Esporulación

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Esporulación de Hyaloperonospora parasitica (un mildio) nunha folla de Arabidopsis thaliana observada ao microscopio óptico.
A tinguidura con azul de tripano dá unha cor azul escura ao citoplasma de H. parasitica. A estrutura arborescente que leva as conidiósporas é o conidióforo.

A esporulación é un tipo de reprodución asexual​ que dá lugar tanto a esporas como a endósporas.[1][2]

En cada organismo a esporulación pode verse favorecida ou desencadeada por circunstancias medioambientais adversas, como falta de dispoñibilidade de nutrientes,[3]​ ou de luz;[4]​ e pode formar parte do ciclo de vida normal​ durante a reprodución.[5]

A bacteria Bacillus subtilis e o fungo do pan (Neurospora crassa) úsanse frecuentemente no laboratorio como organismos modelo nos estudos de esporulación. Nos animais a meiose produce gametos, pero nas plantas e nos fungos, en cambio, produce esporas.

As esporas son estruturas resistentes, constan dunha soa célula protexida por unha grosa envoltura que lles permite resistiren condicións ambientais desfavorábeis.

Esporulación nos fungos[editar | editar a fonte]

O procedemiento da esporulación nos fungos segue unha serie de etapas:[6]

1. Duplícase o material xenético (ADN) mediante mitose.
2. Comeza a formarse o septo da espora e vaise illando o ADN recentemente replicado xunto a unha pequena porción de citoplasma.
3. A membrana plasmática comeza a rodear o ADN, o citoplasma e a membrana illadora.
4. O septo da espora rodea a porción illada formándose a espora.
5. Fórmase unha capa de peptidoglicano entre as membranas, onde aparece como un corpo refractario rico en dipicolinato de calcio.
6. A espora recóbrese cunha cuberta de resistencia.
7. Esporulación: liberación da endóspora da célula ao medio, por lise celular.
8. Durante o proceso de esporulación lévanse a cabo unha serie de cambios químicos e físicos que dan lugar a cambios morfolóxicos na espora.

Este proceso de reprodución consiste na división do núcleo en diferentes partes, as cales se rodean polo citoplasma e, desta forma, prodúcese a conformación das esporas; este proceso de reprodución prodúcese asexualmente por medio de mitosporas e na culminación dun proceso de reprodución sexual por medio de esporulación meiótica. Este proceso é un proceso de diferenciación celular co fin da xeración de esporas e a súa expulsión ao ambiente. Este tipo de reprodución prodúcese en fungos, e tamén en amebas, liques, e en casos específicos de bacterias, protozoos esporófitos e, frecuentemente, en vexetais.

Esporulación nas plantas[editar | editar a fonte]

Algunhas plantas son capaces de reproducírense con este sistema tendo incluso partes encargadas da formación de esporas: esas rexións coñécense como esporanxios e están situadas no revés das follas, que se encarga da produción de esporas. Estas plantas alternan o mecanismo de reprodución cunha reprodución sexual de tal maneira que os fillos poden seren producidos tanto por reprodución sexual como asexual.

Esporulación nas bacterias[editar | editar a fonte]

O proceso de esporulación nas bacterias segue esta serie de etapas:

1. Prodúcese unha duplicación do material xenético (ADN).
2. Comeza a formarse o septo da espora e vaise illando o ADN recentemente replicado xunto a unha pequena porción de citoplasma.
3. A membrana plasmática comeza a rodear o ADN, o citoplasma e a membrana illada no paso 2.
4. O septo da espora rodea a porción illada formándose a espora.
5. Fórmase unha capa de peptidoglicano entre as membranas.
6. A espora recóbrese cunha cuberta de resistencia.
7. Liberación da endóspora da célula ao medio. Durante o proceso de esporulación lévanse a cabo unha serie de cambios químicos e físicos que dan lugar a cambios morfolóxicos na espora.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "Esporulación". Arquivado dende o orixinal o 07 de febreiro de 2015. Consultado o 11 de marzo de 2021. 
  2. ↑ Font Quer, P. 1993, p. 418.
  3. ↑ Introducción a la esporulación bacteriana (en castelán).
  4. ↑ Esporulación en Botryodiplodia theobromae. Influencia de la luz en la formación de picnidios (en castelán).
  5. ↑ La formación de esporas en Metabacterium polyspora forma parte del ciclo de vida normal (en castelán).
  6. ↑ Endósporas y formas de persistencia.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Font Quer, P. (1993): Diccionario de botánica. Tomo I. Barcelona: Editorial Labor, S. A. ISBN 84-3350-076-7.
  • Trail, Frances (2007): "Fungal cannons: explosive spore discharge in the Ascomycota". FEMS Microbiol. Lett. 276 (1): 12-18.

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazón externa[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Esporulación&oldid=6276973»