Élie Jean François Le Guillou
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 30 de xuño de 1806 Quimperlé (Finistère) |
Morte | 1 de xaneiro de 1894 Quimperlé (Finistère) |
País de nacionalidade | francesa |
Actividade | |
Ocupación | médico, naturalista, entomólogo |
Obra | |
Abreviatura do autor en zooloxía | Le Guillou |
Familia | |
Pai | Henri Le Guillou |
Premios | |
Cabaleiro da Légion d'honeur | |
Élie Jean François Le Guillou, tamén escrito como Élie-Jean-François Le Guillou, nado en Quimperlé (Finistère) o 30 de xuño de 1806 e finado na mesma localidade o 1 de xaneiro de 1894, foi un médico e naturalista francés.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Seu pai, Henri Le Guillou, era médico en Quimperlé.
Entre 1837 e 1840, Le Guillou participou na expedición dos buques de guerra franceses L'Astrolabe e La Zélée ás rexiones polares do sur, liderada por Jules Dumont d'Urville. Nesta viaxe visitou as illas do Arquipélago Malaio, Polinesia, Australia e a Antártida. Le Guillou ocupaba o cargo de cirurxián maior a bordo da Zélée, comandado por Charles Hector Jacquinot, segundo ao mando despois de Dumont d'Urville. Le Guillou dedicouse principalmente á entomoloxía, pero tamén recolectou máis de 3 000 mostras de rochas nas costas do estreito de Magalláns e o sur de Tasmania.[2]
Le Guillou discutiu con d'Urville durante esta expedición, pero non contou co apoio da tripulación.[3] Ao final da segunda parte do seu diario da viaxe escribiu unha aguda resposta ás críticas do recentemente falecido d'Urville.[4] Posteriormente, a tripulación publicou nos Annales maritimes et coloniales unha protesta contra este ataque de Le Guillou.[5]
Sobre o seu traballo científico, Le Guillou escribiu os dous volumes de Souvenirs d'un naturaliste, ou recueil des observación d'histoire naturelle, faites par M. le docteur Élie Le Guillou, Chirurgien-Major de la Zelée, pendant le dernier voyage de circum-navigation du contre-amiral Dumont-D'Urville, e en varios artigos describiu as especies que recolectara durante a viaxe.[6] Neles inclúense as especies de formigas Formica amyoti, Formica arcuata e Ponera araneoides, o pentatómido Scotinophara cineara e a bolboreta Xyleutes persona.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Le Guilllou. Légion d'Honeur. Consultada o 29 de xullo de 2021.
- ↑ Élie de Beaumont (1841): "Rapport sur une communication géologique de M. le docteur Le Guillou" Comptes rendus hebdomadaires des séances de l'Académie des sciences, Volume 12, p. 927.
- ↑ John Dunmore (2007): From Venus to Antarctica: The Life of Dumont D'Urville. ISBN 978-0-9089-8871-6.
- ↑ E. J. F. Le Guillou: Voyage autour du monde de l'Astrolabe et de la Zélée: sous les ordres du contre-amiral Dumont-d'Urville, pendant les années 1837, 38, 39 et 40 (mis en ordre par J. Arago), Paris, 2 vol., 1842-1843.
- ↑ Joseph Marie Quérard (1854): La littérature française contemporaine. XIXe siècle: Le tout accompagné de notes biographiques et littéraires, Volumen 5, París: Daguin Frères.
- ↑ "Description de vingt-sept espèces d'Helices nouvelles".
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Élie Jean François Le Guillou |