Saltar ao contido

Briareo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Tetis invocando a Briareo. Talla de 1793, obra de Tommaso Piroli a partir dun debuxo de John Flaxman, empregada nunha edición da Ilíada de 1795.

Briareo (do grego "forza") é un personaxe mitolóxico, un dos tres Hecatonquiros, xigantes de cen brazos e cincuenta cabezas. Era fillo de Urano e Xea, e irmán de Cotto e Xigues.

Urano encerrounos no Tártaro, e Cronos liberounos para que o axudaran na Titanomaquia (guerra contra aquel), pero volveunos encerrar unha vez conseguida a vitoria. Finalmente, foron liberados por Zeus.

Casou con Cimopolea, filla de Poseidón, e xuntos construíron o seu palacio no río Océano. Tiveron unha filla chamada Oiolica.

Na Ilíada cóntase que foi chamado pola nereida Tetis para liberar a Zeus das cadeas que querían poñerlle Hera, Atenea e Poseidón.

"Moitas veces, estando no palacio do meu pai [fala Aquiles coa súa nai Tetis], escoitei que te vangloriabas de haber evitado, ti soa entre os inmortais, unha afrentosa desgraza ó Saturnio [Zeus], que amorea as sombrías nubes, cando quixeron atalo outros deuses olímpicos, Juno, Neptuno e Palas Minerva [Hera, Poseidón e Atenea, respectivamente]. Ti, oh deusa, acudiches e librácheo das ataduras, chamando ó espazoso Olimpo ó centímano [nome romano dos hecatonquiros] a quen os deuses nomean Briáreo e tódolos homes Exeón, que é superior en forza ó seu mesmo pai, e sentouse entón a carón de Xúpiter [Zeus], oufano da súa gloria; teméronlle os benaventurados deuses e desistiron do seu propósito".
(Ilíada, Canto I)

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • GRIMAL, Pierre: Diccionario de mitología griega y romana. Ed. Paidós, 1981.