Canna indica

Canna indica é unha planta perenne de até 3 m de altura pertencente á familia das cannáceas. Hai 5000 anos, en Caral, a primeira civilización de América, situada no Perú, utilizou como parte da súa dieta a raíz da canna indica; tamén desenvolveron o seu uso medicinal pola súa capacidade diurética, antiséptica, analxésica e cicatrizante.

En Galicia está catalogada como especie exótica invasora.

Descrición

Follas de Canna indica.

Planta herbácea perenne, de rizoma carnoso e ramificado de até 60 cm de longo que se divide en segmentos bulbosos e cubertos en dúas filas por follas. A superficie do rizoma está labrada por sucos transversais, que marcan a base de escamas que a cobren; da parte inferior saen raiciñas brancas, e do ápice, onde hai numerosas xemas, brotan as follas, o vástago floral e os talos. Os talos aéreos poden alcanzar 1-3 m de altura e forman unha macolla compacta, estando envoltos polas vainas das follas. As follas son anchas, de cor verde ou verde violáceo, con pecíolos curtos e láminas elípticas, que poden medir de 30 a 60 cm de longo e 10 a 25 cm de ancho, coa base obtusa ou estreitamente cuneada e o ápice é cortamente acuminado ou agudo. A nervadura central é prominente e dela derívanse as laterais. Inflorescencia en acio terminal con 6-20 cincinos de 1-2 flores. Flores hermafroditas sobre pedicelos de 0,2-1 cm de longo, de cor vermella ou amarelo-alaranxada, excepto nalgúns cultivares, de 4,5-7,5 cm de longo, con sépalos estreitamente triangulares, de 1-1,7 cm de longo e os pétalos erectos, de 4-6,5 cm de lonxitude. Tubo de 1,5-2 cm de longo. Estaminodios 3-4, de estreitamente obovados a espatulados, de 4,5- 7,5 cm de longo e de 0,3-0,5 cm de anchura na parte libre. Os froitos son cápsulas de elipsoides a globosas, verrucosas, de 1,5 a 3 cm de lonxitude, de cor castaña, con gran cantidade de sementes globulosas, de 4 a 6 mm de diámetro, negras e moi duras.

Flor de Canna indica en El Crucero, Managua, Nicaragua.

Ilustración.

Taxonomía

Canna indica foi descrita por Carl von Linné e publicada en Species Plantarum 1: 1. 1753.

Hábitat

A canna indica pódese cultivar desde o nivel do mar até os 2.700 m s. n. m., pero prospera en climas montañosos tropicais ou subtropicais tépedos, entre os 1.600 e 2.200 m s. n. m.; a temperatura media de 14 a 27 °C e precipitacións anuais mínimas de 500 mm e até de 1200 mm. Medra moi ben en chans liviáns de textura franca ou franco-limosa.

Ilustración.