Met-encefalina

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Met-encefalina
Fórmula esquelética d Met-encefalina
Identificadores
Número CAS 58569-55-4
PubChem 443363
ChemSpider 391597
UNII 9JEZ9OD3AS
Número CE 261-335-8
KEGG C11684
MeSH Enkephalin,+Methionine
ChEBI CHEBI:6618
ChEMBL CHEMBL13786
Ligando IUPHAR 1614
Imaxes 3D Jmol Image 1
Image 2
Propiedades
Fórmula molecular C27H35N5O7S
Masa molar 573,66 g mol−1
log P 0,607
Acidez (pKa) 3,234
Basicidade (pKb) 10,763

Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

A Met-encefalina, tamén chamada metencefalina (DCI) ou met-encefalina, ás veces denominada factor de crecemento opiáceo (OGF),[1] é un péptido opiáceo endóxeno natural que ten efectos opiáceos de duración relativamente curta. É unha das dúas formas de encefalina, a outra é a Leu-encefalina. As encefalinas son consideradas os ligandos endóxenos primarios do receptor opiáceo δ debido á súa alta potencia e selectividade para o sitio sobre os outros opiáceos endóxenos.[2]

Historia[editar | editar a fonte]

A Met-encefalina descubrírona e caracterizárona John Hughes, Hans Kosterlitz, et al. en 1975 despois de estar investigando os ligandos dos receptores opiáceos.[3]

Química[editar | editar a fonte]

A Met-encefalina é un pentapéptido coa secuencia de aminoácidos Tyr-Gly-Gly-Phe-Met. O residuo de tirosina na posición 1 pénsase que é estruturalmente análogo ao grupo 3-hidroxilo da morfina.[4]

Bioquímica[editar | editar a fonte]

Distribución[editar | editar a fonte]

A Met-encefalina atópase principalmente na medula adrenal e en todo o sistema nervioso central, incluíndo o corpo estriado, córtex cerebral, tubérculo olfactorio, hipocampo, septum, tálamo e substancia gris periacuedutal, así como no corno dorsal da medula espiñal.[2] Tamén está presente na periferia, concretamente nalgunhas fibras aferentes primarias que innervan as vísceras pélvicas.[2]

Biosíntese[editar | editar a fonte]

A Met-encefalina sintetízase a partir da proencefalina por corte proteolítico[5] en dous pasos metabólicos. A proencefalina A redúcese primeiro pola acción dun dos dous encimas endopeptidases similares á tripsina chamados prohormona convertase 1 (PC1) e prohormona convertase 2 (PC2); despois, os intermediarios resultantes son de novo reducidos polo encima carboxipeptidase E (CPE; antes coñecida como encefalina convertase (EC)).[6][7] A proencefalina A contén catro secuencias de Met-encefalina (nas seguintes posicións: 100–104; 107–111; 136–140; 210–214), e como resultado, o seu corte xera catro copias de péptidos de Met-encefalina á vez.[5] Ademais, o anabolismo da proencefalina A ten como resultado a produción dunha copia de cada un dos dous derivados da Met-encefalina ampliada no C-terminal, que son o heptapéptido Met-encefalina-Arg-Phe (261–267), e o octapéptido Met-encefalina-Arg-Gly-Leu (186–193),[5] aínda que non está moi claro se estes derivados afectan aos receptores opiáceos de maneira similar a como o fai a Met-encefalina.[8]

Eliminación[editar | editar a fonte]

A Met-encefalina e Leu-encefalina son metabolizadas por diversos encimas, como a aminopeptidase N (APN),[9] endopeptidase neutra (NEP),[9] dipeptidil peptidase 3 (DPP3),[9] carboxipeptidase A6 (CPA6),[10] e encima convertedor da anxiotensina (ACE).[11] Estes encimas denomínanse ás veces encefalinases.

Actividade biolóxica[editar | editar a fonte]

A Met-encefalina é un potente agonista do receptor opiáceo δ e en menor medida o receptor opiáceo μ, cun pouco ou ningún efecto sobre o receptor opiáceo κ. Por medio destes receptores a Met-encefalina produce os seus efectos opiáceos, como a analxesia e os efectos similares a antidepresores.

Tamén é un ligando endóxeno do receptor do factor de crecemento opiáceo (OGFR; antes coñecido como receptor opiáceo ζ), que exerce un papel na regulación do crecemento e rexeneración dos tecidos; velaí polo que á Met-encefalina se lle chama ás veces OGF.

