Lucio Sestio Quirinalo Albaniano

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaLucio Sestio Quirinalo Albaniano

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento73 a. C. Editar o valor em Wikidata
Mortevalor descoñecido Editar o valor em Wikidata
Senador romano
Cónsul romano
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeRoma Antiga Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico , militar Editar o valor em Wikidata
Período de tempoAlto Imperio Romano Editar o valor em Wikidata
Período de actividade(Con vida en: século I a. C. Editar o valor em Wikidata)
LinguaLingua latina Editar o valor em Wikidata
Familia
PaiPublius Sestius (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Lucio Sestio Quirinalo Albaniano (en latín, Lucius Sestius Quirinalis Albinianus) foi un senador, proquaestor de Marco Xunio Bruto e cónsul sufecto en 23 a. C.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Orixes familiares[editar | editar a fonte]

Albiniano proviña dunha familia plebea e era un dos fillos de Publio Sestio, quen foi gobernador de Cilicia de 48 a 47 a. C. e que destacou pola súa defensa de Cicerón. Durante unhas escavacións da vila de Settefinestre, que pertencía aos pais de Albaniano, encontráronse uns ceramios estampados coas letras LS, atribuídos ás súas iniciais.[1]

Albiniano foi amigo de Horacio e foi obxecto dunha das súas odas.

Carreira política[editar | editar a fonte]

Fontes literarias acredítanlle a dedicación de tres arae (altares) ao culto imperial no noroeste da Hispania nalgún momento en torno ao 19 a. C.,[2] as chamadas aras sestianas.

No ano 44 a. C., foi seguidor do asasino de César, Marco Xunio Bruto. En 42 a. C. foi procuestor de Bruto en Macedonia. Octaviano perdoou a Sestio tras a morte de Bruto. En 23 a. C. foi elixido cónsul sufecto e entre 22 e 19 a. C. foi legado da efémera provincia de Transduriana no noroeste da Hispania.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Carandini, A et al. (1985). Settefinestre. Una villa schiavistica nell'Etruria Romana. Módena: Edizioni Panini, 3 vol.
  2. Plinio o Vello, Nat. Hist., 4.111: véxase tamén Tolomeo, Xeog., 2.6.3; Pomponio Mela, 3.13.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]