Val di Noto

Cidades do barroco tardío do Val di Noto
	A Igrexa das Santas Ánimas do Purgatorio, Ragusa, construída na segunda metade do século XVIII
	; Val di Noto
Patrimonio da Humanidade - UNESCO
País	Italia
Localización	Sicilia
Tipo	Cultural
Criterios	I, II, IV, V
Inscrición	2002 (26ª Sesión)
Rexión da UNESCO	Europa e América do Norte
Identificador	1024rev
	v; c; e;

Val di Noto^[1] é unha área histórica e xeográfica que abarca o terzo sueste de Sicilia, está dominado pola meseta de pedra calcaria de Iblei. Historicamente, foi un dos tres valli de Sicilia.

Historia[editar | editar a fonte]

O asentamento máis antigo rexistrado no Val di Noto foi a antiga cidade de Akrai, preto de Palazzolo Acreide, que fundouse no 664 a.C. Foi a primeira colonia do asentamento Corinto en Siracusa.

Os asentamentos do Val di Noto foron completamente destruídos polo enorme terremoto de Sicilia de 1693. Despois do terremoto, moitas cidades reconstruíronse en sitios totalmente novos, como Noto e Grammichele. Os gobernantes da época, os reis de España, concederon ao nobre Giuseppe Lanza autoridade especial para redeseñar as cidades danadas, o que conseguiu con deseño comprensivo as novas cidades nun estilo barroco e renacentista estilo.

Os novos asentamentos redeseñáronse para ter unha praza no centro da cidade e a partir de aí estenderse en forma radial. Construíronse edificios principais como igrexas, claustros e pazos como puntos focales das novas rúas, e as propias rúas foron dispostas nun patrón de cuadrícula. Moitas das cidades individuais reconstruíronse para ter un carácter único, como a cidade de Grammichele que se construíu en forma de hexágono coa praza da cidade no centro, formada pola parroquia e a casa do concello.

As cidades reconstruíronse no que se coñeceu como o estilo Barroco siciliano, o máis salientable é a propia vila de Noto, que hoxe en día é un popular destino turístico pola súa fina arquitectura barroca.

Arqueoloxía[editar | editar a fonte]

A cidade en ruínas de Angie redescubríuna o historiador Tomas Fuentes no século XVI. Outras escavacións realizadas a principios do século XIX polo barón Gabrielle Ally descubriron importantes artefactos da historia temperá do leste de Sicilia.

Hoxe en día[editar | editar a fonte]

En xuño de 2002, a UNESCO inscribiu as cidades do Val di Noto na Lista do Patrimonio Mundial como "representando a culminación e o florecemento final da arte barroca en Europa".^[2] As cidades inscritas son:^[3]

Código	Dirección	Provincia	Coordenadas
1024-001	Caltagirone	Catania	37°14′23.0″N 14°30′44.0″L / 37.239722, -14.512222
1024-002	Catania	Catania	37°30′08.0″N 15°05′13.0″L / 37.502222, -15.086944
1024-003	Militello Val di Catania	Catania	37°16′33.2″N 14°47′30.2″L / 37.275889, -14.791722
1024-004	Modica	Ragusa	36°51′37.1″N 14°45′38.6″L / 36.860306, -14.760722
1024-005	Noto	Siracusa	36°53′35.5″N 15°04′08.1″L / 36.893194, -15.068917
1024-006	Palazzolo Acreide	Siracusa	37°03′46.1″N 14°54′10.8″L / 37.062806, -14.903000
1024-007	Ragusa	Ragusa	36°55′31.2″N 14°43′59.9″L / 36.925333, -14.733306
1024-008	Scicli	Ragusa	36°47′32.7″N 14°42′20.6″L / 36.792417, -14.705722

Notas[editar | editar a fonte]

↑ O Val no Val di Noto está en Siciliano e en italiano non se refire a un "Val" como accidente xeográfico, senón a unha das Provincias ou Gobernación nas que dividíuse administrativamente Sicilia baixo o dominio árabe e ata a reforma administrativa de 1812. O termo correspondente en árabe é Wāli, e o siciliano Val é semellante ao árabe Wilayah ou ao turco Vilayet, usado como sería un calque do termo condado
↑ Noto (Italy) - No 1024rev, ICOMOS, xaneiro 2002, Advisory Body Evaluation, Unesco
↑ Páxina web da UNESCO