Brazil (filme)
| Brazil | |
|---|---|
| Ficha técnica | |
| Título orixinal | Brazil |
| Director | Terry Gilliam |
| Produtor | Arnon Milchan |
| Guión | Terry Gilliam Tom Stoppard Charles McKeown |
| Intérpretes | Jonathan Pryce Robert De Niro Katherine Helmond Ian Holm Bob Hoskins Michael Palin Ian Richardson Peter Vaughan Kim Greist |
| Música | Michael Kamen |
| Fotografía | Roger Pratt |
| Montaxe | Julian Doyle |
| Estudio | Embassy International Pictures[1] Brazil Productions[2][3][4] |
| Distribuidora | 20th Century Fox (Int.)[2] Universal Pictures (USA) |
| Estrea |  22 de febreiro de 1985 18 de decembro de 1985 |
| Duración | 142 minutos[5] |
| Orixe | .svg){kind=small} Reino Unido Estados Unidos[6] |
| Xénero | Comedia |
| Orzamento | $15 000 000[7] |
| Recadación | $9 900 000 (América do Norte)[8] |
| Na rede | |
           | |
Brazil é un filme británico-estadounidense dirixido por Terry Gilliam que se estreou no ano 1985. Está protagonizado por Jonathan Pryce e Robert De Niro, e obtivo dous nomeamentos ós Premios Óscar, á mellor dirección artística e ó mellor guión orixinal.
Sinopse
[editar | editar a fonte]Sam Lowry (Jonathan Pryce) é un tecnócrata eficiente pero soñador cun posto de terceira categoría dentro da xigantesca máquina burocrática que move (ou paraliza) a unha antiutopía opresiva, inhumana, afundida pola ineficiencia e ameazada polo terrorismo.
Un erro no apelido debido a unha mosca caída na testa dun teletipo, provoca a detención errónea dun inocente, de consecuencias fatais para este. Como oficialmente non existen erros no sistema burocrático, ninguén quere facerse cargo do papelorio agás o benintencionado Lowry. Durante a súa visita á familia do falecido ten un encontro casual coa súa veciña, á que recoñece como a muller dos seus soños. Pero ela foxe.
O descubrimento fai que, para poder obter información sobre ela, Sam sométese ós desexos da súa nai, unha narcisista recalcitrante e moi ben relacionada obsesionada con darlle unha carreira ó fillo. Así, Lowry comeza a súa escalada ás altas esferas a pesar da súa natureza escrupulosa e pouco ambiciosa.
Tanto a súa implicación no erro burocrático do principio, como a súa obsesión pola muller e os seus contactos cun fontaneiro clandestino complican a vida a Lowry ata o punto de que pasa a ser considerado unha ameaza para o sistema. Mentres, a pesar de moitas dificultades, é quen de acadar o amor da súa rapaza soñada.
Finalmente o Sistema, implacable, faise cargo de Sam Lowry e destrúeo mediante a tortura. Pero Lowry obtén refuxio na tolemia.
Personaxes
[editar | editar a fonte]- Jonathan Pryce como Sam Lowry.
- Kim Greist como Jill Layton.
- Michael Palin como Jack Lint.
- Robert De Niro como Archibald “Harry” Tuttle.
- Katherine Helmond como Mrs. Ida Lowry.
- Bob Hoskins como Spoor.
- Derrick O'Connor como Dowser.
- Ian Holm como Sr. Kurtzman.
- Jim Broadbent como Dr. Jaffe.
- Ian Richardson como Sr. Warrenn.
- Peter Vaughan como Sr. Helpmann.
- Brian Miller como Sr. Buttle.
- Barbara Hicks como Mrs. Alma Terrain.
- Charles McKeown como Harvey Lime.
- Kathryn Pogson como Shirley.
- Bryan Pringle como Spiro (waiter).
- Sheila Reid como Sra. Buttle.
- Derek Deadman como Bill.
- Nigel Planer como Charlie.
- Gorden Kaye como Lobby Porter.
- Jack Purvis como Dr. Chapman.
- Elizabeth Spender como Alison/'Barbara' Lint.
- Myrtle Devenish.
- Holly Gilliam como Holly Lint.
- Terry Gilliam.
- Roger Ashton-Griffiths como o sacerdote
Influencias
[editar | editar a fonte]O director, Terry Gilliam referiuse a esta película como a segunda dunha triloxía formada por Os bandidos do tempo (1981) e As aventuras do Barón Munchausen (1989). As tres películas teñen como tema común a loita pola imaxinación e a liberdade de pensamento nun mundo que se opón ás devanditas ideas.
Esta película contén numerosos temas complexos e sutís aderezados cunha mestura de humor cruel e ideas que dificultan un seguimento lineal da trama pero que contribúen a crear un filme rico que pode ser visto en varias ocasións. A película posúe unha importante riqueza visual presentando unha visión infrecuente do futuro e con imaxes oníricas que admiten diferentes interpretacións.
Tamén contén numerosas referencias á serie de televisión británica dos anos sesenta The Prisoner e á novela de George Orwell 1984.
Na súa estrea a película tivo importantes dificultades en recadación. Con todo, permanece como unha película de culto entre os fans de Gilliam. A edición en VHS da cinta é unha versión máis curta de 131 minutos. A edición en DVD é a mesma que a película orixinal.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ McAuley, Paul (2004). Brazil. Palgrave Macmillan. ISBN 1844577953.
- ↑ 2,0 2,1 Pym, John (1985). "Brazil". Monthly Film Bulletin (British Film Institute) 52 (612): 107–108..
- ↑ Hunter, I.Q. (2002). British Science Fiction Cinema. Routledge. p. 182. ISBN 1134702779..
- ↑ Hunter, I.Q. (2002). British Science Fiction Cinema. Routledge. p. 206. ISBN 1134702779..
- ↑ "Brazil". British Board of Film Classification. Arquivado dende o orixinal o 20 de xaneiro de 2015. Consultado o 20 de xaneiro de 2015.
- ↑ "Brazil (1985)". Londres: British Film Institute. Arquivado dende o orixinal o 06 de setembro de 2015. Consultado o 21 de agosto de 2015.
- ↑ "BFI Screenonline: Brazil (1985)". Screenonline. Consultado o 20 de xaneiro de 2015.
- ↑ "Brazil (1985)". Box Office Mojo. Consultado o 20 de xaneiro de 2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Brazil na IMDb (en inglés).
- Ficha en AllMovie (en inglés)
- Ficha en BoxOfficeMojo (en inglés)
- Ficha en RottenTomatoes (en inglés)
| Control de autoridades |
|
|---|
