Şenol Güneş
Şenol Güneş | |||
---|---|---|---|
Información persoal | |||
Nome | Şenol Güneş | ||
Nacemento | 1 de xuño de 1952 | ||
Lugar de nacemento | Trebisonda | ||
Altura | 1,79 m. | ||
Posición | Porteiro | ||
Carreira xuvenil | |||
1967–1968 | Erdoğdu Gençlik | ||
1968–1969 | Sebat Gençlik | ||
1969–1970 | Trabzonspor | ||
Carreira sénior | |||
Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
1970–1972 | Sebat Gençlik | 57 | (0) |
1972–1987 | Trabzonspor | 424 | (0) |
Selección nacional | |||
1975 | Turquía sub-21 | 3 | (0) |
1976–1987 | Turquía | 31 | (0) |
Adestrador | |||
1988–1989 | Trabzonspor | ||
1989–1990 | Boluspor | ||
1990–1992 | Boluspor | ||
1992–1993 | İstanbulspor | ||
1993–1997 | Trabzonspor | ||
1997–1998 | Antalyaspor | ||
1998–1999 | Sakaryaspor | ||
2000–2004 | Turquía | ||
2005 | Trabzonspor | ||
2007–2009 | Seoul | ||
2009–2013 | Trabzonspor | ||
2014–2015 | Bursaspor | ||
2015–2019 | Beşiktaş | ||
2019–2021 | Turquía | ||
Na rede | |||
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Şenol Güneş, nado en Trebisonda o 1 de xuño de 1952, é un exfutbolista e adestrador turco. A súa carreira está estreitamente vencellada ao Trabzonspor, no que militou durante 15 anos como porteiro, na época máis gloriosa do club, co que gañou seis veces a Süper Lig e tres a Copa de Turquía. A súa importancia para o Trabzonspor é tal que o estadio do club leva o seu nome.[1] Tamén exerceu como adestrador do Trabzonspor en varias etapas, gañando dúas Copas de Turquía, pero os seus maiores logros como técnico foron levar a selección turca ata o terceiro posto no Mundial de 2002 e gañar dous títulos da Süper Lig co Beşiktaş.[2]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Como futbolista[editar | editar a fonte]
Comezou a xogar ao fútbol no Erdoğdu Gençlik, entrando máis tarde na canteira do Trabzonspor. Subiu rapidamente ao primeiro equipo, no que xogou entre 1972 e 1987. Durante eses anos gañou seis veces a Süper Lig e tres a Copa de Turquía, formando parte do que a prensa turca chamou "Trabzonpor Efsanesi" (literalmente "A lenda de Trabzonspor"), xunto con outros xogadores como Turgay Semercioğlu, Necmi Perekli e Ali Kemal Denizci
Na tempada 1978/79 estableceu un récord na Süper Lig, ao manter a súa portería a cero durante 1.110 minutos.[3] Foi 31 veces internacional coa selección turca, sendo capitán en cinco partidos.
Como adestrador[editar | editar a fonte]
A súa carreira como adestrador comezou no mesmo Trabzonspor, onde foi segundo adestrador antes de coller as rendas do equipo el mesmo en 1988. Nos seguintes anos adestrou o Boluspor e o İstanbulspor, antes de regresar ao Trabzonspor en 1993. Gañou a Copa de Turquía na tempada 1994/95, e na seguinte estivo a piques de gañar a Süper Lig, despois de liderar a táboa case toda a tempada, pero finalmente acabou segundo ao ser superado nas derradeiras xornadas polo Fenerbahçe. Ao ano seguinte o equipo disputou a Copa da UEFA, onde foi eliminado polo FC Schalke 04. Deixou o club pouco despois e dirixiu a continuación o Antalyaspor e Sakaryaspor.
No ano 2000 foi o elixido para adestrar a selección turca. Conseguiu a clasificación para a Copa do Mundo de 2002 e realizou unha destacada actuación no torneo, logrando o terceiro posto. Ese ano gañou o premio ao adestrador do ano da UEFA. Despois do Mundial, recibiu ofertas de Grecia, Brasil e España, pero preferiu continuar na selección. Foi destituído despois de non conseguir a clasificación para a Eurocopa de 2004.
Regresou ao Trabzonspor en xaneiro de 2005, asinando un contrato de tres anos e medio. Rematou a tempada como subcampión de liga, e a continuación deixou o equipo. En decembro de 2006, o FC Seoul, un dos principais clubs de fútbol da K League de Corea do Sur, anunciou a súa contratación a partir de 2007.[4] Estivo á fronte do equipo da capital surcoreana durante tres campañas, deixando o equipo a finais de 2009.
Regresou entón ao Trabzonspor para substituír a Hugo Broos, comezando así a súa cuarta etapa como adestrador do club. Na campaña 2010-11 o seu equipo liderou a táboa durante media competición pero volveu acabar subcampión. Despois do Trabzonspor, asinou co Bursaspor cun contrato dun ano. O Bursaspor terminou 6º lugar na Süper Lig 2014–15 e chegou á final da Copa de Turquía ese ano. En xuño de 2015 converteuse no novo adestrador do Beşiktaş. En 2016 levou o equipo ao seu 14º título (o primeiro desde 2009), e repetiu conquista no ano seguinte.[5]
O 28 de febreiro de 2019, anunciouse o seu regreso á selección de Turquía, 15 anos despois da súa anterior etapa, a partir do 1 de xuño de 2019.[6] Conseguiu a clasificación para a Eurocopa de 2020, pero non puido lograr ningún punto no torneo, quedando eliminado na fase de grupos.[7]
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Graduouse na Universidade Técnica de Karadeniz e deu clases nunha escola secundaria de Trebisonda entre 1978 e 1983.[8] El e a súa muller Semra teñen dúas fillas.
Palmarés[editar | editar a fonte]
Como futbolista[editar | editar a fonte]
Trabzonspor
- Süper Lig (6): 1975–76, 1976–77, 1978–79, 1979–80, 1980–81, 1983–84.
- Copa de Turquía (3): 1976–77, 1977–78, 1983–84.
- Supercopa de Turquía (6): 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1983.
Como adestrador[editar | editar a fonte]
Trabzonspor
- Copa de Turquía (2): 1994–95, 2009–10
- Supercopa de Turquía (2): 1995, 2010
Beşiktaş
- Süper Lig (2): 2015–16, 2016–17.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Trabzonspor, yeni stadında ilk maçına çıkıyor" (en turco). 28 de xaneiro de 2017. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ "Besiktas clinch back-to-back Turkish titles" (en inglés). 28 de maio de 2017. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ "Zoff v Buffon: who is Italy's all-time No1?". UEFA (en inglés). 12 de marzo de 2016. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ "Gunes to lead FC Seoul" (en inglés). 12 de decembro de 2006. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ "Beşiktaş retain Turkish league title". UEFA (en inglés). 28 de maio de 2017. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ "Beşiktaş boss Şenol Güneş appointed Turkey national team coach" (en inglés). 28 de febreiro de 2019. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ "Turquía pincha el globo de las expectativas ante Suiza y cae eliminada (3-1)" (en castelán). 20 de xuño de 2021. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ "Ortaokul öğretmenliğinden futbolun zirvesine Şenol Güneş" (en turco). 12 de maio de 2016. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Datos do xogador en Transfermarkt (en inglés).
- Datos do adestrador en Transfermarkt (en inglés).
- Datos do adestrador no sitio web da FIFA (en inglés). Arquivado dende o orixinal.