Campionato de Europa de hóckey a patíns feminino 2013
| Tipo | Campionato de Europa de hóckey a patíns feminino  |
|---|---|
| Organizador | CERH |
| Número de participantes | 4 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Mieres (provincia de Asturias) 43°15′00″N 5°46′36″O / 43.25, -5.7766666666667Coordenadas: 43°15′00″N 5°46′36″O / 43.25, -5.7766666666667 |
| País | España |
| Intervalo de tempo | 17 de decembro de 2013 – 21 de decembro de 2013 |
| Número de edición | 12 (2013) |
| Competición | |
| Primeiro posto | Spain women's national roller hockey team |
| Datos estatísticos | |
| Partidos | 10 |
O Campionato de Europa de hóckey a patíns feminino 2013, foi a 12ª edición do Campionato de Europa de hóckey a patíns feminino. A competición disputouse na cidade asturiana de Mieres (España), que acolleu o torneo por primeira vez. O campionato comezou o 17 de decembro de 2018 e finalizou o 21 de decembro coa disputa da final.
Nesta edición participaron un total de 4 equipos, un menos que na edición anterior. Aos combinados de España, Portugal e Francia, participantes nesta edición estiveron presentes na edición anterior disputada dous anos antes en Wuppertal (Alemaña), uniuse a selección de Italia. Disputáronse un total de 6 partidos nos tres días de competición.
Ao final da competición a selección española revalidou o título conseguido na edición anterior, facéndose así co seu cuarto título continental, e terceiro consecutivo, algo que ata o momento só conseguira a selección portuguesa entre 1995 e 1999.[1]
Organización[editar | editar a fonte]
En xuño de 2013 anunciouse a designación do Pavillón Visiola Rollán, na localidade asturiana de Mieres como sede da 12ª edición do Campionato de Europa Feminino. A competición foi organizada pola Real Federación Española de Patinaxe coa colaboración de Assyssport, CyC e Grupo Asturema.[2]
Aínda que inicialmente o campionato debía terse celebrado entre os días 9 e 14 de setembro, o día 20 de xullo a executiva do CERH tomou a decisión de suspender o campionato de acordo co disposto no artigo 1.1 do regulamento de eventos deportivos da CERS, que sinala:[3]
| “ | ... todos os Campionatos Europeos deben ter, canto menos, a participación de cinco países distintos. | ” |
Ante o malestar da Real Federación Española de Patinaxe pola suspensión do Campionato, para cuxa celebración xa se destinaran recursos, o CERH informou de que realizaría as xestións necesarias para que se puidera realizar no mes de novembro ou decembro dese mesmo ano.[3] Finalmente, a finais do mes de novembro, o CERH comunicou o calendario do Campionato de Europa, que contaría finalmente con catro equipos (España, Francia, Italia e Portugal), e que se disputaría entre os días 17 de 21 de decembro de 2013. No mesmo comunicado o máximo organismo do hóckey a patíns europeo sinalou o sistema de competición, que constou de dúas fases:[4]
- Unha primeira fase en forma de liguiña na que todos os equipos se enfrontaron entre si.
- Unha fase final na que o primeiro equipo clasificado se enfrontou ao cuarto, e o segundo ao terceiro en semifinais. Os gañadores deses enfrontamentos disputaron a final, mentres que os perderores disputáronse o terceiro e cuarto posto.
No mediodía do 17 de decembro, poucas horas antes do inicio da competición, tivo lugar a recepción da alcaldía da cidade de Mieres ás catro seleccións participantes, así como aos corpos técnicos, árbitros e membros do CERH. O acto, que tivo lugar na casa do concello da cidade asturiana, estivo presidido polo alcalde Aníbal Vázquez, no mesmo acto, o presidente do CERH Fernando Graça salientou a importancia do hóckey a patíns feminino:[5]
| “ | É moi importante entender que o hóckey a patíns feminino é algo que queremos apoiar e desenvolver moitísimo, estou seguro de que será un gran campionato. | ” |
Ese mesmo día, ás 19:00 h tiña lugar a cerimonia de inauguración.[5] Unha hora mái tarde, ás 20:00 h, as seleccións de Portugal e Italia abriron o campionato.[6]
Sede[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Pavillón Visiola Rollán.
