Arquitectura neoandina
A arquitectura neoandina (en aimará: Machaqa-Anti; en quechua: Musuq Antikunakaq) é un movemento arquitectónico contemporáneo principalmente situado en El Alto, Bolivia, expresado nos numerosos cholets da cidade, así como en mansións pequenas e salóns de baile.[1] O arquitecto boliviano Freddy Mamani foi descrito como "o arquitecto máis coñecido" da arquitectura neoandina. Mamani é un enxeñeiro civil que comezou como simple traballador hai dúas décadas e construíu máis de 60 estruturas neoandinas no Alto dende 2005.[2][3]
A historiadora da arquitectura Elisabetta Andreoli describiu o estilo, representado en máis de 100 estruturas ao longo do horizonte de El Alto, como neoandino. Paola Flores sinalou que "a maioría [das estruturas neoandinas] foron construídas dende que o presidente Evo Morales, un aimará que foi o primeiro líder indíxena do país, asumiu o cargo en 2006. A súa aparición coincide cun modesto pulo económico unido a un aumento do orgullo aimará.[2]
O termo utilizouse por primeira vez nunha revista de arquitectura para facer referencia ao estilo do edificio da embaixada dos Estados Unidos en Lima, no Perú por Arquitectonica en 1996, e foi descrito como unha inspiración "bastante literal" na historia peruana, modelando a base do edificio sobre as estruturas das antigas cidades de Cuzco e Machu Picchu."[4]
Acollida[editar | editar a fonte]
En xeral, a arquitectura neoandina foi recibida con eloxios dos residentes en El Alto. Paola Flores sinala que os Alteños, ou veciños do Alto, "están en xeral satisfeitos coa súa contribución á arquitectura moderna", sinalando un veciño que afirmou "'Para min, é como un berro que di: "Aquí estamos! Isto é o que somos!" e outro que remarcou "Son unha muller aimara, orgullosa da miña cultura, feliz e chea de cor. Entón, por que a miña casa non debería mostrar o que son?".[2] Os edificios apareceron en Héroes del Brillo de Frederico Estol, unha colección de fotografía sobre os milleiros de limpabotas da Paz e El Alto.[5]
Os edificios foron descritos como "futurista" e "funky" por persoas alleas á cultura andina.[6][7] En particular, varios fixeron comparacións co lendario artista de banda deseñada Jack Kirby, e moitos chegaron á conclusión de que Kirby, tamén influenciado pola arquitectura e os patróns de América do Sur, e Mamani tiran das mesmas influencias.
Galería de imaxes[editar | editar a fonte]
-
Cholet, o elemento característico da arquitectura neoandina. -
Cholet na cidade de El Alto. -
Detalle do teito da sala de festa dun cholet.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Author picks". The Rough Guide to Bolivia. Apa Publications (UK). 2018. ISBN 9781786719980.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Flores, Paola (5 de xullo de 2014). "From street stall to mini-mansion". Toronto Star.
- ↑ Allen, Eric (25 de xullo de 2018). "Architect Freddy Mamani Has Transformed El Alto, Bolivia, Into a Mecca of Modern Architecture". Architectural Digest.
- ↑ "United States Embassy Chancery Building". Architectural Record 184: 84. 1996.
- ↑ Abel-Hirsch, Hannah (20 de marzo de 2020). "Shine on, Shine Heroes". British Journal of Photography.
- ↑ Blair, Laurence. "These Vibrant, Futuristic Mansions Are Popping Up in Bolivia". National Geographic.
- ↑ Wainwright, Oliver (23 de outubro de 2018). "Party palaces and funky funhouses: Freddy Mamani's maverick buildings". The Guardian.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- La arquitectura de Freddy Mamani Silvestre de Elisabetta Andreoli e Ligia D'Andrea (A Paz: El Alto, 2013)
