Interleucina 8: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Miguelferig (conversa | contribucións)
242.353 edicións
Sen resumo de edición
Miguelferig (conversa | contribucións)
242.353 edicións
Liña 6: Liña 6:


== Función ==
== Función ==
A IL-8 ten dúas funcións. Induce a [[quimiotaxe]] en células diana, principalmente en [[neutrófilo]]s e outros [[granulocito]]s (por iso tamén se lle chama factor quimiotáctico de neutrófilos), causando que estes [[migración celular|migren]] cara ao sitio de [[infección]]. A IL-8 induce tamén a [[fagocitose]] unha vez que estas células chegaron ao seu destino. A IL-8 tamén é un potente promotor da [[anxioxénese]]. Nas células diana, a IL-8 induce unha serie de respostas fisiolóxicas necesarias para a migración e a fagocitose, como un incremento do Ca<sup>2 +</sup> intracelular, a [[exocitose]] (por exemplo, a liberación de [[histamina]]), e a [[explosión respiratoria]].
A IL-8 ten dúas funcións. Induce a [[quimiotaxe]] en células diana, principalmente en [[neutrófilo]]s e outros [[granulocito]]s (por iso tamén se lle chama ''factor quimiotáctico de neutrófilos''), causando que estes [[migración celular|migren]] cara ao sitio de [[infección]]. A IL-8 induce tamén a [[fagocitose]] unha vez que estas células chegaron ao seu destino. A IL-8 tamén é un potente promotor da [[anxioxénese]]. Nas células diana, a IL-8 induce unha serie de respostas fisiolóxicas necesarias para a migración e a fagocitose, como un incremento do Ca<sup>2 +</sup> intracelular, a [[exocitose]] (por exemplo, a liberación de [[histamina]]), e a [[explosión respiratoria]].


A IL-8 pode ser segregada por calquera célula que teña [[receptor de tipo Toll|receptyores de tipo Toll]], que están implicados na [[inmunidade innata|resposta innata inmunitaria]]. Usualmente, os [[macrófago]]s son os que detectan primeiro un [[antíxeno]], polo que son as primeiras células que liberan IL-8 para recrutar outras células. Tanto as formas [[monómero|monómeras]] coma as [[homodímero|homodímeras]] da IL-8 son potentes indutores dos receptores de quimocinas CXCR1 e CXCR2. O homodímero é máis potente, pero a [[metilación]] da [[leucina|Leu]] 25 pode bloquear a actividade dos homodímeros.
A IL-8 pode ser segregada por calquera célula que teña [[receptor de tipo Toll|receptyores de tipo Toll]], que están implicados na [[inmunidade innata|resposta innata inmunitaria]]. Usualmente, os [[macrófago]]s son os que detectan primeiro un [[antíxeno]], polo que son as primeiras células que liberan IL-8 para recrutar outras células. Tanto as formas [[monómero|monómeras]] coma as [[homodímero|homodímeras]] da IL-8 son potentes indutores dos receptores de quimocinas CXCR1 e CXCR2. O homodímero é máis potente, pero a [[metilación]] da [[leucina|Leu]] 25 pode bloquear a actividade dos homodímeros.

Revisión como estaba o 11 de febreiro de 2015 ás 13:14

A interleucina 8 (IL-8 ou IL8), tamén chamada CXCL8 ou factor quimiotáctico de neutrófilos, é unha quimiocina producida polos macrófagos e outros tipos celulares como as células epiteliais, células do músculo liso das vías aéreas[1] e células endoteliai. As células endoteliais almacenan IL-8 nas súas vesículas de almacenamento chamadas corpos de Weibel-Palade.[2][3] Nos humanos, a proteína interleucina 8 está codificada no xene IL8 do cromosoma 4.[4] A IL-8 é producida inicialmente como un pçeptido precursor de 99 aminoácidos, que posteriormente sofre unha clivaxe para dar lugar a varias isoformas activas de IL-8.[5] En cultivo, a principal forma segregada polos macrófagos é un pçeptido de 72 aminoácidos.[5]

Hai moitos receptores na superficie da membrana plasmática aos que se pode unir a IL-8; os tipos que se estudan máis frecuentemente son os receptores serpentina acoplados á proteína G CXCR1 e CXCR2. A expresión e afinidade pola IL-8 difire entre estes dous receptores (a de CXCR1 é maior ca a de CXCR2). Por medio dunha cadea de reaccións bioquímicas, a IL-8 é segregada e é un importante mediador da reacción inmune na resposta do sistema inmunitario innato.

Función

A IL-8 ten dúas funcións. Induce a quimiotaxe en células diana, principalmente en neutrófilos e outros granulocitos (por iso tamén se lle chama factor quimiotáctico de neutrófilos), causando que estes migren cara ao sitio de infección. A IL-8 induce tamén a fagocitose unha vez que estas células chegaron ao seu destino. A IL-8 tamén é un potente promotor da anxioxénese. Nas células diana, a IL-8 induce unha serie de respostas fisiolóxicas necesarias para a migración e a fagocitose, como un incremento do Ca2 + intracelular, a exocitose (por exemplo, a liberación de histamina), e a explosión respiratoria.

