Matilde de Artois (1268-1329)
  | |
| Nome orixinal | (fr) Mahaut d'Artois |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | c. 1269 Francia |
| Morte | 27 de novembro de 1329 (59/60 anos) París, Francia |
| Lugar de sepultura | Abadia de Maubuisson (pt)  |
| Datos persoais | |
| Residencia | Salins-les-Bains Ornans La Châtelaine |
| País de nacionalidade | Reino de Francia |
| Actividade | |
| Ocupación | política , feudataria |
| Outro | |
| Título | Count of Artois (en) |
| Familia | Casa de Artois (pt) |
| Cónxuxe | Otão IV, Conde da Borgonha (1285, 1285 (Gregoriano), 1291 (Gregoriano)–) |
| Fillos | Joana II, Condessa da Borgonha (pt) , Branca da Borgonha (pt) , Robert, Count of Burgundy (en) |
| Pais | Roberto II el Noble e Amícia de Courtenay (pt) |
| Irmáns | Philippe d'Artois (en) |
 | |
 | |
Matilde de Artois (en francés: Mahaut d'Artois [1]), nada en 1268 e finada en París o 28 de outubro de 1329, tamén coñecida como Mathilda, foi unha nobre francesa, a única filla de Roberto II de Artois, conde de Artois e Amicia de Courtenay.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Liñaxe[editar | editar a fonte]
Os seus avós paternos eran Roberto I, conde de Artois, e Matilde de Brabante. Os seus avós maternos eran Pedro de Courtenay, señor de Courtenay e Petronila de Joigny[2].
Irmáns[editar | editar a fonte]
- Filipe de Artois (1269 - 1298), casado con Branca de Dreux, filla de Xoán II, duque de Bretaña, de quen tivo cinco fillos.
- Roberto de Artois (n. 1271), que morreu novo.
Matrimonio e descendencia[editar | editar a fonte]
En 1291, Matilde casou con Odón IV, conde de Borgoña, de quen tivo tres fillos, entre eles dúas fillas que casaron cos príncipes de Francia[2]:
- Xoana II (1292-1330), casada con Filipe de Poitiers, máis tarde rei Filipe V.
- Branca (1296? -1326), casada con Carlos IV de Francia.
- Roberto (1300-1315).
Debido á morte prematura do seu irmán Filipe en 1298, herdou o condado de Artois á morte do seu pai en 1302, en lugar do seu sobriño Roberto (a pretensión deste último á herdanza baseábase na proximidade consanguínea). Aínda que el reiteradamente desafiaba esta decisión, os dereitos de Matilda sobre o condado foron constantemente mantidos. Foi unha administradora capaz e conseguiu vencer moitas rebelións perpetradas por membros da nobreza. O seu principal administrador foi o bispo da diocese de Arres, Thierry d'Hérisson. Á súa morte en 1329, o condado foi herdado pola súa filla Xoana, condesa de Borgoña, raíña viúva de Filipe V de Francia.
Tras a morte do recentemente nacido rei Xoán I de Francia, no reino se rumoreaba que Matilde o envelenara, xa que manifestou un sospeitoso interese en presentar o rei aos grandes baróns, tras o cal, esa mesma noite, malia que gozaba de boa saúde, o rei caeu enfermo e morreu na madrugada do día seguinte[3]. Á súa morte, o condado foi herdado pola súa filla Xoana II, condesa de Borgoña.
Na ficción[editar | editar a fonte]
Matilde de Artois é unha das personaxes principais d'Os reis malditos, unha serie de novelas históricas escritas por Maurice Druon. Druon descríbea como a envelenadora do rei Lois X e do seu fillo recentemente nado, sendo á súa vez envelenada por unha criada, que orixinalmente a axudou a envelenar aos reis. Foi interpretada por Hélène Duc na miniserie para televisión de 1972 e por Jeanne Moreau no remake de 2005.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Xenealoxía de Mathilde de Artois, segunda esposa de Odón V de Borgoña na páxina Medieval Lands
- ↑ 2,0 2,1 Burke's Peerage
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 02 de outubro de 2009. Consultado o 05 de decembro de 2021.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Matilde de Artois  |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Cox, Eugene (1999). "The kingdoms of Burgundy, the lands of the house of Savoy and adjacent territories". En Abulafia, David. The New Cambridge Medieval History: Volume 5, C.1198-c.1300. Cambridge University Press.
- Dunbabin, Jean (2011). The French in the Kingdom of Sicily, 1266–1305. Cambridge University Press.
- Sample, Dana L. (2008). Villalon, L.J. Andrew; Kagay, Donald J., eds. Philip VI's Mortal Enemy: Robert of Artois and the Beginning of the Hundred Years War', The Hundred Years War (Part II): Different Vistas. Brill.
- Small, Carola M. (1990). "Messengers in the County of Artois, 1295-1329". Canadian Journal of History 25 (2): 163–175. doi:10.3138/cjh.25.2.163. Arquivado dende o orixinal o 29 July 2013.
- Wood, Charles T. (1966). The French Apanages and the Capetian Monarchy, 1224-1328. Harvard University Press.