Todos os partidos do campionato celebráronse no Pavillón Visiola Rollán, un recinto cuberto con capacidade para 1 100 persoas e unha pista de xogo de parquet, e que é o fogar do equipo de hóckey a patíns da cidade, o Club Patín Mieres.[7][8]
O pavillón foi inaugurado o 29 de decembro de 2008 cun partido entre a selección asturiana masculina e un combinado de xogadores estranxeiros da OK Liga.[9] Esta foi a primeira ocasión na que o Pavillón Municipal de Mieres acolleu unha competición internacional de seleccións absolutas de hóckey a patíns, se ben xa acollera o primeiro OK Stars en 2010 e a Copa da Raíña 2009.[10]
Equipos[editar | editar a fonte]
Nesta edición participaron un total de catro equipos, a participación máis baixa da historia. Nesta edición salientou o retorno do combinado italiano, que reapareceu na competición logo de catro edicións sen competir. Pola súa banda as seleccións de Alemaña e Suíza tomaron parte na competición en Wuppertal en 2011, mais non en Mieres.
Os catro equipos participantes foron os seguintes:
| País | Clasificación 2011 |
Participacións | Última participación |
Mellores resultados |
|---|---|---|---|---|
 España
|
1ª | 12 | 2011 | Campioa (1995, 2009, 2011) |
 Francia
|
4ª | 9 | 2011 | Campioa (2005) |
 Italia
|
- | 8 | 2003 | Campioa (1991, 1993) |
 Portugal
|
2ª | 12 | 2011 | Campioa (1997, 1999, 2001) |
Cadros de xogadoras[editar | editar a fonte]
- España
A preparación de selección española estivo caracterizada pola intermitencia das sesións de adestramento a causa de coincidir coa disputa da OK Liga Feminina, máxima categoría do hóckey a patíns feminino español. O 9 de decembro o seleccionador española Alberto Mazón, na concentración española no CAR de Sant Cugat, facilitou a lista das dez xogadoras que participarían no Campionato de Europa. O combinado español desprazouse á localidade asturiana de Mieres o domingo 15 de decembro. As dez xogadoras seleccionadas foron as seguintes:[11]
| Número | Nome | Posición | Data de nacemento | Idade | Equipo |
|---|---|---|---|---|---|
| Caterina Ortega | Porteira | CP Vilanova
| |||
| Sara González | Gijón Solimar
| ||||
| María Díez | Gijón Solimar
| ||||
| Anna Casarramona | CP Manlleu
| ||||
| Laura Puigdueta | HC Palau de Plegamans
| ||||
| Natasha Lee | CP Voltregà
| ||||
| Berta Tarrida | CP Voltregà
| ||||
| Nara López | CP Manlleu
| ||||
| Raquel Bernardas | CP Alcorcón
| ||||
| Laia Salicru | Porteira | CS Noisy Le Grand
| |||
| Corpo técnico | |||||
| Adestrador | Alberto Mazón | ||||
- Francia
A selección francesa chegou a Mieres como campioa do mundo tras derrotar na final do Campionato do Mundo de 2012 disputado en Recife (Brasil) a España.[6] A chegada das francesas á cidade asturiana tivo lugar o luns 16 de decembro.[12]
| Número | Nome | Posición | Data de nacemento | Idade | Equipo |
|---|---|---|---|---|---|
| Felicia Buis | |||||
| Frederique Denest | |||||
| Camille Renier | |||||
| Maeva Manceau | |||||
| Nolwenn Bena | |||||
| Claire Fay | |||||
| Sidonie Laroche | |||||
| Naomi Zanotto | |||||
| Amina Nedder | |||||
| Elsa Roux | |||||
| Corpo técnico | |||||
| Adestrador | Stephane Herin | ||||
- Italia
A selección italiana, campioa das dúas primeiras edicións da competición en 1991 e 1993, regresou á cita continental logo de sete anos afastada da competición.[6] chegou a Mieres o domingo 15 de decembro.[12]
| Número | Nome | Posición | Data de nacemento | Idade | Equipo |
|---|---|---|---|---|---|
| Valentina Gaudio | |||||
| Laura Minuzzo | |||||
| Maria Teresa Mele | |||||
| Elena Tamiozzo | |||||
| Luisa Lamacchia | |||||
| Giulia Galeassi | |||||
| Pamela Lapolla | |||||
| Erika Ghirardello | |||||
| Elena Toffanin | |||||
| Sara Zarantonello | |||||
| Corpo técnico | |||||
| Adestrador | Giambattista Massari | ||||
- Portugal
