Ángel Pardo Puzo

Ángel Pardo Puzo
	;
Biografía
Nacemento	3 de decembro de 1869 ; Ferrol, España
Morte	16 de maio de 1922 (52 anos); San Fernando, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	mariño , escritor
Lingua	Lingua castelá e lingua galega
Familia
Fillos	Elvira, Carmen e Andrés Pardo Baptista; Ramón, Dolores e Josefa Pardo Pery

Ángel Pardo y Puzo, nado en Ferrol o 3 de decembro de 1869 e finado en San Fernando (provincia de Cádiz) o 16 de maio de 1922^[1], foi un mariño e escritor galego.

Foi un distinguido oficial da Mariña. Hijo primoxénito do capitán Ramón Pardo y Pardo, que morreu heroicamente na Batalla do Somorrostro durante a Terceira Guerra Carlista o 27 de marzo de 1874.

Por este feito, Ángel Pardo y Puzo foi nomeado tenente segundo polo rei Afonso XII con cinco anos a condición de ingresar no Corpo de Mariña antes de cumprir os 22 anos:

Unha copia do documento orixinal deste insólito nomeamento Real foi exposta por primeira vez no Museo Naval de San Fernando (Cádiz) en 2024, no 150 aniversario da citada Batalla do Somorrostro, onde caeu o pai de Ángel Pardo y Puzo. Na mesma vitrina recolleuse o Acta de Servizo do capitán Pardo e Pardo e o nomeamento como tenente segundo do seu fillo.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Ingresou na Escola Naval en 1887 e ascendeu rapidamente a gardamarina. Dende decembro de 1889 estivo destinado durante un ano no Nautilus ata que transbordou á Escola de Instrución. Prestou servizos en Filipinas e despois realizou numerosos embarques por augas internacionais.

O 21 de decembro de 1898 tivo que afundir o "Cañonero Corcuera" (do que era comandante) por ordes de Madrid ao ver a perda da soberanía do imperio español sobre Filipinas.

Acabou retornando á Península. Estudou as almadrabas de Cádiz e Huelva, e solicitou en 1916 que se lle concedese unha prórroga de dous meses para completar esas investigacións. Os últimos datos consignados na súa Folla de Servizos indican que foi nomeado Axudante Maior do Arsenal de La Carraca (1920) e segundo comandante do acoirazado España (1922).

Publicou varios artigos no Anuario Estadístico de Pesca, escribiu libros sobre temas pesqueiros e tamén foi poeta en galego e castelán.

Familia[editar | editar a fonte]

Obras[editar | editar a fonte]

Ensaio[editar | editar a fonte]

"Diccionario y croquis de los artes de pesca más usuales en las costas de España" no Anuario Estadístico de Pesca (1906)
Cartilla de pesca. Conocimientos útiles a los pescadores (1907)
Anguilas y angulas (1911 e 1913; carta-prólogo de Adolfo Navarrete)
Industrias pesqueras. Ostreros o parques ostrícolas (1916; carta prólogo de Joaquín de Borja)