Chaveiro branco
| Chaveiro branco | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
O chaveiro branco, Cephalanthera longifolia,[1] é unha especie de orquídea de hábito terrestre. Atópanse en gran parte do oeste e o sur de Europa, sendo común nalgunhas partes da súa área de distribución, tales como o sur de Francia e España, pero en perigo de extinción en particular nas zonas do norte, como Bélxica.
Descrición[editar | editar a fonte]
Ten as follas longas, estreitas e afiadas. A planta alcanza unha altura duns 25 cm en condicións típicas. A inflorescencia consta de 8-20 flores acampanadas de aproximadamente 1 cm de tamaño, a miúdo non totalmente abertas. Pódense atopar en flor de abril a agosto, dependendo da localización e altitude. Polo xeral crece en lugares húmidos dos bosques.
É posible a súa confusión con Cephalanthera damasonium a cal ten as flores máis amareladas e máis grandes, ademais de ter brácteas florais máis longas que o ovario.
No Reino Unido é unha especie en declive, e traballos de conservación están a levarse a cabo nunha serie de sitios. En 2007 foi clasificada como unha especie prioritaria no marco do Reino Unido no seu Plan de Acción sobre Biodiversidade.
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Cephalanthera longifolia foi descrita por (L.) Fritsch e publicada en Oesterreichische Botanische Zeitschrift 38: 81. 1888.[2]
Número de cromosomas de Cephalanthera longifolia (Fam. Orchidaceae) e taxons infraespecíficos: 2n=32[3]
- Etimoloxía
Ver: Cephalanthera
longifolia: epíteto latino que significa "con longas follas".[4]
- Cephalanthera acuminata Wall. ex Lindl. (1840)
- Cephalanthera angustifolia Simonk. (1887)
- Cephalanthera ensifolia Rich. (1817)
- Cephalanthera grandiflora Gray (1821)
- Cephalanthera lonchophylla Rchb.f. (1851)
- Cephalanthera longifolia f. angustifolia Maire & Weiller (1959)
- Cephalanthera longifolia f. latifolia (Maire) Maire & Weiller (1959)
- Cephalanthera longifolia var. pilosa Harz (1896)
- Cephalanthera maravignae Tineo in G.Gussone (1844)
- Cephalanthera pallens Rich. (1817)
- Cephalanthera thomsonii Rchb.f. (1876)
- Cephalanthera xiphophyllum Rchb.f. (1851)
- Cephalanthera xiphophyllum var. latifolia Maire (1914)
- Epipactis ensifolia F.W.Schmidt (1795)
- Epipactis grandiflora (L.) Sm. (1795)
- Epipactis grandifolia All. (1785)
- Epipactis pallens Sw. (1805)
- Epipactis pallida Sw. (1800)
- Epipactis xiphophylla (Ehrh. ex L.f.) Sw. (1805)
- Limodorum acuminatum (Wall. ex Lindl.) Kuntze (1891)
- Limodorum grandiflorum (L.) Kuntze (1891)
- Limodorum longifolium (L.) Kuntze (1891)
- Serapias ensifolia Murray (1784)
- Serapias grandiflora L. (1767)
- Serapias helleborine var. longifolia L. (1753) (Basionymum)
- Serapias lonchophyllum L.f. (1782)
- Serapias longifolia (L.) Scop. (1772)
- Serapias nivea Vill. (1787)
- Serapias pallida Wahlenb. (1814)
- Serapias xiphophyllum Ehrh. (1782)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Guía das orquídeas de Galicia. Carlos Cortizo Amaro e Elvira Sahuquillo Balbuena. 2006, Baía Edicións
- ↑ "Cephalanthera longifolia". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 14 de novembro de 2012.
- ↑ Les Orchidées du Bassin méditerranéen. Cauwet, A. M. & M. Balayer (1984) Bull. Soc. Bot. France 131(2): 123
- ↑ en Epítetos Botánicos
