Eclecticismo: Diferenzas entre revisións
m bot Engadido: hr:Eklekticizam |
m bot Modificado: ru:Эклектизм (философия); cambios estética |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
'''Eclecticismo''' (do grego εκλεκτός, «escoller»), é en [[Filosofía]] a escola de pensamento que se caracteriza por escoller (sen principios determinados) concepcións filosóficas, puntos de vista, ideas e valoracións entre as outras escolas que se asume poden chegar a ser compatibles de forma coherente, combinándoas e mesturándoas ainda que o resultado poida ser a miúdo contraposto sen chegar a formar un todo orgánico. |
'''Eclecticismo''' (do grego εκλεκτός, «escoller»), é en [[Filosofía]] a escola de pensamento que se caracteriza por escoller (sen principios determinados) concepcións filosóficas, puntos de vista, ideas e valoracións entre as outras escolas que se asume poden chegar a ser compatibles de forma coherente, combinándoas e mesturándoas ainda que o resultado poida ser a miúdo contraposto sen chegar a formar un todo orgánico. |
||
==Historia e desenvolvemento== |
== Historia e desenvolvemento == |
||
O eclecticismo desenvolveuse en [[Grecia antiga|Grecia]] a partires do século II a. C. como unha maneira de sintetizar os grandes achados intelectuais da filosofía clásica anterior dos [[presocráticos]], [[Platón]] e [[Aristóteles]]. Por exemplo, [[Antíoco de Ascalón]] compaxinou o [[estoicismo]] e o [[escepticismo]], e [[Panecio de Rodas]] baseou o seu pensamento no [[platonismo]] e no [[estoicismo]]. |
O eclecticismo desenvolveuse en [[Grecia antiga|Grecia]] a partires do século II a. C. como unha maneira de sintetizar os grandes achados intelectuais da filosofía clásica anterior dos [[presocráticos]], [[Platón]] e [[Aristóteles]]. Por exemplo, [[Antíoco de Ascalón]] compaxinou o [[estoicismo]] e o [[escepticismo]], e [[Panecio de Rodas]] baseou o seu pensamento no [[platonismo]] e no [[estoicismo]]. |
||
Liña 8: | Liña 8: | ||
Entre os cristiáns, [[Clemente de Alexandría]] e [[Oríxenes]] combinaron a [[metafísica]] grega e as ideas xudeocristiás das Santas Escrituras. Xa a finais da Idade Media, o mestre da [[Devotio moderna]] [[Eckhart]] formulou un sistema de filosofía cristiá baseado en Aristóteles, os seus comentaristas árabes medievais, o [[neoplatonismo]] e a [[Cábala]] ou mística hebrea. |
Entre os cristiáns, [[Clemente de Alexandría]] e [[Oríxenes]] combinaron a [[metafísica]] grega e as ideas xudeocristiás das Santas Escrituras. Xa a finais da Idade Media, o mestre da [[Devotio moderna]] [[Eckhart]] formulou un sistema de filosofía cristiá baseado en Aristóteles, os seus comentaristas árabes medievais, o [[neoplatonismo]] e a [[Cábala]] ou mística hebrea. |
||
==Eclecticismo en Europa== |
== Eclecticismo en Europa == |
||
En España, o Eclecticismo desenvolveuse no seo da [[Ilustración]] do século XVIII como única escola alternativa á [[escolástica]] dominante sen suscitar os receos da [[Inquisición]] e nese senso destacan pensadores como [[Benito Xerónimo Feijoo e Montenegro|Benito Xerónimo Feijoo]] ou o médico e lóxico aragonés [[Andrés Piquer]].. |
En España, o Eclecticismo desenvolveuse no seo da [[Ilustración]] do século XVIII como única escola alternativa á [[escolástica]] dominante sen suscitar os receos da [[Inquisición]] e nese senso destacan pensadores como [[Benito Xerónimo Feijoo e Montenegro|Benito Xerónimo Feijoo]] ou o médico e lóxico aragonés [[Andrés Piquer]].. |
||
Liña 39: | Liña 39: | ||
[[no:Eklektisisme]] |
[[no:Eklektisisme]] |
||
[[pt:Ecletismo]] |
[[pt:Ecletismo]] |
||
[[ru:Эклектизм]] |
[[ru:Эклектизм (философия)]] |
||
[[sq:Eklektizmi]] |
[[sq:Eklektizmi]] |
||
[[sr:Еклектицизам]] |
[[sr:Еклектицизам]] |
Revisión como estaba o 11 de setembro de 2009 ás 19:04
Eclecticismo (do grego εκλεκτός, «escoller»), é en Filosofía a escola de pensamento que se caracteriza por escoller (sen principios determinados) concepcións filosóficas, puntos de vista, ideas e valoracións entre as outras escolas que se asume poden chegar a ser compatibles de forma coherente, combinándoas e mesturándoas ainda que o resultado poida ser a miúdo contraposto sen chegar a formar un todo orgánico.
Historia e desenvolvemento
O eclecticismo desenvolveuse en Grecia a partires do século II a. C. como unha maneira de sintetizar os grandes achados intelectuais da filosofía clásica anterior dos presocráticos, Platón e Aristóteles. Por exemplo, Antíoco de Ascalón compaxinou o estoicismo e o escepticismo, e Panecio de Rodas baseou o seu pensamento no platonismo e no estoicismo.
Os pensadores romanos, que nunca desenvolveron un sistema filosófico propio, inclináronse por este tipo de pensamento: Cicerón, por exemplo, que asimilou teorías do estoicismo, do escepticismo e dos peripatéticos, sen considerar a súa desunión esencial.
Entre os cristiáns, Clemente de Alexandría e Oríxenes combinaron a metafísica grega e as ideas xudeocristiás das Santas Escrituras. Xa a finais da Idade Media, o mestre da Devotio moderna Eckhart formulou un sistema de filosofía cristiá baseado en Aristóteles, os seus comentaristas árabes medievais, o neoplatonismo e a Cábala ou mística hebrea.
Eclecticismo en Europa
En España, o Eclecticismo desenvolveuse no seo da Ilustración do século XVIII como única escola alternativa á escolástica dominante sen suscitar os receos da Inquisición e nese senso destacan pensadores como Benito Xerónimo Feijoo ou o médico e lóxico aragonés Andrés Piquer..
No século XIX rebrotou aínda o eclecticismo en Francia a través da obra do filósofo Victor Cousin, que tratou de xuntar o idealismo de Immanuel Kant, a filosofía do sentido común e as doutrinas indutivas de René Descartes.
revisión de licenza: este artigo é unha tradución de