Célula presentadora de antíxenos: Diferenzas entre revisións
m Miguelferig moveu a páxina "Célula presentadora do antíxeno" a "Célula presentadora de antíxenos": nome máis común |
|||
| Liña 3: | Liña 3: | ||
{{VT|Presentación do antíxeno}} |
{{VT|Presentación do antíxeno}} |
||
Unha '''célula presentadora de antíxenos''' (xeralmente abreviada como '''CPA''' ou como '''APC''', polo seu nome inglés ''antigen-presenting cell'') é unha célula que expón os [[antíxeno]]s na súa superfice celular formando complexos coas moléculas do [[complexo maior de histocompatibilidade]]. Os [[linfocito T|linfocitos T]] poden recoñecer estes complexos contactando coa célula presentadora por medio do seu [[receptor de célula T]] (TCRs). A presentación de antíxenos é fundamental para o funcionamento do sistema inmunitario. As células presentadoras deben [[procesamento do antíxeno|procesar]] os antíxenos no interior da célula antes de presentalos ás células T. |
Unha '''célula presentadora de antíxenos''' (xeralmente abreviada como '''CPA''' ou como '''APC''', polo seu nome inglés ''antigen-presenting cell'') é unha célula que expón os [[antíxeno]]s na súa superfice celular formando complexos coas moléculas do [[complexo maior de histocompatibilidade]]. Os [[linfocito T|linfocitos T]] poden recoñecer estes complexos contactando coa célula presentadora por medio do seu [[receptor de célula T]] (TCRs). A presentación de antíxenos é fundamental para o funcionamento do sistema inmunitario. As células presentadoras deben [[procesamento do antíxeno|procesar]] os antíxenos no interior da célula antes de presentalos ás células T. |
||
== Funcións == |
|||
Como consecuencia da [[presentación do antíxeno]] ás células T, as células presentadoras causan: |
|||
* Activación de linfocitos T virxes con expansión clonal e diferenciación en células efectoras. Esta presentación realízana en xeral as [[célula dendrítica|células dendríticas]]. |
|||
* Activación da inmunidade celular. Realizada por [[macrófago]]s e linfocitos T efectores, por exemplo. |
|||
* Activación da resposta humoral por estimulación de [[linfocito B|linfocitos B]] e a produción de [[anticorpo]]s. |
|||
== Tipos == |
== Tipos == |
||
| Liña 13: | Liña 19: | ||
Os tipos de células presentadoras de antíxenos profesiosnasi son: |
Os tipos de células presentadoras de antíxenos profesiosnasi son: |
||
* [[Célula dendrítica|Células dendríticas]], que son as que teñen o rango máis amplo para a presentación de antíxenos, e son probablemente as células presentadoras máis importantes. As células dendríticas activadas son activadores especialmente potentes das células T<sub>H</sub> porque expresan moléculas coestimuladoras como [[B7 (proteína)|B7]]. |
* [[Célula dendrítica|Células dendríticas]], que son as que teñen o rango máis amplo para a presentación de antíxenos, e son probablemente as células presentadoras máis importantes. As células dendríticas activadas son activadores especialmente potentes das células T<sub>H</sub> porque expresan moléculas coestimuladoras como [[B7 (proteína)|B7]] e poden formar o com,plexo-ligando [[CD40]]:[[CD40L]].<ref>E Reyes Martín, J Monserrat Sanz, E San Antonio Sánchez, A Prieto Martín. Conexiones entre la inmunidad natural y las respuestas inmunes adquiridas. ''Medicine''. Volumen 08 - Número 26. [http://db.doyma.es/cgi-bin/wdbcgi.exe/doyma/mrevista.go_fulltext_o_resumen?esadmin=si&pident=14122]</ref> |
||
* [[Macrófago]]s, que son potentes [[fagocito]]s, polo que principalmente presentan antíxenos procesados de [[bacteria]]s e [[parasito]]s. Ten a peculiaridade de producir receptores coestimuladores para linfocitos T cando entran en contacto co [[lipopolisacárido]] de certas bacterias. Poden tamén producir a interacción de CD40 co seu ligando CD40L. |
|||
* [[Macrófago]]s, que son potentes fagocitos. Como tamén son células CD4+ e, por tanto, son tamén susceptibles de infección por [[VIH]]. |
