Johnny Thomson
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 9 de abril de 1922  Lowell, Estados Unidos de América (pt)  |
| Morte | 24 de setembro de 1960 (38 anos) Allentown, Estados Unidos de América |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Lowell High School (en) |
| Actividade | |
| Ocupación | piloto de Fórmula Un , enxeñeiro , piloto de automobilismo |
| Deporte | automobilismo |
 | |
John A. Thomson (9 de abril de 1922 - 24 de setembro de 1960) foi un piloto de carreiras estadounidense. Thomson foi alcumado "o escocés voador".[1] Gañou varios campionatos en midgets e sprint cars antes de competir en Championship Car (agora IndyCar). Logrou a pole position nas 500 Millas de Indianápolis de 1959.
Antecedentes[editar | editar a fonte]
Thomsom naceu o 9 de abril de 1922 fillo de William e Marion Ross Thomson.[2] Graduouse na Lowell High School e logo na New England Aircraft School.[2]
Serviu na Forza Aérea dos Estados Unidos como xefe de tripulación durante a segunda guerra mundial en Córsega e Italia entre 1942 e 1945 nun Bombardeiro B-25.[2] Thomson recibiu unha estrela de servizo de cinco puntas polos seus servizos e a medalla da Forza Aérea Distinguida.[2]
Thomson coñeceu á súa futura esposa Evelyn Peterson en 1951.[2] Trasladouse desde a zona de Springfield a un rancho de cinco acres que construíu preto de Boyertown, Pensilvania a mediados dos anos 50.[2]
Coches midget[editar | editar a fonte]
Thomson comezou a ver carreiras nunha pista ao outro lado da rúa desde a súa casa en 1937 e 1938 en Lowell.[2] Comezou a correr en pista en 1938 contra os desexos dos seus pais cun coche con motor V8 que construíu el mesmo.[2] Despois de regresar da guerra, retomou as carreiras de migets na Bay State Racing Association.[2] A súa primeira vitoria foi no Seekonk Speedway en 1946 e gañou sete veces en 1947.[2]
Thomson gañou o título de 1948 da United Car Owners Association (UCOA) en Nova Inglaterra despois de gañar 32 carreiras de midgets.[3][2] Gañou o seu segundo título da UCOA en 1949, tamén participou nalgúns eventos do American Racing Drivers Club (ARDC).[2] Cambiou ao ARDC en 1950 para quedar quinto nos puntos e segundo en 1951.[2]
Gañou o campionato de 1952 da AAA na división oriental dos midget car, despois de gañar dúas veces no Williams Grove Speedway.[3]
Coches de campionato[editar | editar a fonte]
Conduciu nas series AAA e USAC Championship Car, competindo nas tempadas 1953-1960 con 69 saídas, incluídas as carreiras das 500 Millas de Indianápolis en cada tempada. Rematou entre os dez primeiros 43 veces, con 7 vitorias. O seu mellor resultado na Indy foi o terceiro en 1959 despois de comezar a carreira na pole position.[3] Roy Sherman, o primeiro campión nacional de midgets, foi o seu xefe mecánico en varias Indy 500.[2]
Gañou a súa primeira carreira de champ cars na Milwaukee Mile en 1955.[2] Rematou no terceiro posto na tempada despois de ter que ausentarse a metade da tempada mentres se curaba dun accidente no Langhorne Speedway.[2] Bateu co coche de Jerry Hoyt mentres lideraba, rompeu cinco costelas, machucouse as vértebras e rompeu o ombreiro en oito lugares.[2] En 1957, Thomson gañou en Langhorne; tamén acadou dúas pole positions.[2] En outubro estrelouse na California State Fairgrounds Race Track sufrindo feridas internas.[2] En 1958 rematou terceiro con vitorias na Springfield Mile, DuQuoin State Fairgrounds, California Fairgrounds e Syracuse Mile.[2] Logrou dúas pole positions en 13 saídas.[2] En 1959, competiu principalmente en champ cars e terminou terceiro nos puntos despois de lograr en Milwaukee máis tres voltas rápidas.[2] Tivo un accidente nunha carreira de automóbiles sprint en Williams Grove en setembro e perdeuse o resto da tempada.[2]
Foi o primeiro piloto en gañar unha carreira de 100 millas (166 km.) en menos dunha hora en Langhorne Speedway. [3] A velocidade media no seu champ car foi de 100.174 millas por hora.[3]
Coches sprint[editar | editar a fonte]
