Nó sinusal: Diferenzas entre revisións
m Bot: Cambio o modelo: Cita publicación; cambios estética |
|||
Liña 3: | Liña 3: | ||
| Imaxe = ConductionsystemoftheheartwithoutHeart.svg |
| Imaxe = ConductionsystemoftheheartwithoutHeart.svg |
||
| Lenda = Sistema de condución eléctrica do [[corazón]]: |
| Lenda = Sistema de condución eléctrica do [[corazón]]: |
||
# |
# Nó sinusal |
||
# [[Feixe de Bachmann]] |
# [[Feixe de Bachmann]] |
||
# Tracto internodal anterior |
# Tracto internodal anterior |
||
Liña 15: | Liña 15: | ||
# Feixe posterior esquerdo |
# Feixe posterior esquerdo |
||
# [[Fibras de Purkinje]] |
# [[Fibras de Purkinje]] |
||
---- |
|||
| Imaxe2 = Sinoatrial node high mag.jpg |
| Imaxe2 = Sinoatrial node high mag.jpg |
||
| Lenda2 = Micrografía de alto aumento do nó sinusal (Nó SA). Corte tinguido con [[hematoxilina]] e [[eosina]]. O tecido adxacente é unha [[fibra nerviosa]], o nó sinoatrial interactúa co [[nervio vago]]. |
| Lenda2 = Micrografía de alto aumento do nó sinusal (Nó SA). Corte tinguido con [[hematoxilina]] e [[eosina]]. O tecido adxacente é unha [[fibra nerviosa]], o nó sinoatrial interactúa co [[nervio vago]]. |
||
Liña 34: | Liña 34: | ||
}} |
}} |
||
O '''nó sinoauricular''' (abreviado SA), tamén chamado '''nó sinoatrial''' ou '''de Keith e Flack''', é unha das estruturas que compón o [[sistema de condución do corazón]]; recibe o nome común de «marcapasos do corazón». Polo xeral, é onde se orixina o impulso eléctrico que da orixe ao latexo cardíaco. Atópase na parede posterolateral superior da [[aurícula dereita]], xusto debaixo da desembocadura da [[vea cava superior]]. É unha estrutura fusiforme dende o punto de vista morfolóxico, cun tamaño proporcional ao tamaño do [[corazón]], o cal varía entre os 5 |
O '''nó sinoauricular''' (abreviado SA), tamén chamado '''nó sinoatrial''' ou '''de Keith e Flack''', é unha das estruturas que compón o [[sistema de condución do corazón]]; recibe o nome común de «marcapasos do corazón». Polo xeral, é onde se orixina o impulso eléctrico que da orixe ao latexo cardíaco. Atópase na parede posterolateral superior da [[aurícula dereita]], xusto debaixo da desembocadura da [[vea cava superior]]. É unha estrutura fusiforme dende o punto de vista morfolóxico, cun tamaño proporcional ao tamaño do [[corazón]], o cal varía entre os 5 mm e os 30 mm, cunha media de 15 mm de extensión por 5 mm de grosor, variando de 1,5 mm a 5 mm. |
||
Histoloxicamente atópase formado por un conxunto de células (células P, células Transicionais e [[célula de Purkinje|células de Purkinje]]) en íntima relación con fibras do [[sistema nervioso autónomo]] e fibras [[coláxeno|coláxenas]]. |
Histoloxicamente atópase formado por un conxunto de células (células P, células Transicionais e [[célula de Purkinje|células de Purkinje]]) en íntima relación con fibras do [[sistema nervioso autónomo]] e fibras [[coláxeno|coláxenas]]. |
||
Revisión como estaba o 19 de abril de 2016 ás 02:47
Nó sinusal | |
---|---|
Sistema de condución eléctrica do corazón:
| |
Micrografía de alto aumento do nó sinusal (Nó SA). Corte tinguido con hematoxilina e eosina. O tecido adxacente é unha fibra nerviosa, o nó sinoatrial interactúa co nervio vago. | |
Latín | Nodus sinuatrialis |
Gray's | pág. |
Sistema | Circulatorio |
Arteria | Arteria nodal sinoauricular (rama da Arteria coronaria dereita) |
Vea | Vea nodal sinoauricular (rama da Vea coronaria dereita) |
Nervio(s) | Vago (X) |
Linfa | Plexo linfático subepicárdico |
Precursor | miocardio primario[1] |
O nó sinoauricular (abreviado SA), tamén chamado nó sinoatrial ou de Keith e Flack, é unha das estruturas que compón o sistema de condución do corazón; recibe o nome común de «marcapasos do corazón». Polo xeral, é onde se orixina o impulso eléctrico que da orixe ao latexo cardíaco. Atópase na parede posterolateral superior da aurícula dereita, xusto debaixo da desembocadura da vea cava superior. É unha estrutura fusiforme dende o punto de vista morfolóxico, cun tamaño proporcional ao tamaño do corazón, o cal varía entre os 5 mm e os 30 mm, cunha media de 15 mm de extensión por 5 mm de grosor, variando de 1,5 mm a 5 mm. Histoloxicamente atópase formado por un conxunto de células (células P, células Transicionais e células de Purkinje) en íntima relación con fibras do sistema nervioso autónomo e fibras coláxenas.
Notas
- ↑ Departamento de embrioloxía. "Desenvolvemento do corazón" (PDF). Proxecto docente 2010 (México: Facultad de Medicina de la UNAM). Consultado o 6 de abril de 2012.