|||
* Certas [[célula B|células B]]. Recoñecen antíxenos por medio do seu principal receptor, a [[inmunoglobulina]] de membrana [[receptor de linfocito B|BCR]]. Nalgúns casos fagocitan o complexo antíxeno:BCR e presentan despois o antíxeno a [[linfocitos T cooperadores]] unido ao MHC de clase II.<ref>Universidad de Córdoba - Procesamiento de antígenos. [http://www.uco.es/grupos/inmunologia-molecular/inmunologia/tema06/etexto06.htm]</ref> Son sensibles á estimulación por [[citocina]]s, como a [[IL-4]]. |
|||
* Certas [[célula B|células B]]. which express (as B cell receptor) and secrete a specific antibody, can internalize the antigen, which bind to its BCR and present it incorporated to MHC II molecule, but are inefficient APC for most other antigens. |
|||
* Certas [[célula epitelial|células epiteliais]] activadas. |
* Certas [[célula epitelial|células epiteliais]] activadas. |
||
Revisión como estaba o 31 de xaneiro de 2013 ás 12:17
 | Este artigo está a ser traducido ao galego por un usuario desta Wikipedia; por favor, non o edite. O usuario Miguelferig (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 11 anos. Se o usuario non publica a tradución nun prazo de trinta días, procederase ó seu borrado rápido. |
- Véxase tamén: Presentación do antíxeno.
Unha célula presentadora de antíxenos (xeralmente abreviada como CPA ou como APC, polo seu nome inglés antigen-presenting cell) é unha célula que expón os antíxenos na súa superfice celular formando complexos coas moléculas do complexo maior de histocompatibilidade. Os linfocitos T poden recoñecer estes complexos contactando coa célula presentadora por medio do seu receptor de célula T (TCRs). A presentación de antíxenos é fundamental para o funcionamento do sistema inmunitario. As células presentadoras deben procesar os antíxenos no interior da célula antes de presentalos ás células T.
Funcións
Como consecuencia da presentación do antíxeno ás células T, as células presentadoras causan:
- Activación de linfocitos T virxes con expansión clonal e diferenciación en células efectoras. Esta presentación realízana en xeral as células dendríticas.
- Activación da inmunidade celular. Realizada por macrófagos e linfocitos T efectores, por exemplo.
- Activación da resposta humoral por estimulación de linfocitos B e a produción de anticorpos.
Tipos
As células presentadoras de antíxenos divídense xeralmente en dous grupos: as células presentadoras "profesionais" e as "non profesionais". Considéranse "profesionais" as que expresan de forma constitutiva as moléculas do MHC de clase II.
As células T non poden recoñecer aos antíxenos libres, e, por tanto, non poden responder a eles. As células T só poden detectar antíxenos que foron primeiro procesados e despois presentados na superficie de células unidos a moléculas portadoras como as do MHC e CD1. A maioría das células do corpo poden presentar antíxenos ás células T CD8+ por medio das moléculas MHC de clase I e, así, actúan como células presentadoras; porén, o termo a miúdo limítase ás células especializadas que poden cebar ás células T (é dicir, activar unha célula T que non foi exposta a un antíxeno, denominado célula T virxe). Estas células, en xeral, expresan moléculas do MHC de clase II e as do MHC de clase I, e poen estimular as células CD4+ ("axudantes") e as células CD8+ ("citotóxicas"), respectivamente. (Case todas as células nucleadas expresan os receptores MHC de clase I, incluíndo as células presentadoras profesionais. Se un virus infecta a un macrófago ou célula dendrítica, promoverá a súa propia destrución por medio de células T citotóxicas. Porén, as células dendríticas poden inxerir virus por pinocitose e, por tanto, activan a resposta inmune adaptativa para producir anticorpos para o virus por medio dos receptores MHC de clase II.)
