Cuestor: Diferenzas entre revisións
m Bot: Engado {{Control de autoridades}} |
m completo con es: wiki e ordeno |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
{{Goberno Romano}} |
{{Goberno Romano}} |
||
Os primeiros '''cuestores''' foron [[xuíz|xuíces]] encargados dos casos de [[asasinato]] e de [[insurrección]] ou alta traizón. Co tempo a súa denominación máis común foi ''Decumviri Perduillionis et parricidii''. Eran nomeados para cada caso e non constituían unha maxistratura permanente. |
Un '''cuestor''' (do [[Lingua latina|latín]] <small>QVÆSTOR</small> 'indagador') é un maxistrado da antiga [[Roma antiga|Roma]]. Os primeiros '''cuestores''' foron [[xuíz|xuíces]] encargados dos casos de [[asasinato]] e de [[insurrección]] ou alta traizón. Co tempo a súa denominación máis común foi ''Decumviri Perduillionis et parricidii''. Eran nomeados para cada caso e non constituían unha maxistratura permanente. |
||
A fins do [[Século -III|Século III a.C]] os ''decumviri'' ou cuestores perderon as súas atribucións xudiciais que pasaron aos ''triunviri nocturni''. |
A fins do [[Século -III|Século III a.C]] os ''decumviri'' ou cuestores perderon as súas atribucións xudiciais que pasaron aos ''triunviri nocturni''. |
||
Simultaneamente a estes cuestores xudiciais existiron os cuestores administrativos, nos cales delegaba ao [[rei]] a administración dos fondos públicos. Coa [[República Romana|república]] as súas funcións pasaron aos [[Cónsul romano|cónsules]] que as delegaron en dous cuestores civís (para o Tesouro público) e dous cuestores militares (para as arcas do Exército). Máis tarde o seu nomeamento pasou aos [[comicios tribunados]]. |
Simultaneamente a estes cuestores xudiciais existiron os cuestores administrativos, nos cales delegaba ao [[rei]] a administración dos fondos públicos. Coa [[República Romana|república]] as súas funcións pasaron aos [[Cónsul romano|cónsules]] que as delegaron en dous cuestores civís (para o Tesouro público) e dous cuestores militares (para as arcas do Exército). Foi nese momento. 309 a.C., no que os [[plebeos]] conseguiron acceder á Cuestura, que até entón estaba reservada só para [[Patricio|patricios]], e ocuparon tres das catro prazas, quedando a cuarta para un patricio. O seu número seguiu aumentando até que na época de [[Xulio César]] chegaron a ser 40<ref>{{Cita libro|título=El Romano, la tierra, las armas. Evolución histórica de las Instituciones del Derecho Romano|apelidos=Gavernet|nome=Haroldo Ramón|editorial=Lex|ano=1992|ISBN=950-9076-30-9|apelidos2=Mojer|nome2=Mario Antonio|lugar=La Plata, Argentina|ref=}}</ref>. Máis tarde o seu nomeamento pasou aos [[comicios tribunados]]. |
||
| ⚫ | |||
Estes catro cuestores eran [[patricio]]s ata que o [[345]] [[ab urbe condita]], os [[wikt:plebeo|plebeo]]s puideron ocupar tres das catro prazas. |
|||
Tamén existiron catro cuestores da Mariña, encargados da administración das catro bases navais romanas. |
|||
| ⚫ | |||
== Notas == |
|||
{{Listaref}} |
|||
== Véxase tamén == |
== Véxase tamén == |
||
=== Outros artigos === |
=== Outros artigos === |
||
Revisión como estaba o 10 de maio de 2017 ás 17:51
| Roma | |
|---|---|
| Monarquía | |
| República | |
| Imperio | |
| Principado | Dominado |
| Imperio de Occidente | Imperio de Oriente |
| Maxistrados Ordinarios: | |
| Maxistrados Extraordinarios: | |
| Oficiais e Títulos: | |
| Institucións e normas: | |
Un cuestor (do latín QVÆSTOR 'indagador') é un maxistrado da antiga Roma. Os primeiros cuestores foron xuíces encargados dos casos de asasinato e de insurrección ou alta traizón. Co tempo a súa denominación máis común foi Decumviri Perduillionis et parricidii. Eran nomeados para cada caso e non constituían unha maxistratura permanente.
A fins do Século III a.C os decumviri ou cuestores perderon as súas atribucións xudiciais que pasaron aos triunviri nocturni.
Simultaneamente a estes cuestores xudiciais existiron os cuestores administrativos, nos cales delegaba ao rei a administración dos fondos públicos. Coa república as súas funcións pasaron aos cónsules que as delegaron en dous cuestores civís (para o Tesouro público) e dous cuestores militares (para as arcas do Exército). Foi nese momento. 309 a.C., no que os plebeos conseguiron acceder á Cuestura, que até entón estaba reservada só para patricios, e ocuparon tres das catro prazas, quedando a cuarta para un patricio. O seu número seguiu aumentando até que na época de Xulio César chegaron a ser 40[1]. Máis tarde o seu nomeamento pasou aos comicios tribunados.
Tamén existiron catro cuestores da Mariña, encargados da administración das catro bases navais romanas. Finalmente establecéronse, xunto aos cuestores existentes, os cuestores Itálicos, con competencias para coordinar os censos da parte de Italia sometida a Roma.
Notas
- ↑ Gavernet, Haroldo Ramón; Mojer, Mario Antonio (1992). El Romano, la tierra, las armas. Evolución histórica de las Instituciones del Derecho Romano. La Plata, Argentina: Lex. ISBN 950-9076-30-9.
