Antíoco de Ascalón

Antíoco de Ascalón
Nacemento	130 a. C., 124 a. C. e 127 a. C.
Lugar de nacemento	Ascalón
Falecemento	68 a. C.
Lugar de falecemento	Siria
Nacionalidade	Imperio Seléucida e Asmoneus
Alma máter	Academia de Atenas
Ocupación	filósofo
Irmáns	Aristo de Ascalão
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Antíoco de Ascalón, nado en Ascalón en -150 e finado en Siria en -68, foi o último filósofo da Terceira Academia (Platón), que ensinou primeiro en Atenas e marchou despois a Alexandría.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Ao parecer naceu en Ascalón, antiga cidade de Oriente Medio que continúa existindo na actualidade en Israel. Non se coñecen as datas exactas do seu nacemento e morte, aínda puido vivir entre o -150 e o -68 aproximadamente. Foi discípulo do estoico Mnesarco, de Marco Terencio Varrón e de Filón de Lárisa (o cal tivo un pensamento distinto a Antíoco) e mestre de Cicerón. Sucedeu a Filón como escolarca da Academia Nova. Estivo interesado en revitalizar a doutrina de Platón superando o escepticismo. Influenciado por distintas correntes filosóficas, chegou a unha postura puramente ecléctica, que algúns consideran eclecticismo dogmático. Intentou conciliar a filosofía de Platón coa de Aristóteles e o estoicismo, buscando un núcleo de verdade na coincidencia de opinións dos grandes filósofos. Mantivo unha postura próxima a Panecio de Rodas e Posidonio do estoicismo medio.

Antíoco foi ensinar primeiro en Alexandría e máis tarde a Siria onde morreu.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]