Dileptus
| Dileptus | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Dileptus sp. | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Dileptus é un xénero de ciliados unicelulares da clase Litostomatea. As distintas especies de Dileptus poden vivir, segundo os casos, en auga doce e salgada ou sobre musgos e solos. A maioría son predadores agresivos equipados con probóscides longas e móbiles tapizadas de extrusomas tóxicos, cos cales atordan organismos máis pequenos para capturalos e alimentarse deles.[1] Recoñécese actualmente 13 especies e subespecies de Dileptus.[2]
Especies de Dileptus utilizáronse como organismos modelo para o estudo dos padróns de ciliatura, ontoxénese, conxugación e obtención de alimento.[3]
Aparencia e características[editar | editar a fonte]
Os corpos dos Dileptus son tipicamente estreitos ou cilíndricos e teñen un macronúcleo feito de máis dun cento de nódulos espallados. Durante a división celular estes nódulos divídense cada un por separado. No extremo dianteiro da célula hai unha probóscide móbil. O citostoma está na base deste órgano e está ben reforzado con barras de microtúbulos ríxidas (nematodesmos). A superficie da célula está cuberta uniformente de cilios dispostos en ringleiras lonxitudinais. O corpo pode facerse máis afiado no extremo posterior, formando unha porción que parece unha cola. Hai múltiples vacúolos contráctiles situados en fila ao longo da superficie dorsal. A maioría dos Dileptus son incoloros, pero dúas especies levan algas verdes simbióticas no citoplasma.[2][4]
Historia e clasificación[editar | editar a fonte]
Unha especie de Dileptus foi descrita por C. G. Ehrenberg en 1833, co nome Amphileptus margaritifer. Oito anos despois, Félix Dujardin creou o xénero Dileptus e trasladou o A. margaritifer de Ehrenberg a el (onde segue estando), xunto con Dileptus anser Müller 1773 (agora clasificado en Pseudomonilicaryon) e Dileptus folium (agora Litonotus cygnus). Ao longo do seguinte século, describíronse moitas especies novas. En 1963, cando Jean Dragesco publicou o primeiro informe detallado do xénero, este comprendía 50 especies.[2][3][5]
Nun estudo taxonómico completo publicado en 2012, Peter Vďačný e Wilhelm Foissner restrinxiron o xénero Dileptus aos diléptidos que "teñen máis de 50 nódulos micronucleares espallados que se dividen individualmente", o cal deixa só dez especies nominais dentro do grupo.[2] Moitos membros tradicionalmente recoñecidos de Dileptus, incluíndo especies ben coñecidas como Dileptus anser, foron cambiadas a outros xéneros, como Pseudomonilicaryon e Rimaleptus.
Especies de Dileptus[editar | editar a fonte]
- Dileptus anatinus Golińska, 1971
- Dileptus beersi Jones, 1956
- Dileptus costaricanus Foissner, 1995
- Dileptus dubius Vuxanovici, 1959
- Dileptus estuarinus Dragesco, 1960
- Dileptus jonesi Dragesco, 1963
- Dileptus margaritifer (Ehrenberg, 1833)
- Dileptus multinucleatus Vuxanovici, 1959
- Dileptus sphagnicola Vdacny & Foissner, 2011
- Dileptus viridis (Ehrenberg, 1833) Foissner, 1987
Galería[editar | editar a fonte]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Miller, Stephen (May 1968). "The Predatory Behavior of Dileptus Anser". Journal of Protozoology 15 (2): 313–19. doi:10.1111/j.1550-7408.1968.tb02128.x.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Vďačný, Peter, and Wilhelm Foissner. Monograph of the dileptids (Protista, Ciliophora, Rhynchostomatia). Land Oberösterreich, Biologiezentrum/Oberösterreichische Landesmuseen, 2012
- ↑ 3,0 3,1 Vd'ačný, Peter; et al. (xuño de 2011). "Morphological and molecular phylogeny of dileptid and tracheliid ciliates: Resolution at the base of the class Litostomatea (Ciliophora, Rhynchostomatia).". European Journal of Protistology 47 (4): 295–313. PMC 3234341. PMID 21641780. doi:10.1016/j.ejop.2011.04.006.
- ↑ Carey, Phillip G., Marine Interstitial Ciliates: An Illustrated Key. Chapman and Hall, 1992, ISBN 978-0-412-40610-2
- ↑ Dragesco, J (1963). "Révision du genre Dileptus, Dujardin 1871 (Ciliata Holotricha)(systématique, cytologie, biologie)". Bull. Biol. Fr. Belg 97: 103–145.
