Colexio dos xesuítas de Camposancos: Diferenzas entre revisións

Engadir ligazóns
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 3: Liña 3:
[[Ficheiro:|Colexio dos xesuítas de Camposancos, en ruínas.]]
[[Ficheiro:|Colexio dos xesuítas de Camposancos, en ruínas.]]


O '''Colexio Apóstolo Santiago''' dos [[Padres Xesuítas]], na [[A Pasaxe, Camposancos, A Guarda|Pasaxe]] ([[Camposancos, A Guarda|Camposancos]], [[A Guarda]]) hoxe en [[ruína]]s, foi xermolo das universidades de [[Universidade de Deusto|Deusto]] e [[Universidade de Comillas|Comillas]].
O '''Colexio Apóstolo Santiago''' dos [[Padres Xesuítas]], na [[A Pasaxe, Camposancos, A Guarda|Pasaxe]] ([[Camposancos, A Guarda|Camposancos]], [[A Guarda]]) hoxe en [[ruína]]s, foi xermolo das [[universidade]]s de [[Universidade de Deusto|Deusto]] e [[Universidade de Comillas|Comillas]].


== Historia ==
== Historia ==
Situado á beira do [[Río Miño]], preto da desembocadura, foi fundado en 1876. Por primeira vez en España, os xesuítas intentaban instituír unha [[universidade]] privada, que finalmente só estivo en activo durante cinco anos. O colexio chegou a contar cun prestixio enorme ata o punto que del xurdiron dúas notables institucións como a [[Universidade de Deusto]] e a [[Universidade Pontificia de Comillas]]. Entre os profesores máis destacados estivo [[Baltasar Merino]] e entre os alumnos avantaxados que saíron do colexio está o político pontevedrés [[Manuel Portela Valladares]], que chegaría a ser ministro e presidente do goberno coa república; [[José María Montenegro Soto]]; [[Ramón María Aller]]; [[Xosé Franco Montes]]; [[Antón Losada Diéguez]], [[Javier Bugallal Pérez de Castro]]; [[Manoel de Oliveira]] ou [[Javier Ozores Pedrosa]].
Situado á beira do [[Río Miño]], preto da desembocadura, foi fundado en 1875. Por primeira vez en [[España]], os xesuítas intentaban instituír unha [[universidade]] privada. O [[colexio]] chegou a contar cun prestixio enorme ata o punto que del xurdiron dúas notables institucións como a [[Universidade de Deusto]] e a [[Universidade Pontificia de Comillas]]. Entre os profesores máis destacados estivo [[Baltasar Merino]] e entre os alumnos avantaxados que saíron do colexio están o [[político]] pontevedrés [[Manuel Portela Valladares]], que chegaría a ser [[Ministro (goberno)|ministro]] e [[Lista de presidentes de España|presidente do goberno]] coa república; [[José María Montenegro Soto]]; [[Ramón María Aller]]; [[Xosé Franco Montes]]; [[Antón Losada Diéguez]], [[Javier Bugallal Pérez de Castro]]; [[Manoel de Oliveira]] ou [[Javier Ozores Pedrosa]].


De 1916 a 1932 foi ocupado polos seus irmáns de relixión portugueses, porén baixo o mandato da [[Segunda República Española|Segunda República]] a orde dos xesuítas foi expulsada e o centro pasou a ser un sanatorio.
En 1916 os ocupantes trasládanse a [[Vigo]] e ceden as instalacións a xesuítas [[Portugal|portugueses]], procedentes dun colexio de [[Lisboa]], porén baixo o mandato da [[Segunda República Española|Segunda República]] a orde dos xesuítas foi expulsada e o centro pasou a ser un sanatorio.


