Floris III de Holanda: Diferenzas entre revisións
arranxiños |
mSen resumo de edición |
||
| Liña 2: | Liña 2: | ||
'''Floris III de Holanda''', nado en [[1141]] e finado en [[Antioquía]] o [[1 de agosto]] de [[1190]], foi [[conde de Holanda]] desde [[1157]] ata [[1190]]. |
'''Floris III de Holanda''', nado en [[1141]] e finado en [[Antioquía]] o [[1 de agosto]] de [[1190]], foi [[conde de Holanda]] desde [[1157]] ata [[1190]]. |
||
==Traxectoria== |
|||
Floris era fillo de [[Dirk VI de Holanda]] e [[Sofía de Luxemburgo]], [[conde de Bentheim|condesa de Bentheim]]. Casou o [[28 de setembro]] de [[1162]] con [[Ada de Huntingdon]], filla de Henrique de Escocia e irmá do rei [[Guillerme I de Escocia]]. Como vasalo do emperador [[Frederico I Barbarroxa|Frederico I]] acompañouno en dúas expedicións a [[Italia]], en 1158 e en 1176-1178. En agradecemento o emperador integrouno na nobreza imperial e deulle os dereitos de peaxe sobre [[Geervliet]], que os condes de Holanda xa viñan realizando, ilegalmente, desde o século XI. |
Floris era fillo de [[Dirk VI de Holanda]] e [[Sofía de Luxemburgo]], [[conde de Bentheim|condesa de Bentheim]]. Casou o [[28 de setembro]] de [[1162]] con [[Ada de Huntingdon]], filla de Henrique de Escocia e irmá do rei [[Guillerme I de Escocia]]. Como vasalo do emperador [[Frederico I Barbarroxa|Frederico I]] acompañouno en dúas expedicións a [[Italia]], en 1158 e en 1176-1178. En agradecemento o emperador integrouno na nobreza imperial e deulle os dereitos de peaxe sobre [[Geervliet]], que os condes de Holanda xa viñan realizando, ilegalmente, desde o século XI. |
||
Revisión como estaba o 21 de febreiro de 2010 ás 21:43
Floris III de Holanda, nado en 1141 e finado en Antioquía o 1 de agosto de 1190, foi conde de Holanda desde 1157 ata 1190.
Traxectoria
Floris era fillo de Dirk VI de Holanda e Sofía de Luxemburgo, condesa de Bentheim. Casou o 28 de setembro de 1162 con Ada de Huntingdon, filla de Henrique de Escocia e irmá do rei Guillerme I de Escocia. Como vasalo do emperador Frederico I acompañouno en dúas expedicións a Italia, en 1158 e en 1176-1178. En agradecemento o emperador integrouno na nobreza imperial e deulle os dereitos de peaxe sobre Geervliet, que os condes de Holanda xa viñan realizando, ilegalmente, desde o século XI.
O conde Filipe de Flandres ambicionaba Zelandia e a guerra estoupou entre Flandres e Holanda, os flamengos capturaron a Floris en Bruxas e aceptou a preminencia flamenga en Zelandia en troques da súa liberación en 11167. Durante o seu reinado tamén tivo que facer fronte a unha revolta dos frisóns occidentais. En 1170 un asolagamento devastou o norte, axudando a formar o Zuiderzee.
En 1189 Floris acompañou a Frederick Barbaroxa na Terceira Cruzada. Morreu en 1190 en Antioquía por unha peste e alí foi soterrado.