Sindarin
| Sindarin Eglathrin | ||
|---|---|---|
| Creado por: | J. R. R. Tolkien | 1917-1973 |
| Emprego e uso: | Mundo ficticio da Terra Media | |
| Total de falantes: | — | |
| Categoria (propósito): | Linguas artificiais Linguas artísticas Linguas ficticias Sindarin | |
| Categoria (fontes): | A priori, pero relacionada con outras linguas élficas. Foi influenciada principalmente pola lingua galesa | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | art | |
| ISO 639-3: | sjn
| |
| Mapa | ||
| Status | ||
O sindarin é unha lingua artificial desenvolvida por J. R. R. Tolkien. Na mitoloxía tolkiana é a lingua élfica máis falada na Terra Media derivada doutra anterior coñecida como Telerin común; cando os Noldor volveron á Terra Media adoptaron o sindarin malia crer que a súa lingua, o Quenya, era máis fermosa. Na Segunda e Terceira Idade o sindarin era a lingua franca de todos os elfos. Na ficción o alfabeto utilizado era o Cirth pero entre os cultivadores das linguas tolkien utilízase case sempre o alfabeto latino.
A fonoloxía do sindarin está baseada na da lingua galesa
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Terra Media |
