Saltar ao contido

Ancylomenes pedersoni

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Ancylomenes pedersoni
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Arthropoda
Subfilo: Crustacea
Clase: Malacostraca
Orde: Decapoda
Infraorde: Caridea
Familia: Palaemonidae
Xénero: Ancylomenes
Especie: A. pedersoni
Nome binomial
Ancylomenes pedersoni
(Chace, 1958)
Sinonimia [1]
  • Periclimenes anthophilus Holthuis & Eibl-Eibesfeldt, 1964
  • Periclimenes pedersoni Chace, 1958

Ancylomenes pedersoni, tamén chamado Camarón Pedersoni, é unha especie de camarón aspirador.[2][3] Forma parte do xénero Ancylomenes e foi descrito en 1958 por Fenner A. Chace, Jr. como Periclimenes pedersoni.[1][4] Ancylomenes pedersoni atópase na costa do Caribe, asociado á anemone de mar, en profundidades de 1 a 15 metros. Pódense atopar nos arrecifes das Bermudas.

Descrición

[editar | editar a fonte]

O camarón Pedersoni é un camarón pequeno e transparente con marcas azuis e violetas polo corpo e as súas antenas son brancas e longas. Dentro do seu territorio é pouco probable que se semelle con outras especies.[5][6]

Ecoloxía

[editar | editar a fonte]

O camarón Pedersoni vive asociado a unha anemone mariña, Bartholomea annulata ou Condylactis gigantea, vivindo entre os tentáculos con impunidade. Antes de poder facelo precisa aclimatarse á anemone progresivamente, presionando o seu corpo e apéndices contra os tentáculos por períodos crecentes de tempo. Despois diso, é capaz de moverse entre os tentáculos sen ser picado, pero se é separado do seu hóspede por uns días, será necesario repetir o procedemento de inmunización. Ata 26 camaróns se atoparon asociados a unha anemone do mar, pero xeralmente hai só un ou dous. O camarón ofrece servizos de limpeza para os peixes. Os peixes visitan a estación de limpeza e permanecen inmóbiles mentres os seus parasitos externos son quitados e comidos polo camarón, que mesmo limpa dentro da boca. Os investigadores demostraron que os peixes recoñecen a anemone do mar Bartholomea annulata como un lugar no que os servizos dos camaróns son susceptibles de estar dispoñibles. Canto maior sexa a anemone, os peixes son máis propensos a visitala.[7]

  1. 1,0 1,1 Charles Fransen & Sammy De Grave (2011). "Ancylomenes pedersoni (Chace, 1958)". World Register of Marine Species. Consultado o 1 de xuño de 2012. 
  2. Becker, Justine; Grutter, Alexander (2004). "Cleaner shrimp do clean". Coral Reefs 23: 515–520. doi:10.1007/s00338-004-0429-3. 
  3. Becker, Justine ; Curtis, Lynda; Grutter, Alexander (2005). "Cleaner shrimp use a rocking dance to advertise cleaning service to clients". Current Biology 15 (8): 760–764. PMID 15854910. doi:10.1016/j.cub.2005.02.067. 
  4. Bunkley-Williams, Lucy; Williams, Ernest H. (1998). "Ability of Pederson cleaner shrimp to remove juveniles of the parasitic cymothoid isopod, Anilocra haemuli, from the host" (PDF). Crustaceana 71 (8): 862–869. doi:10.1163/156854098X00888. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 16 de abril de 2016. Consultado o 07 de outubro de 2012. 
  5. Colin, Patrick L. (1978). Marine Invertebrates and Plants of the Living Reef. T.F.H. Publications. pp. 334-335. ISBN 0-86622-875-6. 
  6. "Pederson cleaning shrimp (Periclimenes pedersoni)". Marine Species Identification Portal. Arquivado dende o orixinal o 14 de xullo de 2014. Consultado o 2012-07-18. 
  7. Huebner, L. K.; Chadwick, N. E. (2012). "Reef fishes use sea anemones as visual cues for cleaning interactions with shrimp". Journal of Experimental Marine Biology and Ecology. 416‑417: 237‑242. doi:10.1016/j.jembe.2012.01.004. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Calado, R., L. Narciso, S. Morais, A. Rhyne & J. Lin (2003). "A rearing system for the culture of ornamental decapod crustacean larvae". Aquaculture 218: 329–339. 
  • Chace, F. (1972). "The shrimps of the Smithsonian-Bredin Caribbean Expeditions with a summary of the West Indian shallow water species (Crustacea: Decapoda: Natantia)". Smithsonian Contribution to Zoology 98: 29–39. 
  • Crawford, James (1992). "Acclimation of the shrimp Periclimenes anthophilus to the giant sea anemone Condylactis gigantea". Bulletin of Marine Science 50: 331–341. 
  • Daphne Fautin, Chau-Chih Guo and Jiang-Shiou Hwang (1995). "Costs and benefits of the symbiosis between the anemone shrimp Periclimenes brevicarpalis and its host Entacmaea quadricolor". Marine Ecology Progress Series 129: 77–84. 
  • Levine Daniel and Blanchard Orland (1980). "Acclimation of two shrimps of the genus Periclimenes to sea anemones". Bulletin of Marine Science 30: 460–466. 
  • Lin J. And Zhang D. (2004). "Reproduction in a simultaneous hermaphroditic shrimp, Lysmata wurdemanni: any two will do?". Marine Biology 139: 1155–1158. 
  • Middleditch B., Missler S., Hines H., McVey J, Brown A, Ward D, and Lawrence A. (1980). "Metabolic profiles of penaied shrimp: dietary lipids and ovarian maturation". Journal of Chromatography 195: 359–368. 
  • Nizinski Martha (1989). "Ecological distribution, demography and behavioral observations on Periclimenes anthophilus, and atypical symbiotic cleaner shrimp". Bulletin of Marine Science 45: 174–188. 
  • Poulin, Robert and Grutter, Alexander (1996). "Cleaning symbioses: proximate and adaptive explanations". BioScience 46: 512–517. 
  • Rhode, K. (2002). "Ecology and biogeography of marine parasites". Advance Marine Biology 43: 2–86. 
  • Sargent, Craig and Wagenbach, Gary (1975). "Cleaning Behavior of the shrimp, Periclimenes anthophilus Holthuis and Eibl-Eibesfeldt (Crustacea: Decapoda: Natantia)". Bulletin of Marine Science 25: 466–472. 
  • Spotte, Stephen (1995). "Supply of regenerated nitrogen to sea anemones by their symbiotic shrimp". Journal of Experimental Marine Biology and Ecology 198: 27–36. 
  • Sterrer Wolfgang (1986). Marine Fauna and Flora of Bermuda 1. John Wiley & Sons, NY. pp. 545–548.