=== Campo de concentración ===
=== Campo de concentración ===
{{Artigo principal|Campo de concentración de Camposancos}}
{{Artigo principal|Campo de concentración de Camposancos}}


O recinto, convertido en hospital, empregouse, entre [[1938]] e [[1941]], durante a [[Guerra Civil Española]] e a posguerra, como [[campo de concentración]] e acolleu prisioneiros políticos e combatentes do exército republicano.<ref>Alonso, Sara [http://ccaa.elpais.com/ccaa/2012/09/04/galicia/1346782528_276077.html "Camposancos pierde su memoria"] ''[[El País]]'', 4/9/2012.</ref>. Habilitado como centro de reclusión a finais de 1937, chegou a estar ocupado, en 1938, por 1&nbsp;066 reos cando a capacidade (segundo informe oficial do réxime [[Franquismo|franquista]]) era de 868 presos. As fontes diverxen en torno a poboación reclusa que pasou por el, pero oscila entre os 2&nbsp;000 e os 3&nbsp;000 presos.
O recinto, convertido en [[hospital]], empregouse, entre [[1938]] e [[1941]], durante a [[Guerra Civil Española]] e a posguerra, como [[campo de concentración]] e acolleu [[Preso político|prisioneiros políticos]] e combatentes do exército republicano.<ref name="CPSM">Alonso, Sara [http://ccaa.elpais.com/ccaa/2012/09/04/galicia/1346782528_276077.html "Camposancos pierde su memoria"] ''[[El País]]'', 4/9/2012 {{Es}}.</ref>. Habilitado como centro de reclusión a finais de 1937, chegou a estar ocupado, en 1938, por 1&nbsp;066 reos, cando a capacidade (segundo informe oficial do réxime [[Franquismo|franquista]]) era de 868 presos. As fontes diverxen en torno a poboación reclusa que pasou por el, pero oscila entre os 2&nbsp;000 e os 3&nbsp;000 presos.


En 1943 volveu ser un centro de ensino dos xesuítas, aínda que non retornou ó esplendor anterior e pechou as aulas en 1959.
En 1943 volveu ser un centro de ensino dos xesuítas, aínda que non retornou ó esplendor anterior e pechou as aulas en 1959.


=== Tralo abandono ===
⚫
Dada a súa privilexiada posición na foz do Miño, houbo un proxecto dunha construtora para converter o edificio nun complexo turístico de luxo.
No ano 2007 estreouse o [[documental]] ''Memorial de Camposancos'', de José Ballesta ([[Vigo]], 1964), que conta a historia do centro.<ref>[http://www.lavozdegalicia.es/hemeroteca/2007/05/03/5772333.shtml "El Mathaussen de A Guarda tiene su propia película"] ''[[La Voz de Galicia]]'' 3/5/2007 {{Es}}.</ref><ref>[http://culturagalega.org/noticia.php?id=9382 ''A Axencia Audiovisual Galega leva a Berlín un documental sobre a represión da Guerra Civil''] [[CCG]].</ref>

⚫
Dada a súa privilexiada posición na foz do Miño, houbo un proxecto dunha construtora propiedade do exfutbolista [[Valery Karpin]], para converter o edificio nun complexo turístico de luxo.<ref name="CPSM"/>


== Notas ==
== Notas ==
Liña 24: Liña 27:
== Véxase tamén ==
== Véxase tamén ==
=== Bibliografía ===
=== Bibliografía ===
⚫
* {{Versaleta|García Lago, Antonio}} (1998) [http://paxinasdaguarda.blogspot.com.es/2013/05/en-el-ano-1875-se-traslada-albarrio-de.html "Colegio de los Jesuitas en O Pasaxe"] en ''Crónica biográfica de Camposancos y su entorno''. ISBN 84-605-6675-7 {{Es}}.
*{{Versaleta|Laurelo Roa, Marcelino}} (1999). "[http://www.asturiasrepublicana.com/libertad15-pon5.html Campo de concentración de Camposancos]" en [http://www.cazarabet.com/lalibreria/fichas22/libertad.htm ''La libertad es un bien muy preciado. Consejos de Guerra celebrados en Gijón y Camposancos…''] ISBN 978-84-931175-0-4.
*{{Versaleta|Laurelo Roa, Marcelino}} (1999). "[http://www.asturiasrepublicana.com/libertad15-pon5.html Campo de concentración de Camposancos]" en [http://www.cazarabet.com/lalibreria/fichas22/libertad.htm ''La libertad es un bien muy preciado. Consejos de Guerra celebrados en Gijón y Camposancos…''] ISBN 978-84-931175-0-4 {{Es}}.


