Emilio de la Cuadra

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaEmilio de la Cuadra

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Emilio de la Cuadra Albiol Editar o valor em Wikidata
1859 Editar o valor em Wikidata
Sueca, España Editar o valor em Wikidata
Morte1930 Editar o valor em Wikidata (70/71 anos)
Valencia, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmilitar , empresario Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua catalá e lingua castelá Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rama militarExército de Terra de España Editar o valor em Wikidata
Rango militarTenente (1881–) Editar o valor em Wikidata

Emilio de la Cuadra Albiol, nado en Sueca (Valencia) o 13 de maio de 1859 e falecido en Valencia o 1 de febreiro de 1930,[1] foi un militar e empresario valenciano. Foi un pioneiro da industria da automoción, creando a primeira marca fabricante de automóbiles na Península Ibérica, La Cuadra, con sede en Barcelona e activa entre 1899 e 1901.[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Formación militar e fundación de La Cuadra[editar | editar a fonte]

En setembro de 1877 Emilio de la Cuadra ingresou na Academia de Artillaría de Segovia, graduándose alí como tenente en 1881.[3][4] Estaba moi interesado na electricidade, e conseguiu levar adiante o proxecto de construción dunha central eléctrica en Lleida, levando por primeira vez a luz eléctrica a esa cidade.[5] Este proxecto representoulle a De la Cuadra unha excelente renda, á vez que unha gran satisfacción á súa persoa.

Empresario inquieto, visitou a Exposición Universal de París de 1889,[6] igual que Francesc Bonet, ficando fascinado pola mostra no campo da automoción alí presente. A carreira de 1895 París-Bordeos-París, de 1200 km, impresionoulle de tal modo que De la Cuadra intuíu o prometedor futuro da automoción, decidiu vender a súa central eléctrica en Lleida e trasladouse a Barcelona, onde fundou en setembro de 1898, na rúa Deputación, esquina co paseo de Sant Joan, a Compañía General Española de Coches Automóviles E. de la Cuadra, Sociedad en Comandita.[6][5] De la Cuadra asociouse con Charles Vélino (máis coñecido como Carlos Vellino), un enxeñeiro suízo que tiña unha fábrica de acumuladores eléctricos en Barcelona.

Vehículos fabricados pola súa empresa[editar | editar a fonte]

Emilio de la Cuadra decidiu que a súa empresa fabricase vehículos con propulsión eléctrica, en parte pola súa experiencia no devandito campo, e debido tamén á exclusiva da fabricación de vehículos con motor de explosión que Bonet obtivo en 1894. A súa empresa fabricou prototipos dun camión, un ómnibus e un coche, todos eles con motores eléctricos, pero posteriormente foron despezados, xa que as baterías esgotábanse rapidamente por mor do peso dos vehículos e da reducida almacenaxe de enerxía das devanditas baterías.

O principal vehículo eléctrico que fabricou La Cuadra foi o ómnibus, construído para o Hotel Oriente de La Rambla (Barcelona), que o necesitaba para ir buscar aos seus clientes á Estación de Francia. Porén, en agosto de 1900, cando se presentou o ómnibus á prensa, o vehículo foi un rotundo fracaso; segundo o planeado, íase realizar unha viaxe de demostración pola estrada de Vic, pero o ómnibus só percorreu uns metros e parouse, non houbo forma de polo en marcha de novo e tivo que ser remolcado até os talleres da fábrica. Despois deste fracaso, Emilio de la Cuadra e os seus colaboradores centráronse só na fabricación de vehículos con motor de explosión.

A mediados de 1901, os novos automóbiles La Cuadra Centauro estaban listos para o mercado. Porén, por mor dunha folga nese mesmo ano e das malas vendas dos coches Benz comercializados pola empresa, Emilio de la Cuadra tivo que declarar a suspensión de pagamentos en novembro de 1901.[5]

Reingreso no exército[editar | editar a fonte]

Após a bancarrota da súa empresa, Emilio de la Cuadra solicitou o seu reingreso no exército español, sendo destinado a Ceuta, onde proseguiu a súa carreira militar co grao de comandante, chegando a ser ascendido a xeneral de brigada,[5] e esqueceuse das iniciativas empresariais.

En 1921 regresou a Barcelona e participou como mediador nun conflito laboral en L'Hospitalet de Llobregat, séndolle entregada como agradecemento unha placa de fillo adoptivo da cidade.[7] Faleceu en Valencia o 1 de febreiro de 1930 á idade de 70 anos.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Emilio de la Cuadra y Albiol (11 de maio de 2021). Acami.es.
  2. Van Dijk, Nico (28 de novembro de 2015). Automobiles were made by...?. Lulu.com. p. 45. ISBN 978-1-326-45496-8. 
  3. La Cuadra (1899 - 1901). Autopasion18.com.
  4. La Cuadra (arquivado en Archive.org). Losorigenes.net.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Historia de La Cuadraen Vehículoclasico.es. Arquivado 08 de xuño de 2009 en Wayback Machine.. Consultado o 11-7-2023.
  6. 6,0 6,1 1898: La Cuadra, la primera fábrica de coches de España (01-02-2019). La Vanguardia.
  7. "Emilio de la Cuadra i Albiol". Lhospitaletdellobregat.wordpress.com. 10 de setembro de 2010. Consultado o 11 de xullo de 2023.