Şenol Güneş

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Şenol Güneş
Información persoal
Nome Şenol Güneş
Nacemento 1 de xuño de 1952
Lugar de nacemento Trebisonda
Altura 1,79 m.
Posición Porteiro
Carreira xuvenil
1967–1968 Erdoğdu Gençlik
1968–1969 Sebat Gençlik
1969–1970 Trabzonspor
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
1970–1972 Sebat Gençlik 57 (0)
1972–1987 Trabzonspor 424 (0)
Selección nacional
1975 Turquía sub-21 3 (0)
1976–1987 Turquía 31 (0)
Adestrador
1988–1989 Trabzonspor
1989–1990 Boluspor
1990–1992 Boluspor
1992–1993 İstanbulspor
1993–1997 Trabzonspor
1997–1998 Antalyaspor
1998–1999 Sakaryaspor
2000–2004 Turquía
2005 Trabzonspor
2007–2009 Seoul
2009–2013 Trabzonspor
2014–2015 Bursaspor
2015–2019 Beşiktaş
2019–2021 Turquía
Na rede
Instagram: snlgues Telegram: senol20 FIFA: 167802 UEFA: 8950 Editar o valor em Wikidata
Partidos e goles só en liga doméstica.

editar datos en Wikidata ]

Şenol Güneş, nado en Trebisonda o 1 de xuño de 1952, é un exfutbolista e adestrador turco. A súa carreira está estreitamente vencellada ao Trabzonspor, no que militou durante 15 anos como porteiro, na época máis gloriosa do club, co que gañou seis veces a Süper Lig e tres a Copa de Turquía. A súa importancia para o Trabzonspor é tal que o estadio do club leva o seu nome.[1] Tamén exerceu como adestrador do Trabzonspor en varias etapas, gañando dúas Copas de Turquía, pero os seus maiores logros como técnico foron levar a selección turca ata o terceiro posto no Mundial de 2002 e gañar dous títulos da Süper Lig co Beşiktaş.[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Como futbolista[editar | editar a fonte]

Comezou a xogar ao fútbol no Erdoğdu Gençlik, entrando máis tarde na canteira do Trabzonspor. Subiu rapidamente ao primeiro equipo, no que xogou entre 1972 e 1987. Durante eses anos gañou seis veces a Süper Lig e tres a Copa de Turquía, formando parte do que a prensa turca chamou "Trabzonpor Efsanesi" (literalmente "A lenda de Trabzonspor"), xunto con outros xogadores como Turgay Semercioğlu, Necmi Perekli e Ali Kemal Denizci

Na tempada 1978/79 estableceu un récord na Süper Lig, ao manter a súa portería a cero durante 1.110 minutos.[3] Foi 31 veces internacional coa selección turca, sendo capitán en cinco partidos.

Como adestrador[editar | editar a fonte]

A súa carreira como adestrador comezou no mesmo Trabzonspor, onde foi segundo adestrador antes de coller as rendas do equipo el mesmo en 1988. Nos seguintes anos adestrou o Boluspor e o İstanbulspor, antes de regresar ao Trabzonspor en 1993. Gañou a Copa de Turquía na tempada 1994/95, e na seguinte estivo a piques de gañar a Süper Lig, despois de liderar a táboa case toda a tempada, pero finalmente acabou segundo ao ser superado nas derradeiras xornadas polo Fenerbahçe. Ao ano seguinte o equipo disputou a Copa da UEFA, onde foi eliminado polo FC Schalke 04. Deixou o club pouco despois e dirixiu a continuación o Antalyaspor e Sakaryaspor.

No ano 2000 foi o elixido para adestrar a selección turca. Conseguiu a clasificación para a Copa do Mundo de 2002 e realizou unha destacada actuación no torneo, logrando o terceiro posto. Ese ano gañou o premio ao adestrador do ano da UEFA. Despois do Mundial, recibiu ofertas de Grecia, Brasil e España, pero preferiu continuar na selección. Foi destituído despois de non conseguir a clasificación para a Eurocopa de 2004.

Regresou ao Trabzonspor en xaneiro de 2005, asinando un contrato de tres anos e medio. Rematou a tempada como subcampión de liga, e a continuación deixou o equipo. En decembro de 2006, o FC Seoul, un dos principais clubs de fútbol da K League de Corea do Sur, anunciou a súa contratación a partir de 2007.[4] Estivo á fronte do equipo da capital surcoreana durante tres campañas, deixando o equipo a finais de 2009.

Regresou entón ao Trabzonspor para substituír a Hugo Broos, comezando así a súa cuarta etapa como adestrador do club. Na campaña 2010-11 o seu equipo liderou a táboa durante media competición pero volveu acabar subcampión. Despois do Trabzonspor, asinou co Bursaspor cun contrato dun ano. O Bursaspor terminou 6º lugar na Süper Lig 2014–15 e chegou á final da Copa de Turquía ese ano. En xuño de 2015 converteuse no novo adestrador do Beşiktaş. En 2016 levou o equipo ao seu 14º título (o primeiro desde 2009), e repetiu conquista no ano seguinte.[5]

O 28 de febreiro de 2019, anunciouse o seu regreso á selección de Turquía, 15 anos despois da súa anterior etapa, a partir do 1 de xuño de 2019.[6] Conseguiu a clasificación para a Eurocopa de 2020, pero non puido lograr ningún punto no torneo, quedando eliminado na fase de grupos.[7]

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Graduouse na Universidade Técnica de Karadeniz e deu clases nunha escola secundaria de Trebisonda entre 1978 e 1983.[8] El e a súa muller Semra teñen dúas fillas.

Palmarés[editar | editar a fonte]

Como futbolista[editar | editar a fonte]

Trabzonspor

Como adestrador[editar | editar a fonte]

Trabzonspor

Beşiktaş

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Trabzonspor, yeni stadında ilk maçına çıkıyor" (en turco). 28 de xaneiro de 2017. Consultado o 12 de xaneiro de 2022. 
  2. "Besiktas clinch back-to-back Turkish titles" (en inglés). 28 de maio de 2017. Consultado o 12 de xaneiro de 2022. 
  3. "Zoff v Buffon: who is Italy's all-time No1?". UEFA (en inglés). 12 de marzo de 2016. Consultado o 12 de xaneiro de 2022. 
  4. "Gunes to lead FC Seoul" (en inglés). 12 de decembro de 2006. Consultado o 12 de xaneiro de 2022. 
  5. "Beşiktaş retain Turkish league title". UEFA (en inglés). 28 de maio de 2017. Consultado o 12 de xaneiro de 2022. 
  6. "Beşiktaş boss Şenol Güneş appointed Turkey national team coach" (en inglés). 28 de febreiro de 2019. Consultado o 12 de xaneiro de 2022. 
  7. "Turquía pincha el globo de las expectativas ante Suiza y cae eliminada (3-1)" (en castelán). 20 de xuño de 2021. Consultado o 12 de xaneiro de 2022. 
  8. "Ortaokul öğretmenliğinden futbolun zirvesine Şenol Güneş" (en turco). 12 de maio de 2016. Consultado o 12 de xaneiro de 2022. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]