Antonio Piñeiro Fernández
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Antonio Piñeiro.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1962  (61/62 anos)Ribeira, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor |
| Lingua | Lingua galega |
Manuel Antonio Piñeiro Fernández, nado en Ribeira en 1962, é un profesor, editor e escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Desde 2004 foi o promotor das edicións Bourel, á vez que membro do movemento Barbantia, eixes sobre os que desenvolveu a súa presenza cultural e literaria.[1]
Obras[editar | editar a fonte]
Narrativa[editar | editar a fonte]
- Pequeno (2006). 100 páxs. ISBN 978-8493402433.
- Tres contos da guerra (2007). Ilustracións de Julio Catalán. Ed. de autor. 62 páxs. ISBN 978-84-934024-6-4.
- A dama fulxente (2011). Toxosoutos. Ilustracións de Pío Costa Beiro. 78 páxs.
- As fiandeiras (2011) Galaxia. 108 páxs. ISBN 978-84-9865-400-4.[2] Foi traducida ao castelán.[3]
- A identidade fascinada (2015). Galaxia. 164 páxs. ISBN 978-84-9865-606-0.[4]
- O Noiro (2016). Sotelo Blanco.[5]
- A través do fume (2018). Galaxia. 128 páxs. ISBN 978-84-9151-188-5.[6][7]
- Celada (2020). Xerais. 104 páxs. ISBN 978-84-9121-664-3.[8] ePub: ISBN 978-84-9121-671-1.
- Esca (2020). Ed. Embora. 122 páxs. ISBN 978-84-17824-25-9.[9]
- Trávelin (2021). Vigo: Xerais. 136 páxs. ISBN 978-84-9121-934-7. ePub: ISBN 978-84-9121-969-9.[10]
Poesía[editar | editar a fonte]
- Paisaxes de cinza (2002). Toxosoutos. 48 páxs. ISBN 84-95622-71-8.
- Mentres te alonxas (2004). 28 páxs. ISBN 978-84-934024-0-2.
- Chans imperfectos (2014). Bourel.[11]
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- A garza insomne (2016). Galaxia. Este volume reúne os relatos -finalistas e gañadores- do Certame de Narracións Breves Manuel Murguía entre os anos 2013 e 2015.
En castelán[editar | editar a fonte]
- Seno de arena (2009).
Premios[editar | editar a fonte]
- Premio de poesía de Lecumberri.
- Premio Valle Inclán de narrativa curta por A carreta.
- I Certame Ibn Hazm coa obra Seno de Arena[12]
- 2011: Premio Avilés de Taramancos co relato A dama fulxente[13]
- 2011: Premio García Barros pola novela As fiandeiras[14].
- 2015: Premio de novela curta Manuel Lueiro Rey por O Noiro.[15]
- 2017: Premio Torrente Ballester en galego por A través do fume.[16]
- 2019: XIV Premio de Narración Curta Concello de Curtis por Onde nos levan.[17]
- 2019: IV Premio Neira Vilas de Novela Curta por Esca.[18]
- 2019: VII Concurso de Novela Curta Cidade Centenaria de Ribeira por Celada[19]
- 2020: Premio de novela curta Manuel Lueiro Rey por Trávelin[20]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Antonio Piñeiro". Editorial Galaxia. Arquivado dende o orixinal o 13 de novembro de 2017. Consultado o 2019-05-28.
- ↑ "As fiandeiras". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-05-28.
- ↑ "Las hilanderas". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 27 de maio de 2020. Consultado o 2019-11-09.
- ↑ "A identidade fascinada". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-05-28.
- ↑ Lorenzo Gil, César (2016-04-18). "Antonio Piñeiro: “A literatura non pode cinxirse a fórmulas cómodas”". BiosBardia. Arquivado dende o orixinal o 28 de maio de 2019. Consultado o 2019-05-28.
- ↑ Eyré, Xosé Manuel (2019-02-06). "Crítica de A TRAVÉS DO FUME (Antonio Piñeiro, Galaxia)". Ferradura en Tránsito II. Consultado o 2019-05-28.
- ↑ "A través do Fume". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-05-28.
- ↑ "Ficha do libro. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2020-03-23.
- ↑ Xolda.com. "Edicións Embora - Título Esca". www.edicionsembora.es. Consultado o 2020-07-23.
- ↑ Otero Varela, Inma (xaneiro, febreiro, marzo 2022). "Fundido en negro". Grial LX (233): 109–110. ISSN 0017-4181.
- ↑ Armandorequeixo. "Bourel". Criticalia. Consultado o 2020-03-23.
- ↑ Información, Huelva (2008-10-23). "Antonio Piñeiro gana I Certamen Ibn Hazm con la obra 'Seno de Arena'". Huelva Información (en castelán). Consultado o 2020-03-23.
- ↑ asociacionescritoras-es. "Antonio Piñeiro gaña o Certame literario de relato de aventuras Antón Avilés de Taramancos, con A dama fulxente. Axenda cultural AELG::". Consultado o 2020-03-23.
- ↑ O ribeirense Manuel Antonio Piñeiro faise co premio Manuel García Barros por 'As fiandeiras'
- ↑ "O ribeirense Antonio Piñeiro Fernández gaña o Premio Lueiro Rey 2015". Arquivado dende o orixinal o 13 de abril de 2017. Consultado o 26 de outubro de 2015.
- ↑ Antonio Piñeiro gana el Premio Torrente Ballester en gallego de la Diputación
- ↑ "Concello de Curtis - Fallado o XIV Premio de Narración Curta Concello de Curtis". www.curtis.gal. Consultado o 2019-05-28.
- ↑ Redacción. "Antonio Piñeiro gaña o IV Premio Neira Vilas de Novela Curta". Sermos Galiza. Arquivado dende o orixinal o 27 de maio de 2020. Consultado o 2019-10-25.
- ↑ Arousa, Diario de. "Antonio Piñeiro es profeta en su tierra y gana el VII Concurso de Novela Curta Cidade Centenaria de Ribeira". Diario de Arousa (en castelán). Consultado o 2020-03-23.
- ↑ asociacionescritoras-es. "Trávelin, de Antonio Piñeiro, gañadora do XXVII Premio Manuel Lueiro Rey de Novela Curta Axenda cultural AELG::". Consultado o 2021-09-07.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Ficha do autor en Galaxia Arquivado 13 de novembro de 2017 en Wayback Machine.
