Terceira vía: Diferenzas entre revisións
mSen resumo de edición |
m r2.5.4) (Bot: Engado: cs, da, fi, ko, pl, ro, sh, sv; modifico: es, zh |
||
Liña 11: | Liña 11: | ||
[[Categoría:Orientacións políticas]] |
[[Categoría:Orientacións políticas]] |
||
[[cs:Třetí cesta (politika)]] |
|||
[[da:Den tredje vej]] |
|||
[[de:Dritter Weg]] |
[[de:Dritter Weg]] |
||
[[en:Third Way (centrism)]] |
[[en:Third Way (centrism)]] |
||
[[es:Tercera |
[[es:Tercera vía]] |
||
[[fi:Kolmas tie]] |
|||
[[fr:Troisième voie (politique)]] |
[[fr:Troisième voie (politique)]] |
||
[[ja:第三の道]] |
[[ja:第三の道]] |
||
[[ko:제3의 길]] |
|||
[[nl:Derde Weg]] |
[[nl:Derde Weg]] |
||
[[pl:Trzecia droga]] |
|||
[[pt:Terceira via]] |
[[pt:Terceira via]] |
||
[[ro:Centrism (Calea a treia)]] |
|||
⚫ | |||
[[sh:Treći put]] |
|||
[[sv:Tredje vägens politik]] |
|||
⚫ |
Revisión como estaba o 13 de marzo de 2012 ás 07:50
A terceira vía é unha corrente da ideoloxía social-demócrata en voga a partir da década de 1990. Tenta reconciliar a dereita e a esquerda, a través dunha política económica conservadora e de unha política social progresista. A primeira vista, semella ser unha corrente que presenta unha conciliación entre capitalismo de libre mercado e o socialismo democrático. Xa que os defensores da terceira vía a ven como algo alén do capitalismo de libre mercado e do socialismo democrático. Esta afirmación dá pé á concepción alternativa da terceira vía como "centrismo radical".
A terceira vía ten a súa orixe no goberno laborista que xurdiu en Australia a finais da década de 1980. Gañou popularidade durante o goberno de Bill Clinton nos EUA, sendo tamén defendido pola súa muller, Hillary, durante a campaña presidencial de 2008. Tony Blair e a súa facción dentro do Partido Laborista, o Novo laborismo, foron os defensores máis entusiastas da corrente mentres este foi primeiro ministro británico.
Este pensamento defende un "Estado necesario", no que a súa interferencia non sexa, nin máxima, como no socialismo, nin mínima, como no liberalismo. Tamén defende, entre outros puntos, a responsabilidade fiscal dos gobernantes, a loita contra a pobreza, unha presión tributaria proporcional aos ingresos, co Estado como responsábel d seguridade, saúde, educación e seguridade social.