas medidas e ás súas continuas aparicións públicas, exercendo o papel de ''salvador da patria''. A pesar de que a República contaba en teoría con tres cónsules, só Napoleón chegou a |
De forma inmediata preparouse a reforma constitucional. Tomáronse medidas para asegurar a orde social no país, acompañando as medidas económicas co desterro dos xacobinos, á vez que Bonaparte aumentaba a súa popularidade grazas a estas medidas e ás súas continuas aparicións públicas, exercendo o papel de ''salvador da patria''. A pesar de que a República contaba en teoría con tres cónsules, só Napoleón chegou a exercer o cargo grazas a un truco legal consistente en iniciar o goberno dos cónsules por [[orde alfabética]] (Bonaparte-Ducos-Sieyès). |
||
Este golpe de Estado, que en principio pretendía acabar coa [[Corrupción política|corrupción]] do anterior goberno e favorecer os intereses da nova [[burguesía]] republicana, |
Este golpe de Estado, que en principio pretendía acabar coa [[Corrupción política|corrupción]] do anterior goberno e favorecer os intereses da nova [[burguesía]] republicana, levouno a recibir o título de [[Primeiro Imperio Francés|Emperador de Francia]] o [[2 de decembro]] de [[1804]]. |
||
Durante moito tempo, relacionouse esta data (18 de brumario) co concepto de ''golpe de Estado'', tanto que en [[1851]], [[Karl Marx]] publicou a súa obra titulada ''O 18 de brumario de Luís Bonaparte'', relacionando o momento histórico co concepto de ''cesarismo'' (véxase tamén [[Xulio César]]), aínda que considerando Marx que devandito concepto non é aplicábel á realidade do seu tempo, debido ao diferente carácter das clases en pugna en comparación coas existentes durante o momento de Xulio César.<ref name="Marx">Karl Marx. [https://trabajadoresyrevolucion.files.wordpress.com/2014/04/marx-el-18-brumario-de-luis-bonaparte-1852.pdf ''El 18 Brumario de Luis Bonaparte''], ''Prólogo del autor a la Segunda Edición de 186'', |
Durante moito tempo, relacionouse esta data (18 de brumario) co concepto de ''golpe de Estado'', tanto que en [[1851]], [[Karl Marx]] publicou a súa obra titulada ''Der 18te Brumaire des Louis Napoleon'' (''O 18 de brumario de Luís Bonaparte)'', relacionando o momento histórico co concepto de ''cesarismo'' (véxase tamén [[Xulio César]]), aínda que considerando Marx que o devandito concepto non é aplicábel á realidade do seu tempo, debido ao diferente carácter das clases en pugna en comparación coas existentes durante o momento de Xulio César.<ref name="Marx">Karl Marx. [https://trabajadoresyrevolucion.files.wordpress.com/2014/04/marx-el-18-brumario-de-luis-bonaparte-1852.pdf ''El 18 Brumario de Luis Bonaparte''], ''Prólogo del autor a la Segunda Edición de 186'', páx. 5-7. Fundación Federico Engels, Madrid, 2003, 117 páxs, ISBN 84-932118-7-7</ref> |
||
== Notas == |
== Notas == |
Revisión como estaba o 15 de xaneiro de 2021 ás 09:40
Contexto do acontecemento | |
---|---|
Lugar | Francia |
Impulsores | |
Goberno previo | |
Forma de goberno | Directorio |
Goberno resultante | |
Gobernante | Napoleón Bonaparte |
Forma de goberno | Consulado |
O golpe de Estado do 18 de brumario do ano VIII en Francia fai referencia ao golpe de Estado dado nesa data do calendario republicano francés, correspondente ao 9 de novembro de 1799 do calendario gregoriano, que acabou co Directorio, última forma de goberno da Revolución francesa, e iniciou o Consulado con Napoleón Bonaparte como líder.
Historia
O día 18 de brumario do ano VIII (calendario republicano francés, equivalente ao 9 de novembro de 1799), Napoleón Bonaparte, retornado desde a campaña de Exipto e aproveitando a debilidade política do Directorio Executivo gobernante en Francia, deu un sorprendente golpe de Estado contando co apoio popular e do exército (sabedores das súas fazañas e capacidades nas diferentes campañas das Guerras Revolucionarias Francesas), xunto a algúns ideólogos da Revolución como Sieyès.
Ese día foi convocado con carácter de urxencia o Consello de Anciáns para tratar una presunta conspiración dos xacobinos contra o goberno. O Consello tomou o acordo de trasladarse a Saint-Cloud por motivos de seguridade, mais ao día seguinte Napoleón secuestrou a Asemblea co apoio do exército. Aproveitando as intrigas e a división de competencias entre os aparellos lexislativos e executivos do Estado, e recorrendo por suposto á coacción persoal, conseguiu que os deputados franceses nomeasen Cónsules provisionais a Sieyès, Roger Ducos e a el mesmo, creando o que se coñeceu como o triunvirato.
De forma inmediata preparouse a reforma constitucional. Tomáronse medidas para asegurar a orde social no país, acompañando as medidas económicas co desterro dos xacobinos, á vez que Bonaparte aumentaba a súa popularidade grazas a estas medidas e ás súas continuas aparicións públicas, exercendo o papel de salvador da patria. A pesar de que a República contaba en teoría con tres cónsules, só Napoleón chegou a exercer o cargo grazas a un truco legal consistente en iniciar o goberno dos cónsules por orde alfabética (Bonaparte-Ducos-Sieyès).
Este golpe de Estado, que en principio pretendía acabar coa corrupción do anterior goberno e favorecer os intereses da nova burguesía republicana, levouno a recibir o título de Emperador de Francia o 2 de decembro de 1804.
Durante moito tempo, relacionouse esta data (18 de brumario) co concepto de golpe de Estado, tanto que en 1851, Karl Marx publicou a súa obra titulada Der 18te Brumaire des Louis Napoleon (O 18 de brumario de Luís Bonaparte), relacionando o momento histórico co concepto de cesarismo (véxase tamén Xulio César), aínda que considerando Marx que o devandito concepto non é aplicábel á realidade do seu tempo, debido ao diferente carácter das clases en pugna en comparación coas existentes durante o momento de Xulio César.[1]
Notas
- ↑ Karl Marx. El 18 Brumario de Luis Bonaparte, Prólogo del autor a la Segunda Edición de 186, páx. 5-7. Fundación Federico Engels, Madrid, 2003, 117 páxs, ISBN 84-932118-7-7
Véxase tamén
Ligazóns externas
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Golpe de Estado do 18 de brumario |