Bauxita

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bauxita
Bauxita masiva
Fórmula químicaAl2O3·2H2O
ClaseHidróxidos
Sistema cristalinoTriclínico
CorParda, turquesa
BrilloDe vítreo a terroso
Dureza3,5
FracturaConcoidea
ExfoliaciónMoi imperfecta
RaiaBranca
Densidade2,4 g/cm3

A bauxita é un mineral da clase dos hidróxidos cuxa fórmula química é Al2O3·2H2O e que constitúe unha importante fonte de aluminio.

Aspecto[editar | editar a fonte]

A bauxita preséntase normalmente en forma de agregados amorfos do tamaño aproximado dun chícharo. É de cor parda (aínda que pode mostrar en ocasións tonalidades azuladas) e o seu brillo case sempre é terroso.

Lugares onde se atopa[editar | editar a fonte]

É frecuente encontrar bauxita en zonas de oxidación. Pode aparecer pola acción oxidante dos procesos meteorolóxicos sobre as rochas ígneas e pola erosión de rochas aluminosas en condicións tropicais, depositándose en forma de coloide. Aparece tamén en mesturas de arxila e granito.

Usos da bauxita[editar | editar a fonte]

Debido o seu alto contido en aluminio, a bauxita utilízase para obter alúmina, que despois dun proceso electrolítico é transformada en aluminio que servirá para a fabricación de papel de aluminio, avións, buques, láminas, teitos e utensilios para o fogar.

Outros hidróxidos[editar | editar a fonte]

Outro hidróxido a destacar é a limonita.