Chiclayo é unha cidade do noroeste peruano, capital da provincia homónima e do departamento de Lambayeque. É a cuarta cidade máis poboada do país, alcanzando oficialmente e segundo proxeccións do INEI do ano 2012, os 583.159 habitantes.[1]
Foi fundada baixo o nome de Santa María de los Valles de Chiclayo en 1720; elevada á categoría de vila en 1827, por decreto do Presidente Mariscal José de La Mar; e en 1835, durante o goberno do Presidente Coronel Felipe Santiago Salaverry foille conferido o título de «Cidade Heroica».[2]
Existen moitas versións sobre a orixe etimolóxica do nome Chiclayo. Unha das versións atribúe o nome a un indíxena chamado “Chiclayoc” ou “Chiclayep” que carrexaba xeso entre as primixenias cidades de Saña, Lambayeque e Mórrope. Outra versión sostén que cando a cidade se encontraba en proceso de formación, dábase en abundancia un froito de cor verde chamado “Chiclayep” ou “Chiclayop”, que en lingua mochica significa «verde que colga». Segundo outra versión a cidade toma o nome dunha especie de cabaza denominada «chiclayo» nas vilas da serra de Cajamarca. Outra denominación indica que é unha palabra traducida do mochica que deriva de «Cheqta» que significa «a metade» e «Yoc» que significa «propiedade de» compoñendo «terreo do medio de propiedade común». E outros indican que en lingua mochica hai palabras semellantes a Chiclayo, por exemplo, “Chiclayap” ou “Chekliayok”, que quere dicir «lugar onde hai ramas verdes».