Thomson fixo que o seu primeiro "Big Car (Gran coche)" (agora sprint car) en setembro de 1952 no Vermont State Fairgrounds.[2] Correu principalmente no circuíto oriental da AAA en 1953, terminou noveno despois de gañar en Altamont, Nova York.[2] Thomson gañou o campionato Eastern AAA Big Car en 1954 despois de gañar oito eventos.[2] A AAA rematou despois da tempada 1955 e foi substituída polo United States Automobile Club (USAC) en 1956. Continuou na división oriental en 1956 e gañou en Williams Grove, Trenton Speedway e Reading Fairgrounds Speedway, terminou segundo en puntos por detrás de Tommy Hinnershitz.[2] As carreiras de automóbiles sprint de Thomson en 1957 disputounas principalmente na división oriental da USAC, gañou dúas veces en Reading e unha vez no recinto feiral de Allentown para terminar terceiro nos puntos.[2] Thomas volveu tras unha lesión para gañar a primeira carreira oriental das USAC Sprint Car Serie de 1958 en Williams Grove, seguiu con dúas vitorias en Reading e outra en Allentown para gañar o campionato oriental.[2]
Morte[editar | editar a fonte]
Thomson corría nun Sprint Car da USAC na Great Allentown Fair o 24 de setembro de 1960.[2] Nunha pista seca e chea de fochancas o seu coche trompeou e estrelouse caontra o valo e envorcou na zona do estadio.[3][2] Saíu despedido e quedou atrapado debaixo do coche despois de que deixase de rodar.[2] Rompeu unha perna e morreu varias horas despois no Allentown General Hospital.[2] O seu amigo Tommy Hinnershitz anunciou a súa retirada das carreiras pouco despois da morte de Thomson. [2]
A súa muller e catro fillos (Dale, Dana, David e Darryl) sobreviviron a Thomson. [2]
Premios á carreira[editar | editar a fonte]
Thomson ingresou no National Sprint Car Hall of Fame en 1996 [2] e no National Midget Auto Racing Hall of Fame en 1997. [3]
Resultados completos do coche de campionato AAA / USAC[editar | editar a fonte]
| Ano | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | Pos | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1953 | 500 32 |
MIL 13 |
SPR |
DET |
SPR |
MIL |
DUQ |
PIK | SYR |
ISF |
SAC |
PHX |
- | 0 | |
| 1954 | 500 24 |
MIL NTS |
LAN | DAR NSC |
SPR |
MIL | DUQ |
PIK | SYR 9 |
ISF |
SAC |
PHX |
LVG |
43º | 40 |
| 1955 | 500 4 |
MIL 1 |
LAN 15 |
SPR |
MIL |
DUQ |
PIK | SYR 5 |
ISF 2 |
SAC 2 |
PHX 2 |
3º | 1.380 | ||
| 1956 | 500 32 |
MIL 2 |
LAN 18 |
DAR 9 |
ATL 3 |
SPR 10 |
MIL 14 |
DUQ 2 |
SYR 3 |
ISF 16 |
SAC DNP |
PHX |
10º | 710 | |
| 1957 | 500 12 |
LAN 1 |
MIL 2 |
DET 18 |
ATL 17 |
SPR 14 |
MIL 4 |
DUQ 2 |
SYR 3 |
ISF 17 |
TRE 2 |
SAC 14 |
PHX |
7º | 1.110 |
| 1958 | TRE 3 |
500 23 |
MIL 4 |
LAN 18 |
ATL 3 |
SPR 1 |
MIL 22 |
DUQ 1 |
SYR 1 |
ISF 2 |
TRE 2 |
SAC 1 |
PHX 14 |
3º | 1.520 |
| 1959 | DAY 7 |
TRE 20 |
500 3 |
MIL 1 |
LAN DNQ |
SPR 4 |
MIL 2 |
DUQ 16 |
SYR 16 |
ISF Wth |
TRE |
SAC |
PHX |
3º | 1.400 |
| 1960 | TRE 20 |
500 5 |
MIL 18 |
LAN NSC |
SPR 9 |
MIL 23 |
DUQ 9 |
SYR 4 |
ISF 5 |
TRE |
SAC |
PHX |
7º | 800 | |
Referencia:[4]
Resultados nas 500 Millas de Indianápolis[editar | editar a fonte]
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Resumo da súa carreira no Campionato Mundial[editar | editar a fonte]
As 500 Millas de Indianapolis formaron parte do Campionato Mundial da FIA desde 1950 ata 1960. Os pilotos que competiron en Indy durante eses anos recibiron puntuaron e participación no Campionato Mundial. Johnny Thomson participou en 8 carreiras do Campionato Mundial. Comezou na pole unha vez, estableceu 1 volta rápida e terminou no podio unha vez, acumulando un total de 10 puntos no Campionato do Mundo.
Notas[editar | editar a fonte]
- Referencias
- ↑ "Johnny Thomson - United States". Drivers. ESPN. Consultado o 27 de decembro de 2018.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 2,26 2,27 2,28 2,29 2,30 2,31 2,32 2,33 2,34 2,35 "Johnny Thomson (click on his name)" (pdf). National Sprint Car Hall of Fame. Consultado o 7 de setembro de 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Biography Arquivado 27 de setembro de 2007 en Wayback Machine. at the National Midget Auto Racing Hall of Fame
- ↑ "Driver Johnny Thomson Career Statistics - Racing-Reference.info". Racing Reference. Consultado o 7 de setembro de 2020.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Johnny Thomson |