Profesionais
As células presentadoras de antíxenos profesionais expresan constitutivamente as proteínas do MHC. Son moi eficientes internalizando o antíxeno (introducíndoo dentro da célula), ou por fagocitose ou por endocitose mediada por receptor, e despoisn expoñen un fragmento do antíxeno, unido a unha molécula do complexo maior de histocompatibilidade de clase II, na súa membrana. A célula T recoñece e interacciona co complexo MHC de clase II-péptido do antíxeno na membrana da célula presentadora. Entón a célula presentadora produce un sinal adicional coestimulador, que leva á activación da célula t. A expresión de moléculas coestimuladoras é unha característica definitoria das células presentadoras de antíxenos priofesionais.
Os tipos de células presentadoras de antíxenos profesiosnasi son:
- Células dendríticas, que son as que teñen o rango máis amplo para a presentación de antíxenos, e son probablemente as células presentadoras máis importantes. As células dendríticas activadas son activadores especialmente potentes das células TH porque expresan moléculas coestimuladoras como B7 e poden formar o com,plexo-ligando CD40:CD40L.[1]
- Macrófagos, que son potentes fagocitos, polo que principalmente presentan antíxenos procesados de bacterias e parasitos. Ten a peculiaridade de producir receptores coestimuladores para linfocitos T cando entran en contacto co lipopolisacárido de certas bacterias. Poden tamén producir a interacción de CD40 co seu ligando CD40L.
- Certas células B. Recoñecen antíxenos por medio do seu principal receptor, a inmunoglobulina de membrana BCR. Nalgúns casos fagocitan o complexo antíxeno:BCR e presentan despois o antíxeno a linfocitos T cooperadores unido ao MHC de clase II.[2] Son sensibles á estimulación por citocinas, como a IL-4.
- Certas células epiteliais activadas.
Non profesionais
As chamadas células presentadoras de antíxenos non profesionais non expresan constitutivamente as proteínas do complexo maior de histocompatibilidade de clase II requiridas para a interacción coas células T virxes; e só poden expresalas se son inducidas pola estimulación con certas citocinas, como o IFN-γ. Entre as células presentadoras de antíxenos non profesionais están:
- Fibroblastos
- Células do epitelio do timo
- Células do epitelio tiroideo
- Células gliais
- Células beta pancreáticas
- células endoteliais vasculares.
Interacción coas células T
Despois de que as células presentadoras de antíxenos fagocitaron os patóxenos, xeralmente migran pola vasta rede de vasos linfáticos e son transportados polo fluxo linfático aos ganglios linfáticos. Os ganglios linfáticos son o lugar onde se acumulan as células presentadoras de antíxenos como as células dendríticas e alí poden interaccionar coas células T. Fano por quimiotaxe, a cal implica a interacción con quimiocinas que se expresan na superficie de células (por exemplo, células endoteliais das grandes vénulas endoteliais) ou que foron liberadas como mensaxeiros químicos para atraer ás células presentadoras cara aos ganglios linfáticos. Durante a migración, as células dendríticas sofren un proceso de maduración; en esencia, perden a maioría da súa capacidade de seguir fagocitando patóxenos, e desenvolven unha crecente capacidade de comunicarse coas células T. Os encimas que hai dentro da célula dixiren o patóxeno fagocitado en pequenos cachos que conteñen os epitopos, os cales son despois presentados ás células t utilizando as moléculas do MHC.
Investigacións recentes indican que só son presentados certos patóxenos porque son inmunodominantes, parece que debido á súa afinidade para unirse ás moléculas do MHC. Esta afinidade de unión máis forte permite que o complexo permaneza cineticamente estable tempo dabondo como para ser recoñecido polas células T.
Notas
Kindt, TJ & Goldsby, RA, 2007, Kuby immunology, 6th ed, W.H. Freeman, New York, N.Y.
Véxase tamén
Ligazóns externas
- Antigen: protease degradation - PMAP The Proteolysis Map-animation
- MeshName - Antigen-Presenting+Cells [1]