Coello: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Lameiro (conversa | contribucións)
engado algo de cultura popular galega
Liña 9: Liña 9:
{{Taxonomia-binomial-animal |NOME_CIENTIFICO= Oryctolagus cuniculus }}
{{Taxonomia-binomial-animal |NOME_CIENTIFICO= Oryctolagus cuniculus }}
{{Taxonomia-fin}}
{{Taxonomia-fin}}
O '''coello''' (''Oryctolagus cuniculus'') é un [[mamífero]] [[lagomorpha|lagomorfo]], da familia dos [[Leporidae|Leporídeos]], que existe no estado selvaxe, habendo tamén moitas subspecies domesticadas en case todo o planeta. Útil ás persoas pola súa carne, usada como [[alimento]], e pola [[pel]], usada para confeccionar [[vestuario]]. Hai unha crenza popular que di que o de coello é un [[amuleto]] de boa sorte. Hoxe en día é tamén frecuente as persoas criaren coellos como animais de compañía.
O '''coello''' (''Oryctolagus cuniculus'') é un [[mamífero]] [[lagomorpha|lagomorfo]], da familia dos [[Leporidae|Lepóridos]], que existe en estado salvaxe, habendo tamén moitas subspecies domésticadas en case todo o planeta. Útil ás persoas pola súa carne, usada como [[alimento]], e pola [[pel]], usada para confeccionar [[vestuario]]. Hai unha crenza popular que di que a pata de coello é un [[amuleto]] de boa sorte. Hoxe en día é tamén frecuente criar coellos como animais de compañía.


Os coellos distínguense das [[lebre]]s por seren [[altricial|altriciais]].
Os coellos distínguense das [[lebre]]s por seren [[altricial|altriciais]].


O tamaño dos coellos é variábel. Como todos os lagomorfos, posúen catro [[incisivo]]s na mandíbula superior e dous na inferior que medran continuamente durante a súa vida. Nisto diferéncianse dos [[roedor]]es, que posúen dous tanto na superior como na inferior. Os coellos teñen orellas longas, patas posteriores grandes e colas pequenas e suaves. Desprázanse saltando, para o que utilizan as súas poderosas patas posteriores. Para facilitar o movemento rápido estas se achan revestidas dunha coberta grosa de pel que amortece o impacto dos pulos rápidos. Os catro dedos posteriores son longos e están unidos por unha membrana que evita que se separen nos saltos. Posúen cinco dedos nas patas posteriores. Dependendo da especie poden atinxir unha velocidade de 15-20 m/s. Os coellos novos ([[cazapos]], [[cazapellos]] ou [[láparos]]) parecen "camiñar" en vez de saltar.
O tamaño dos coellos é variábel. Como todos os lagomorfos, posúen catro [[incisivo]]s na mandíbula superior e dous na inferior que medran continuamente durante a súa vida. Nisto diferéncianse dos [[roedor]]es, que posúen dous incisivos tanto na superior como na inferior. Os coellos teñen orellas longas, patas posteriores grandes e colas pequenas e suaves. Desprázanse saltando, para o que utilizan as súas poderosas patas posteriores. Para facilitar o movemento rápido estas se achan revestidas dunha coberta grosa de pel que amortece o impacto dos pulos rápidos. Os catro dedos posteriores son longos e están unidos por unha membrana que evita que se separen nos saltos. Posúen cinco dedos nas patas posteriores. Dependendo da especie poden atinxir unha velocidade de 15-20 m/s. Os coellos novos ([[cazapos]], [[cazapellos]] ou [[láparos]]) parecen "camiñar" en vez de saltar.


Os coellos escavan redes de túneis, ou [[tobos]] ou [[coelleiras]], nas que permanecen a maior parte do tempo.
Os coellos escavan redes de túneles, ou [[tobos]] ou [[coelleiras]], nas que permanecen a maior parte do tempo.


===O Coello na cultura===
==O coello na cultura==
O coello é un animal presente na cultura popular como símbolo de fertilidade e asociado tamén á [[Pascua]]. Polo seu carácter de animal de presa parece que se presta como símbolo da inocencia e do ser que non desexa mal para outros. Ademais, utilízase con frecuencia como símbolo de [[sexualidade]] con xogos, baseada precisamente na imaxe de inocencia xunto coa súa reputación como enxendrador (como o logotipo da revista [[Playboy]]).
O coello é un animal presente na cultura popular como símbolo de fertilidade e asociado tamén á [[Pascua]]. Polo seu carácter de animal de presa parece que se presta como símbolo da inocencia e do ser que non desexa mal para outros. Ademais, utilízase con frecuencia como símbolo de [[sexualidade]], baseada precisamente na imaxe de inocencia xunto coa súa reputación como enxendrador (como o logotipo da revista [[Playboy]]).


Tamén é un arquetipo popular to trampulleiro, que utiliza o seu enxeño para vencer os seus inimigos, como aparece nas [[fábula]]s centroeuropeas e na personaxe de [[Bugs Bunny]]. Ademais deste último, teñen aparecido moitos outros coellos [[antropomórfico]]s na literatura, como o Coello Branco das ''[[Aventuras de Alicia no País das Marabillas]]'' de [[Lewis Carroll]] e nas novelas de [[Beatrix Potter]].
Tamén é un arquetipo popular do trampulleiro, que utiliza o seu enxeño para vencer os seus inimigos, como aparece nas [[fábula]]s centroeuropeas e no personaxe de [[Bugs Bunny]]. Ademais deste último, teñen aparecido moitos outros coellos [[antropomórfico]]s na literatura, como o ''Coello Branco'' das ''[[Aventuras de Alicia no País das Marabillas]]'' de [[Lewis Carroll]] e nas novelas de [[Beatrix Potter]].


