María de Francia e de Aquitania
  | |
| Nome orixinal | (fr) Marie de France |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 1145 Reino de Francia |
| Morte | 11 de marzo de 1198 (Gregoriano) (52/53 anos) Meaux |
| Lugar de sepultura | Meaux Cathedral (en)  |
| Rexente | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Francia |
| Ocupación | aristócrata |
| Lingua | Lingua francesa |
| Outro | |
| Título | Condesa |
| Familia | Casa de Capeto (pt) |
| Cónxuxe | Henrique I de Champaña (1164 (Gregoriano)–1181) |
| Fillos | Henrique II de Jerusalém (pt) , Maria de Champanhe (pt) , Scholastique of Champagne (en) , Teobaldo III de Champaña |
| Pais | Lois VII de Francia e Leonor de Aquitania |
| Irmáns | Margarida de Francia, Leonor Plantagenet, Inés de Francia, Joana de Inglaterra, rainha da Sicília (pt) , Adela de Francia, Matilde de Inglaterra, Duquesa da Saxônia (pt) , Adelaida de Francia, Xoán I de Inglaterra, Henrique o Rei Mozo, Godofredo II da Bretaña, Filipe II de Francia, Ricardo I de Inglaterra e Guilherme, Conde de Poitiers (pt) |
  | |
María de Francia e Aquitania, nada en 1145 e finada o 11 de marzo de 1198, foi unha princesa de Francia e rexente do condado de Champaña (1181 - 1187 e 1190 - 1197). Participou na cultivada corte de Leonor de Aquitania en Poitiers (1170-1173) e ela mesma mantivo unha corte de amor brillante e protexeu ou alentou a varios escritores, entre os cales estaban Chrétien de Troyes, Gace Brulé, Gautier d'Arras, Guiot de Provins, Huon d'Oisy ou Geoffroi de Villehardouin.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Orixes familiares[editar | editar a fonte]
Primeira filla do rei Lois VII de Francia e da súa primeira esposa, Leonor de Aquitania. Era neta por liña paterna de Lois VI de Francia e de Adelaida de Savoia, e por liña materna de Guillerme X de Aquitania e Leonor de Châtellerault. Era a irmá máis vella, por parte de nai, dos futuros reis de Inglaterra Ricardo Corazón de León e Xoán sen Terra.
Matrimonio e descendentes[editar | editar a fonte]
Casou en 1164 con Henrique I de Champaña, conde de Champaña e Brie. Desta unión naceron cinco fillos:
- O infante Henrique II de Champaña (1166 - 1197), conde de Champaña e de Hainaut e rei de Xerusalén.
- Princesa María de Champaña (1174 - 1204), casada en 1186 con Balduíno IX de Flandres, emperador latino de Constantinopla.
- O infante Teobaldo III de Champaña (1179 - 1201), conde de Champaña e pai de Teobaldo I de Navarra.
- a infanta Escolástica de Champaña (? - 1219), casada con Guillerme IV de Mâcon.
Tras a morte do seu marido, asumiu a rexencia do condado de Champaña en nome do seu fillo ata o ano 1187. En 1190, o seu fillo foi loitar en Terra Santa e ela volveu ser rexente do reino, ata que Henrique II casou coa raíña de Xerusalén e foi nomeado rei. Cando o seu fillo Henrique II morreu en 1197, María de Francia cedeu o poder ao seu segundo fillo Teobaldo II e retirouse a un convento. Morreu en 1198.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: María de Francia e de Aquitania  |