A IL-8 pode ser segregada por calquera célula que teña receptyores de tipo Toll, que están implicados na resposta innata inmunitaria. Usualmente, os macrófagos son os que detectan primeiro un antíxeno, polo que son as primeiras células que liberan IL-8 para recrutar outras células. Tanto as formas monómeras coma as homodímeras da IL-8 son potentes indutores dos receptores de quimocinas CXCR1 e CXCR2. O homodímero é máis potente, pero a metilación da Leu 25 pode bloquear a actividade dos homodímeros.

Crese que a IL-8 desempeña unha función na patoxénese da bronquiolite, que é unha doenza común do tracto respiratorio causada por infeccións virais.

A IL-8 é un membro da familia de quimiocinas CXC. Os xenes que codifican este e outros membros da familia de quimiocinas CXC forman unha agrupación ou cluster nunha rexión mapada no cromosoma 4q.[4][6]

Células diana

While neutrophil granulocytes are the primary target cells of IL-8, there are a relatively wide range of cells (endothelial cells, macrophages, mast cells, and keratinocytes) that respond to this chemokine. The chemoattractant activity of IL-8 in similar concentrations to vertebrates was proven in Tetrahymena pyriformis, which suggests a phylogenetically well-conserved structure and function for this chemokine.[7]

Clinical significance

Interleukin-8 is often associated with inflammation. As an example, it has been cited as a proinflammatory mediator in gingivitis[8] and psoriasis.[1]. Interleukin-8 secretion is increased by oxidant stress, which thereby cause the recruitment of inflammatory cells and induces a further increase in oxidant stress mediators, making it a key parameter in localized inflammation.[9] IL-8 was shown to be associated with obesity.[10]

IL-8 has also been implied to have a role in colorectal cancer by acting as an autocrine growth factor for colon carcinoma cell lines[11] or the promotion of division and possible migration by cleaving metalloproteinase molecules.[12]

If a pregnant mother has high levels of interleukin-8, there is an increased risk of schizophrenia in her offspring.[13] High levels of Interleukin 8 have been shown to reduce the likelihood of positive responses to antipsychotic medication in schizophrenia.[14]

Nomenclature

IL-8 was renamed CXCL8 by the Chemokine Nomenclature Subcommittee of the International Union of Immunological Societies,.[15] Its approved HUGO gene symbol is CXCL8.

Regulation of Expression

The expression of IL-8 is negatively regulated by a number of mechanisms. MiRNA-146a/b-5p indirectly represses IL-8 expression by silencing the expression of IRAK1.[16] Additionally, the 3'UTR of IL-8 contains a A/U-rich element that makes it extremely unstable under certain conditions. IL-8 expression is also regulated by the transcription factor NF-κB.[17] NF-κB regulation represents a novel anti-IL-8 therapy for use in inflammatory diseases such as cystic fibrosis.

See also


Notas

  1. ↑ Hedges JC, Singer CA, Gerthoffer WT (2000). "Mitogen-activated protein kinases regulate cytokine gene expression in human airway myocytes". Am. J. Respir. Cell Mol. Biol. 23 (1): 86–94. PMID 10873157. doi:10.1165/ajrcmb.23.1.4014. 
  2. ↑ Wolff B, Burns AR, Middleton J, Rot A (1998). "Endothelial cell "memory" of inflammatory stimulation: human venular endothelial cells store interleukin 8 in Weibel-Palade bodies". J. Exp. Med. 188 (9): 1757–62. PMC 2212526. PMID 9802987. doi:10.1084/jem.188.9.1757. 
  3. ↑ Utgaard JO, Jahnsen FL, Bakka A, Brandtzaeg P, Haraldsen G (1998). "Rapid secretion of prestored interleukin 8 from Weibel-Palade bodies of microvascular endothelial cells". J. Exp. Med. 188 (9): 1751–6. PMC 2212514. PMID 9802986. doi:10.1084/jem.188.9.1751. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Modi WS, Dean M, Seuanez HN, Mukaida N, Matsushima K, O'Brien SJ (1990). "Monocyte-derived neutrophil chemotactic factor (MDNCF/IL-8) resides in a gene cluster along with several other members of the platelet factor 4 gene superfamily". Hum. Genet. 84 (2): 185–7. PMID 1967588. doi:10.1007/BF00208938. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Brat DJ, Bellail AC, and Van Meir EG. 2005. The role of interleukin-8 and its receptors in gliomagenesis and tumoral angiogenesis. Neuro-oncology. 7(2), páxinas 122-133
  6. ↑ "Entrez Gene: IL8 interleukin 8". 
  7. ↑ Modelo:Vcite2 journal
  8. ↑ Haake, SK, Huang, GTJ: Molecular Biology of the host-Microbe Interaction in Periodontal Diseases (Selected Topics). In Newman, Takei, Carranza, editors: Clinical Periodontology, 9th Edition. Philadelphia: W.B.Saunders Co. 2002. page 162.
  9. ↑ Modelo:Vcite2 journal
  10. ↑ Modelo:Vcite2 journal
  11. ↑ Modelo:Vcite2 journal
  12. ↑ Modelo:Vcite2 journal
  13. ↑ Modelo:Vcite2 journal
  14. ↑ Modelo:Vcite2 journal
  15. ↑ Modelo:Vcite2 journal
  16. ↑ Modelo:Vcite2 journal
  17. ↑ Modelo:Vcite2 journal

Véxase tamén

Outras lecturas

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Interleucina_8&oldid=3451201»