Un dos doce animais do [[Zodíaco chinés]] é un coello.
Un dos doce animais do [[Zodíaco chinés]] é un coello.
Liña 26: Liña 26:
Disque as patas de coellos traen sorte, polo que se levan como [[amuleto]].
Disque as patas de coellos traen sorte, polo que se levan como [[amuleto]].


Na tradición [[Xapón|xaponesa]], os coellos viven na [[Lúa]], onde fan [[mochi]], un petisco a base de arroz. Esta idea parte da interpretación visual dos [[mar da lúa|mares da lúa]] como un coello de pé nas puntas dos pés mirando cara a esquerda e traballando cunha manteigueira.
Na tradición [[Xapón|xaponesa]], os coellos viven na [[Lúa]], onde fan ''[[mochi]]'', un petisco a base de [[arroz]]. Esta idea parte da interpretación visual dos [[mar da lúa|mares da lúa]] como un coello de pé nas puntas dos pés mirando cara a esquerda e traballando cunha manteigueira.

===O coello na cultura popular galega===
{{AP|O coello na cultura popular galega}}
En [[Cambados]], para cura-la ''decipla'' (erisipela), untan a parte enferma con sangue de coello. Tamén se cre que se unha muller [[xestación|embarazada]] come carne de lebre ou de coello, o meniño dormirá despois cos ollos abertos.

* Cada coello no seu tobo arránxase de calquer modo.
* ¡Inda o demo ten cara de coello!
* Labrego cazador, coellos na cociña e fame no comedor.
* O coello, por san Xoán, e a perdís por Navidá.
* Ó abade vello, polos e coello.
* Ó coello fuxido, consello vido.
* Se os coellos morreran con palabras, cantos matabas.


<gallery>
<gallery>

Revisión como estaba o 1 de abril de 2009 ás 19:47


Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre zooloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.


Coello
Estado de conservación
Pouco preocupante
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Mammalia
Orde: Lagomorpha
Familia: Leporidae
Xénero: Oryctolagus
Nome científico
Oryctolagus cuniculus
Coñeza toda a Bioloxía en Wikispecies, o directorio dos seres vivos

O coello (Oryctolagus cuniculus) é un mamífero lagomorfo, da familia dos Lepóridos, que existe en estado salvaxe, habendo tamén moitas subspecies domésticadas en case todo o planeta. Útil ás persoas pola súa carne, usada como alimento, e pola pel, usada para confeccionar vestuario. Hai unha crenza popular que di que a pata de coello é un amuleto de boa sorte. Hoxe en día é tamén frecuente criar coellos como animais de compañía.

Os coellos distínguense das lebres por seren altriciais.

O tamaño dos coellos é variábel. Como todos os lagomorfos, posúen catro incisivos na mandíbula superior e dous na inferior que medran continuamente durante a súa vida. Nisto diferéncianse dos roedores, que posúen dous incisivos tanto na superior como na inferior. Os coellos teñen orellas longas, patas posteriores grandes e colas pequenas e suaves. Desprázanse saltando, para o que utilizan as súas poderosas patas posteriores. Para facilitar o movemento rápido estas se achan revestidas dunha coberta grosa de pel que amortece o impacto dos pulos rápidos. Os catro dedos posteriores son longos e están unidos por unha membrana que evita que se separen nos saltos. Posúen cinco dedos nas patas posteriores. Dependendo da especie poden atinxir unha velocidade de 15-20 m/s. Os coellos novos (cazapos, cazapellos ou láparos) parecen "camiñar" en vez de saltar.

Os coellos escavan redes de túneles, ou tobos ou coelleiras, nas que permanecen a maior parte do tempo.

O coello na cultura

O coello é un animal presente na cultura popular como símbolo de fertilidade e asociado tamén á Pascua. Polo seu carácter de animal de presa parece que se presta como símbolo da inocencia e do ser que non desexa mal para outros. Ademais, utilízase con frecuencia como símbolo de sexualidade, baseada precisamente na imaxe de inocencia xunto coa súa reputación como enxendrador (como o logotipo da revista Playboy).

Tamén é un arquetipo popular do trampulleiro, que utiliza o seu enxeño para vencer os seus inimigos, como aparece nas fábulas centroeuropeas e no personaxe de Bugs Bunny. Ademais deste último, teñen aparecido moitos outros coellos antropomórficos na literatura, como o Coello Branco das Aventuras de Alicia no País das Marabillas de Lewis Carroll e nas novelas de Beatrix Potter.

Un dos doce animais do Zodíaco chinés é un coello.

Disque as patas de coellos traen sorte, polo que se levan como amuleto.

Na tradición xaponesa, os coellos viven na Lúa, onde fan mochi, un petisco a base de arroz. Esta idea parte da interpretación visual dos mares da lúa como un coello de pé nas puntas dos pés mirando cara a esquerda e traballando cunha manteigueira.

O coello na cultura popular galega

En Cambados, para cura-la decipla (erisipela), untan a parte enferma con sangue de coello. Tamén se cre que se unha muller embarazada come carne de lebre ou de coello, o meniño dormirá despois cos ollos abertos.

  • Cada coello no seu tobo arránxase de calquer modo.
  • ¡Inda o demo ten cara de coello!
  • Labrego cazador, coellos na cociña e fame no comedor.
  • O coello, por san Xoán, e a perdís por Navidá.
  • Ó abade vello, polos e coello.
  • Ó coello fuxido, consello vido.
  • Se os coellos morreran con palabras, cantos matabas.