Pierre Malotaux

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaWiebe Eco Bijker

Pierre Malotaux en Zelandia en 1987-1988
Biografía
Nacemento28 de abril de 1923
Delft, Países Baixos Editar o valor em Wikidata
Morte14 de febreiro de 2016
De Bilt.
Utrecht.
Países Baixos Países Baixos.
Datos persoais
Residencia Delft
De Bilt
País de nacionalidadePaíses Baixos Neerlandesa
EducaciónUniversidade de Tecnoloxía de Delft
Coñecido porDesenvolvemento da Delft Systems Approach ("Teoría de Sistemas de Delft").
Actividade
Campo de traballoEnxeñaría.
Teoría de sistemas.
Ocupaciónorganisational theorist (en) Traducir , enxeñeiro , profesor universitario , Enxeñeiro de aviación Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade Técnica de Delft, Dutch ordinary professor (en) Traducir (1968–) Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua neerlandesa Editar o valor em Wikidata
Obra
DoutorandoJan Willem Koolhaas (1980).
Eduard Rudolf Muhring (1987).
Willem Gerrit Monhemius (1990).
Riek Boswijk (1992)
Familia
PaiRobert N.M.A. Malotaux (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios
Cabaleiro da Orde de Orange-Nassau.
Honorable membro do Real Instituto de Enxeñeiros (Koninklijk Instituut van Ingenieurs - KIVI).


Pierre Charles-André Malotaux, nado o 28 de abril de 1923 na cidade surholandesa de Delft e finado o 14 de febreiro de 2016 en De Bilt, na provincia de Utrecht, foi un teórico da administración e da organización neerlandés, asesor empresarial e profesor de Administración de Empresas na Universidade de Tecnoloxía de Delft.

Malotaux é coñecido por desenvolver, xunto co seu colega da TU Delft o enxeñeiro aeroespacial Jan in 't Veld, unha teoría de sistemas específica para problemas organizativos, chamada Delft Systems Approach ("Teoría de Sistemas de Delft").[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Primeiros anos e educación[editar | editar a fonte]

Malotaux é fillo de Robert Nicolas Marc August Malotaux (1898-1984) e Alice Cesarine Michiels (1897-1975), con antecedentes pola vía paterna na vila de Valenciennes, na rexión gala da Alta Francia.

Acabou os seus estudos secundarios en 1940 e ese mesmo ano, comezou os seus estudos de Enxeñaría aeroespacial na Universidade de Tecnoloxía de Delft, onde, coa interrupción motivada pola segunda guerra mundial, non chegou a acadar a súa graduación ata 1951.

Madureza e carreira profesional[editar | editar a fonte]

Logo da súa graduación, comezou a traballar no departamento psicotécnico da empresa de produción de aceiro Koninklijke Hoogovensen. Desde 1953 a 1959 foi asesor nunha axencia de consultoría de negocios e en 1959 estableceuse como asesor empresarial independente e participou no grupo de traballo sobre administración de empresas no Koninklijk Instituut van Ingenieurs ("Real Instituto de Enxeñeiros").[2]

En 1968 tomou posesión como o sexto profesor titular de Administración de Empresas na Universidade de Tecnoloxía de Delft, logo da creación desa materia en 1909. No entanto, non foi el só quen sucedeu o seu antecesor no posto, Jacob Louis Mey, senón que xunto a Malotaux constituíuse un equipo con outros dous profesores: o enxeñeiro Jan in 't Veld e o matemático Henk Lombaers. Dentro do departamento, Malotaux pasou a centrarse nos aspectos xerais de teoría empresarial, In 't Veld na organización industrial e Lombaerts na investigación operativa.[3]

En cooperación con Jan in 't Veld e outros moitos enxeñeiros e científicos sociais, Malotaux desenvolveu unha teoría de sistemas específica para problemas organizativos, que se deu en chamar Delft Systems Approach ("Teoría de Sistemas de Delft").[4] Na década de 1980, Malotaux foi un impulsor dunha rede nacional de confiabilidade, xestión do mantemento e empresa de tecnoloxía do mantemento.[5] En 1994 foi sucedido por Jan Willem Koolhaas no equipo da TU Delft, quen ocupou o seu posto ata 1998.[6]

En 2004 Malotaux recibiu unha condecoración real nos Países Baixos ao recibir o título de cabaleiro da Orde de Orange-Nassau.[7] No mesmo ano, xunto con Jan in 't Veld, foi nomeado honorable membro do Real Instituto de Enxeñeiros (Koninklijk Instituut van Ingenieurs - KIVI).

Malotaux dirixiu as teses de doutoramento dos investigadores Jan Willem Koolhaas (1980), Eduard Rudolf Muhring (1987), Willem Gerrit Monhemius (1990) e Riek Boswijk (1992).

Publicacións salientables[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Veeke, H.; Ottjes, J. The Delft Systems Approach: Analysis and Design of Industrial Systems. Springer, 2008. Páxina viii [ISBN 978-1848001763] (en inglés)
  2. Malotaux, P.; Schaafsma, A.; Van der Touw, A. (1998). Páxina 147.
  3. Malotaux, P.; Lombaers, H.; In 't Veld, J. (1969).
  4. Dekkers, R. (R)Evolution: Organizations and the Dynamics of the Environment. [ISBN 978-0387261256] Springer, 2005. Páxinas 429-434 (en inglés)
  5. Kooijman, D.; Swets, H.; Priemus, H. Programmering onderzoek technisch beheer vastgoed. Delftse Universitaire Pers, 1990. Páxina 34. [ISBN 90-6275-639-5] (en neerlandés)
  6. Jongeneel, Ch. "Koolhaas begint een hotel". En Delta, 17-12-1998 (en neerlandés)
  7. "Lintjesregen daalt neer: een overzicht. Ridder in de Orde van Oranje-Nassau". En RTV Utrecht. 29 de abril de 2004 (en neerlandés)