Àngel Colom

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaÀngel Colom

(2010) Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(ca) Àngel Colom i Colom Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento22 de decembro de 1951 Editar o valor em Wikidata (72 anos)
Pruit, España (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Senador de España

13 de marzo de 1996 – 30 de novembro de 1999

Senador de España

19 de decembro de 1995 – 9 de xaneiro de 1996

Deputado do Parlamento de Cataluña
24 de novembro de 1989 – 21 de xaneiro de 1992 (disolución do parlamento)

Circunscrición electoral: Barcelona

Secretary General of Esquerra Republicana (en) Traducir
1989 – 1996
← Joan Hortalà (pt) TraducirJosep-Lluís Carod-Rovira →
Deputado do Parlamento de Cataluña
16 de xuño de 1988 – 24 de novembro de 1989 (renuncia)

Circunscrición electoral: Barcelona

Datos persoais
ResidenciaBarcelona Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Barcelona Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónpolítico , mestre Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartido Democrático Europeo Catalán (2016–)
Convergència Democràtica de Catalunya (2000–2016)
Partit per la Independència (1996–1999)
Esquerra Republicana de Catalunya (1987–1996) Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua catalá e lingua castelá Editar o valor em Wikidata

Àngel Colom i Colom, nado en Rupit i Pruit (provincia de Barcelona) o 22 de decembro de 1951[1], é un político catalán, diplomado en maxisterio e mestre de escola, ligado ao independentismo catalán.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Desenvolveu a súa carreira política en tres partidos políticos: Esquerra Republicana de Catalunya, o Partit per la Independència e, despois, en Convergència Democràtica de Catalunya. No seu día formou parte de La crida a la solidaritat.

En 1988 saíu elixido deputat do Parlament de Catalunya, como número tres da candidatura de ERC, tras Joan Hortalà e Josep-Lluís Carod-Rovira.

En 1996, canda a Pilar Rahola, abandonou ERC para formar un novo partido,[2] o Partit per la Independència.

Despois da disolución do PI, Colom, no ano 2000, pasou a militar en Convergència Democràtica de Catalunya.

De maneira recente, viuse implicado no escándalo de corrupción de Fèlix Millet e o Palau de la Música.

Obra[editar | editar a fonte]

  • Contracte amb Catalunya (1995)[3]

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]