A selección portuguesa chegou a Mieres cun equipo consolidado logo de anos de rexeneración co obxectivo de recuperar un título que non gañaban dende 2001.[6] O luns 16 de decembro tivo lugar a chegada do equipo luso a Mieres.[12]
| Número | Nome | Posición | Data de nacemento | Idade | Equipo |
|---|---|---|---|---|---|
| Filipa Azevedo | |||||
| Ana Catarina | |||||
| Rita Lopes | |||||
| Rute Lopes | |||||
| Marlene Sousa | |||||
| Ines Vieira | |||||
| Carolina Gonçalves | |||||
| Maria Barbosa | |||||
| Rita Dias | |||||
| Alexandra Figueiredo | |||||
| Corpo técnico | |||||
| Adestrador | Carlos Pires | ||||
Competición[editar | editar a fonte]
Fase cualificatoria[editar | editar a fonte]
| Grupo A | Pts | PX | PG | PE | PP | GF | GC | DG |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Portugal
|
9 | 3 | 3 | 0 | 0 | 19 | 8 | +11 |
| España
|
6 | 3 | 2 | 0 | 1 | 12 | 4 | +8 |
| Francia
|
3 | 3 | 1 | 0 | 2 | 5 | 13 | -8 |
| Italia
|
0 | 3 | 0 | 0 | 3 | 4 | 15 | -11 |
- Primeira xornada
| 17 de decembro de 2013 20:00 | |||
| Portugal | 7-3 | Italia | Pavillón Visiola Rollán Árbitros: Xavier Blauzen (FRA) e Isaac Sanz (ESP) |
| Catarina (1) Lopes (2) Sousa (2) Barbosa (1) Dias (1) |
[R 1] | Mele (2) Tamiozzo (1) |
| 17 de decembro de 2013 21:15 | |||
| Francia | 0-5 | España | Pavillón Visiola Rollán Árbitros: Carlo Corponi (ITA) e Jaime Vieira (POR) |
| [R 2] | González (1) Díez (1) Puigdueta (2) Lee (1) |
- Segunda xornada
| 18 de decembro de 2013 20:00 | |||
| Portugal | 8-3 | Francia | Pavillón Visiola Rollán Árbitros: Carlo Corponi (ITA) e Isaac Sanz (ESP) |
| Rute Lopes (3) Marlene Sousa (2) Ana Catarina (1) Rita Lopes (1) |
[R 3] | Maeva Manceau (1) Nolwenn Bena (1) Frederique Denest (1) |
| 18 de decembro de 2013 21:15 | |||
| Italia | 0-5 | España | Pavillón Visiola Rollán Árbitros: Xavier Blauzen (FRA) e Jaime Vieira (POR) |
| [R 4] | Casarramona (2) Lee (1) Tarrida (1) López (1) |
- Terceira xornada
| 19 de decembro de 2013 20:00 | |||
| Francia | 1-2 | Italia | Pavillón Visiola Rollán Árbitros: Isaac Sanz (ESP) e Jaime Vieira (POR) |
| Renier (1) | [R 5] | Mele (1) Tamiozzo (1) |
| 19 de decembro de 2013 21:15 | |||
| Portugal | 4-2 | España | Pavillón Visiola Rollán Árbitros: Xavier Blauzen (FRA) e Carlo Corponi (ITA) |
| Lopes (1) Sousa (2) Vieira (1) |
[R 6] | Lee (1) Tarrida (1) |
Fase final[editar | editar a fonte]
| Semifinais | Final | |||||
| 20 de decembro de 2013 | ||||||
| España
|
4 | |||||
| Italia
|
1 | |||||
| 22 de decembro de 2013 | ||||||
| España
|
7 | |||||
| Portugal
|
0 | |||||
| Sétimo posto | ||||||
| 20 de decembro de 2013 | 22 de decembro de 2013 | |||||
| Portugal
|
7 | Italia
|
5 | |||
| Francia
|
1 | Francia
|
0 | |||
- Semifinais
| 20 de decembro de 2013 20:00 | |||
| España | 4-1 | Italia | Pavillón Visiola Rollán Árbitros: Xavier Blauzen (FRA) e Jaime Vieira (POR) |
| Díez (1) Casarramona (1) Puigdueta (1) Tarrida (1) |
[R 7] | Minuzzo (1) |
| 20 de decembro de 2013 21:15 | |||
| Portugal | 7-1 | Francia | Pavillón Visiola Rollán Árbitros: Carlo Corponi (ITA) e Isaac Sanz (ESP) |
| Lopes (3) Gonçalves (1) Catarina (2) Dias (1) |
[R 8] |
- 3º e 4º posto
| 21 de decembro de 2013 18:30 | |||
| Italia | 5-0 | Francia | Pavillón Visiola Rollán Árbitros: Jaime Vieira (POR) e Isaac Sanz (ESP) |
| Tamiozzo (3) Lapolla (1) Toffanin (1) |
[R 9] |
- Final
| 21 de decembro de 2013 19:45 | |||
| España | 7-0 | Portugal | Pavillón Visiola Rollán Árbitros: Xavier Blauzen (FRA) e Carlo Corponi (ITA) |
| Díez (3) Casarramona (1) Puigdueta (1) Lee (2) |
[R 10] |
Clasificación final[editar | editar a fonte]
| 1. España
|
| 2. Portugal
|
| 3. Italia
|
| 4. Francia
|
Estatísticas[editar | editar a fonte]
- Máis goles nun partido: 11 (na vitoria por 8-3 de Portugal fronte a Francia o 18 de decembro).
