Édouard Daladier

Édouard Daladier
	;
Biografía
Nacemento	18 de xuño de 1884 ; Carpentras, Francia
Morte	10 de outubro de 1970 (86 anos); París, Francia
Lugar de sepultura	Grave of Édouard Daladier (en) ; Cemiterio do Père-Lachaise, 72 48°51′49″N 2°23′29″L / 48.863501, 2.391264
Alcalde de Aviñón
	3 de maio de 1953 – 8 de decembro de 1958
Representante da Asemblea Parlamentaria do Consello de Europa
	Representa: Francia; 26 de novembro de 1951 – 27 de outubro de 1955
Deputado da Asemblea Nacional
	2 de xuño de 1946 – 8 de decembro de 1958 ; Circunscrición electoral: Vaucluse
Presidente do Consello de Francia
	10 de abril de 1938 – 20 de marzo de 1940 ; ← Léon Blum – Paul Reynaud (pt) →
Presidente do Consello de Francia
	30 de xaneiro de 1934 – 7 de febreiro de 1934 ; ← Camille Chautemps (pt) – Gaston Doumergue →
Presidente do Consello de Francia
	31 de xaneiro de 1933 – 26 de outubro de 1933 ; ← Joseph Paul-Boncour (pt) – Albert-Pierre Sarraut (pt) →
Deputado da Asemblea Nacional
	16 de novembro de 1919 – 31 de maio de 1942 ; Circunscrición electoral: Vaucluse
Actividade
Lugar de traballo	París
Ocupación	político
Partido político	Partido Radical e Radical Socialista ; Partido Republicano, Radical e Radical-Socialista (pt)
Membro de	Asemblea Parlamentaria do Consello de Europa
Carreira militar
Conflito	Primeira guerra mundial
Obra
Arquivos en	Arquivos Nacionais de Francia [ 496AP]; center for History at Sciences Po (en) ;
Familia
Cónxuxe	Madeleine Laffont
Premios
	(28 de decembro de 1928) Cabaleiro da Lexión de Honra; Cruz de guerra 1914-1918 ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Obálky knih, ; Enciclopedia soviética armenia, volume 3, (p.262)

Édouard Daladier, nado en Carpentras o 18 de xuño de 1884 e finado en París o 10 de outubro de 1970, foi un político francés, deputado polo Partido radical socialista de Vaucluse, ministro e xefe do goberno francés.

Traxectoria

Convencido o primeiro ministro inglés Neville Chamberlain, logo das conferencias con Adolf Hitler en Berchtesgaden, en Godesberg e finalmente en Múnic os días 15, 22 e 29 de setembro de 1938, respectivamente, de que só a transferencia dos Sudetes de Checoslovaquia ao Terceiro Reich alemán podía evitar a guerra, aconsella a Daladier, nesa data xefe do goberno francés, que admita a anexión. Pouco despois, os Gobernos británico e francés, á súa vez, premen ao goberno checo para que da súa conformidade ás esixencias de Hitler. Unha vez conseguido polo ditador alemán o que quere e tras o seu compromiso por escrito de respectar a soberanía do resto de Checoslovaquia, Chamberlain e Daladier son recibidos ao seu regreso de Múnic por multitudes delirantes de alegría que cren que salvaron a paz mundial. Con todo, os acordos de Múnic serán un fracaso xa que a segunda guerra mundial empezará o 1 de setembro de 1939 coa invasión alemá de Polonia e entrando Francia, nela, dous días despois.

En marzo de 1940 foi substituído por Paul Reynaud á fronte do goberno francés nun intento de dar maior firmeza á dirección da guerra francesa. Cando finalizou a segunda guerra mundial, Daladier volveu ao Parlamento a liderar o Partido Radical Socialista. En 1958 retirouse cando se opuxo á Constitución dese ano.