Farmacocinética[editar | editar a fonte]

A Met-encefalina ten unha baixa biodispoñibilidade, é metabolizada rapidamente e ten unha vida media moi curta (minutos).[3][12] Estas propiedades son consideradas moi pouco convenientes en farmacéutica xa que se necesitan grandes doses que habería que administrar múltiples veces nunha hora para manter un efecto terapeuticamente relevante, o que fai improbable que a Met-encefalina chegue a ser utilizada algunha vez en medicina.

A [D-Ala2]-Met-encefalinamida (DALA) é unha encefalina sintética análoga que non é susceptible á degradación polos encimas cerebrais e a baixas doses (de 5 a 10 microgramos) causa unha analxesia profunda de longa duración e similar á da morfina cando se microinxecta no cerebro de ratas.[13]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Zagon IS, Isayama T, McLaughlin PJ (xaneiro de 1994). "Preproenkephalin mRNA expression in the developing and adult rat brain". Brain Research. Molecular Brain Research 21 (1–2): 85–98. PMID 8164525. doi:10.1016/0169-328x(94)90381-6. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Christoph Stein (1999). Opioids in pain control: basic and clinical aspects. Cambridge University Press. pp. 22–23. ISBN 978-0-521-62269-1. Consultado o 25 de novembro de 2011. 
  3. 3,0 3,1 Thomas Carleton Moore (1993). Neurovascular immunology: vasoactive neurotransmitters and modulators in cellular immunity and memory. CRC Press. p. 179. ISBN 978-0-8493-6894-3. Consultado o 25 de novembro de 2011. 
  4. Schiller PW, Yam CF, Lis M (maio de 1977). "Evidence for topographical analogy between methionine-enkephalin and morphine derivatives". Biochemistry 16 (9): 1831–8. PMID 870028. doi:10.1021/bi00628a011. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Fleur L. Strand (1999). Neuropeptides: regulators of physiological processes. MIT Press. p. 348. ISBN 978-0-262-19407-5. Consultado o 25 de novembro de 2011. 
  6. Costa E, Mocchetti I, Supattapone S, Snyder SH (xullo de 1987). "Opioid peptide biosynthesis: enzymatic selectivity and regulatory mechanisms". The FASEB Journal 1 (1): 16–21. PMID 3111927. doi:10.1096/fasebj.1.1.3111927. 
  7. Krajnik M, Schäfer M, Sobanski P, et al. (maio de 2010). "Enkephalin, its precursor, processing enzymes, and receptor as part of a local opioid network throughout the respiratory system of lung cancer patients". Human Pathology 41 (5): 632–42. PMID 20040394. doi:10.1016/j.humpath.2009.08.025. 
  8. Vats ID, Chaudhary S, Karar J, Nath M, Pasha Q, Pasha S (outubro de 2009). "Endogenous peptide: Met-enkephalin-Arg-Phe, differently regulate expression of opioid receptors on chronic treatment". Neuropeptides 43 (5): 355–62. PMID 19716174. doi:10.1016/j.npep.2009.07.003. 
  9. 9,0 9,1 9,2 Thanawala V, Kadam VJ, Ghosh R (outubro de 2008). "Enkephalinase inhibitors: potential agents for the management of pain". Current Drug Targets 9 (10): 887–94. PMID 18855623. doi:10.2174/138945008785909356. Arquivado dende o orixinal o 2013-04-14. 
  10. Lyons PJ, Callaway MB, Fricker LD (marzo de 2008). "Characterization of carboxypeptidase A6, an extracellular matrix peptidase". The Journal of Biological Chemistry 283 (11): 7054–63. PMID 18178555. doi:10.1074/jbc.M707680200. 
  11. Benuck M, Berg MJ, Marks N (1982). "Separate metabolic pathways for Leu-enkephalin and Met-enkephalin-Arg(6)-Phe(7) degradation by rat striatal synaptosomal membranes". Neurochemistry International 4 (5): 389–96. PMID 20487892. doi:10.1016/0197-0186(82)90081-X. 
  12. William J. Kraemer; Alan David Rogol (29 de agosto de 2005). The endocrine system in sports and exercise. John Wiley & Sons. pp. 203–. ISBN 978-1-4051-3017-2. Consultado o 25 de novembro de 2011. 
  13. Pert, C. B.; Pert, A.; Chang, J. K.; Fong, B. T. (1976-10-15). "(D-Ala2)-Met-enkephalinamide: a potent, long-lasting synthetic pentapeptide analgesic". Science 194 (4262): 330–332. Bibcode:1976Sci...194..330P. ISSN 0036-8075. PMID 968485. doi:10.1126/science.968485. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]