- Menos goles nun partido: 3 (na vitoria de Italia sobre Francia España por 2-1 o 19 de decembro).
- Máis goles dun equipo nun partido: 8 de Portugal fronte a Francia o 18 de decembro.
- Equipo máis goleador: Portugal (26 goles).
- Equipo menos goleador: Francia (6 goles).
- Máis goles encaixados: Francia (25 goles encaixados).
- Menos goles encaixados: España (5 goles encaixados).
Goleadoras[editar | editar a fonte]
A máxima goleadora da competición foi a portuguesa Marlene Sousa, que anotou 6 goles en cinco encontros. A continuación amósanse as nove máximas goleadoras da competición, así como os goles marcados e o número de partidos disputados:[13]
| Xogador | Goles | Partidos |
|---|---|---|
| Marlene Sousa
|
6 | 5 |
| María Díez
|
5 | 5 |
| Rita Lopez
|
5 | 5 |
| Natasha Lee
|
5 | 5 |
| Rute Lopez
|
5 | 5 |
| Elena Tamiozzo
|
5 | 5 |
| Ana Catarina
|
4 | 5 |
| Laura Puigdueta
|
4 | 5 |
| Anna Casarramona
|
4 | 5 |
Tarxetas[editar | editar a fonte]
Nos 10 partidos disputados no Campionato de Europa Feminino de 2018 non se amosou o cartón vermello a ningunha xogadora. Si se amosaron tarxetas azuis a sete xogadoras. As xogadoras que máis cartóns azuis viron foron a española Natasha Lee e a francesa Nolwenn Bena, cun total de dúas tarxetas azuis nos cinco partidos que disputou coa súa selección en Mieres. A continuación amósanse as xogadoras amoestadas na competición, así como o número de tarxetas azuis:[14]
| Xogador | Tarxetas azuis | Tarxetas vermellas | Partidos |
|---|---|---|---|
| Natasha Lee
|
2 | 0 | 5 |
| Nolwenn Bena
|
2 | 0 | 5 |
| Elena Toffanin
|
1 | 0 | 5 |
| Ines Vieira
|
1 | 0 | 5 |
| Rita Dias
|
1 | 0 | 5 |
| Marlene Sousa
|
1 | 0 | 5 |
| Elena Tamiozzo
|
1 | 0 | 5 |
Reivindicacións do deporte feminino[editar | editar a fonte]
Paralelamente á celebración do Campionato de Europa, a cidade de Mieres acolleu varios eventos de reivindicación do deporte feminino no día da disputa da final. A xornada abriuse ás 10:00 h cun clínic no que participaron os seleccionadores dos catro países participantes coa moderación do presidente do Comité Nacional de Hóckey Patíns e vicepresidente do CERH Lluís Ferrer. Ese día o CERH asumiu o compromiso de recuperar a categoría sub-17 feminina, así como a imcorporación dunha muller na cúpula directiva do organismo, que se propuxo así mesmo afondar nas dificultades que ten o deporte feminino e as posibles solucións solucións.[15]
Ese mesmo día, a Concellaría da Muller de Mieres organizou unha marcha popular polas rúas da cidade que comezou as 12:00 h e que levou a un centenar de persoas ata as portas do Pavillón Visiola Rollán, onde as capitás das seleccións participantes leron un manifesto escrito nas linguas oficiais dos catro países no que defendían o trato igualitario do deporte feminino en relación ao masculino:[15]
Notas[editar | editar a fonte]
- Referencias
- Fichas dos partidos
- ↑ "Match #1 – PORTUGAL v ITALY" (en inglés). World Skate Europe. 17 de decembro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Match #2 – FRANCE v SPAIN" (en inglés). World Skate Europe. 17 de decembro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Match #3 – PORTUGAL v FRANCE" (en inglés). World Skate Europe. 18 de decembro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Match #4 – ITALY v SPAIN" (en inglés). World Skate Europe. 18 de decembro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Match #5 – FRANCE v ITALY" (en inglés). World Skate Europe. 19 de decembro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Match #6 – PORTUGAL v SPAIN" (en inglés). World Skate Europe. 