Douglas DC-4

Douglas DC-4
Tipo	familia de aeronaves
Subclase de	airliner with 4 piston-propeller engines (en) e land-based airliner monoplane (en)
Produción
País de orixe	Estados Unidos de América
Fabricante	Douglas Aircraft Company
Total producido	1.244
Datas
Entrada en servizo	xaneiro de 1946
Primeiro voo	14 de febreiro de 1942
Dimensións
Altura	8,38 m
Lonxitude	28,6 m
Capacidade	86
Capacidade máxima	86
Envergadura	35,8 m
Altitude operacional	6.800 m
Persoas e organizacións
Desenvolvedor	Douglas Aircraft Company
	Operador/a Aerotransport (en) (3); American Airlines ; Svensk Interkontinental Lufttrafik AB (en) ; Sabena ; Transportflug (en) ; Det Danske Luftfartselskab ; Swissair ; Norwegian Air Lines (en) ; Olympic Airways ; Air France ; Scandinavian Airlines ; ;
	[ Wikidata ]

O Douglas DC-4 é un avión catrimotor de pasaxeiros desenvolvido por Douglas Aircraft Company. Serviu durante a segunda guerra mundial, no bloqueo a Berlín e ata os anos 60 como avión militar. Dende 1945 moitas aeroliñas operárono por todo o mundo.

Deseño

Despois de que o DC-4E demostrase ser complicado de manter e pouco rendible, Douglas respondeu ás peticións de Eastern e United cun substituto máis pequeno e sinxelo. Antes de que o definitivo DC-4 puidese entrar en servizo, o estoupido da segunda guerra mundial causou que a produción se canalizase cara a Forza Aérea estadounidense, sendo designados os seus avións C-54 Skymaster, mentres que os da Armada se designaron Douglas R5D. O primeiro, un C-54, voou dende Clover Field en Santa Monica o 14 de febreiro de 1942.

O tren de aterraxe en triciclo do DC-4 permitíalle á súa fuselaxe ter unha sección transversal constante na meirande parte da súa lonxitude, polo que puido ser doadamente alongada para os posteriores DC-6 e DC-7. Fabricáronse un total de 1.163 C-54/R5D para as forzas armadas dos Estados Unidos entre 1942 e xaneiro de 1946; 79 DC-4 serían construídos despois da guerra.