=== Ligazóns externas ===
=== Ligazóns externas ===
⚫
* [http://paxinasdaguarda.blogspot.com.es/2013/05/en-el-ano-1875-se-traslada-albarrio-de.html «Colegio de los Jesuitas en O Pasaxe»] 16/5/2013 {{Es}}
* [http://rojoynegro.info/articulo/sections/3000-asturianos-vivieron-confinados-camposancos-1937-1939-0 "3.000 asturianos vivieron confinados en Camposancos entre 1937 y 1939"] 10/8/2006 {{Es}}
* [http://rojoynegro.info/articulo/sections/3000-asturianos-vivieron-confinados-camposancos-1937-1939-0 "3.000 asturianos vivieron confinados en Camposancos entre 1937 y 1939"] 10/8/2006 {{Es}}


[[Categoría:A Guarda]]
[[Categoría:A Guarda]] <!--- GALICIA ---->

Revisión como estaba o 2 de febreiro de 2016 ás 19:39

Coordenadas: 41°53′19.1″N 8°51′3.48″O / 41.888639, -8.8509667 [[Ficheiro:|Colexio dos xesuítas de Camposancos, en ruínas.]]

O Colexio Apóstolo Santiago dos Padres Xesuítas, na Pasaxe (Camposancos, A Guarda) hoxe en ruínas, foi xermolo das universidades de Deusto e Comillas.

Historia

Situado á beira do Río Miño, preto da desembocadura, foi fundado en 1875. Por primeira vez en España, os xesuítas intentaban instituír unha universidade privada. O colexio chegou a contar cun prestixio enorme ata o punto que del xurdiron dúas notables institucións como a Universidade de Deusto e a Universidade Pontificia de Comillas. Entre os profesores máis destacados estivo Baltasar Merino e entre os alumnos avantaxados que saíron do colexio están o político pontevedrés Manuel Portela Valladares, que chegaría a ser ministro e presidente do goberno coa república; José María Montenegro Soto; Ramón María Aller; Xosé Franco Montes; Antón Losada Diéguez, Javier Bugallal Pérez de Castro; Manoel de Oliveira ou Javier Ozores Pedrosa.

En 1916 os ocupantes trasládanse a Vigo e ceden as instalacións a xesuítas portugueses, procedentes dun colexio de Lisboa, porén baixo o mandato da Segunda República a orde dos xesuítas foi expulsada e o centro pasou a ser un sanatorio.

Campo de concentración

Artigo principal: Campo de concentración de Camposancos.

O recinto, convertido en hospital, empregouse, entre 1938 e 1941, durante a Guerra Civil Española e a posguerra, como campo de concentración e acolleu prisioneiros políticos e combatentes do exército republicano.[1]. Habilitado como centro de reclusión a finais de 1937, chegou a estar ocupado, en 1938, por 1 066 reos, cando a capacidade (segundo informe oficial do réxime franquista) era de 868 presos. As fontes diverxen en torno a poboación reclusa que pasou por el, pero oscila entre os 2 000 e os 3 000 presos.

En 1943 volveu ser un centro de ensino dos xesuítas, aínda que non retornou ó esplendor anterior e pechou as aulas en 1959.

Tralo abandono

No ano 2007 estreouse o documental Memorial de Camposancos, de José Ballesta (Vigo, 1964), que conta a historia do centro.[2][3]

Dada a súa privilexiada posición na foz do Miño, houbo un proxecto dunha construtora propiedade do exfutbolista Valery Karpin, para converter o edificio nun complexo turístico de luxo.[1]

Notas

  1. ↑ 1,0 1,1 Alonso, Sara "Camposancos pierde su memoria" El País, 4/9/2012 (en castelán).
  2. ↑ "El Mathaussen de A Guarda tiene su propia película" La Voz de Galicia 3/5/2007 (en castelán).
  3. ↑ A Axencia Audiovisual Galega leva a Berlín un documental sobre a represión da Guerra Civil CCG.

Véxase tamén

Bibliografía

Ligazóns externas

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Colexio_dos_xesuítas_de_Camposancos&oldid=3796209»