19 de decembro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Match #7 – Semifinal #1 – SPAIN v ITALY" (en inglés). World Skate Europe. 20 de decembro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Match #8 – Semifinal #2 – PORTUGAL v FRANCE" (en inglés). World Skate Europe. 21 de decembro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Match #9 – Final 3th/4th Place – ITALY v FRANCE" (en inglés). World Skate Europe. 21 de decembro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Match #10 – Final 1st/2nd Place – SPAIN v PORTUGAL" (en inglés). World Skate Europe. 21 de decembro de 2013. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- Outras fontes
- ↑ "Carmelo Paniagua, visita la Selección Femenina en el Car de Sant Cugat" (en castelán). Real Federación Española de Patinaxe. 12 de decembro de 2013. Consultado o 25 de novembro de 2018.
- ↑ "Mieres acogerá el Campeonato de Europa Femenino del 2013" (en castelán). Real Federación Española de Patinaxe. 13 de xuño de 2013. Consultado o 15 de decembro de 2018.
- ↑ 3,0 3,1 "El CERH suspende el Campeonato de Europa Femenino de hockey sobre patines" (en castelán). Real Federación Española de Patinaxe. 24 de xullo de 2013. Consultado o 15 de decembro de 2018.
- ↑ "El CERH comunica el calendario del Campeonato de Europa Femenino de Mieres" (en castelán). Real Federación Española de Patinaxe. 25 de novembro de 2013. Consultado o 15 de decembro de 2018.
- ↑ 5,0 5,1 "El Ayuntamiento de Mieres recibe a las selecciones del Campeonato de Europa" (en castelán). Real Federación Española de Patinaxe. 17 de decembro de 2013. Consultado o 15 de decembro de 2018.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 "Todo listo para que empiece el Campeonato de Europa de hockey sobre patines" (en castelán). Real Federación Española de Patinaxe. 16 de decembro de 2013. Consultado o 15 de decembro de 2018.
- ↑ "Instalaciones Deportivas" (en castelán). Turismo de Mieres. Arquivado dende o orixinal o 11 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Polideportivo Visiola Rollán" (en castelán). Conceyu de Mieres. Arquivado dende o orixinal o 11 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Una inauguración de lujo para el Visiola Rollán". La Nueva España (en castelán). 17 de decembro de 2008. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "Mieres acogerá el Campeonato de Europa Femenino de hockey sobre patines". Asturias Mundial (en castelán). 14 de xuño de 2013. Consultado o 15 de decembro de 2018.
- ↑ "Alberto Mazón da la lista definitiva para el Campeonato de Europa Femenino" (en castelán). Real Federación Española de Patinaxe. 9 de decembro de 2013. Consultado o 25 de novembro de 2018.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 "La Selección Española llega a Mieres para disputar el Campeonato de Europa" (en castelán). Real Federación Española de Patinaxe. 15 de decembro de 2013. Consultado o 25 de novembro de 2018.
- ↑ "EURO FEMALE SENIOR MIERES 2013 – TOP SCORER" (en inglés). World Skate Europe. Arquivado dende o orixinal o 13 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ "EURO FEMALE SENIOR MIERES 2013 – BLUE AND RED CARD STANDINGS" (en inglés). World Skate Europe. Arquivado dende o orixinal o 13 de outubro de 2018. Consultado o 12 de outubro de 2018.
- ↑ 15,0 15,1 "Mañana reivindicativa para con el deporte femenino en Mieres" (en castelán). Real Federación Española de Patinaxe. 21 de decembro de 2013. Consultado o 15 de decembro de 2018.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- O Campionato de Europa feminino de 2013 no sitio web de World Skate Europe Arquivado 12 de outubro de 2018 en Wayback Machine. (en inglés)
