Pazo de Cadro
| Pazo de Cadro | |
|---|---|
 | |
| Concello | Marín |
| Provincia | Pontevedra |
| Comunidade | Galicia |
| Coordenadas | 42°22′N 8°42′O / 42.36, -8.7 |
| Estilo arquitectónico | |
| Estilo orixinal | (Medieval século XV) |
| Estilo actual | (século XVIII) |
| Estado actual | en bo estado |
| Véxase tamén | |
| Pazos de Galicia | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
O Pazo de Cadro é unha casa señorial particular situada na parroquia de San Tomé de Piñeiro, en Marín. É a construción civil máis antiga do concello, e está recollida no inventario de patrimonio histórico-artístico da Xunta de Galicia. No ano 2012 estaba en mal estado de conservación.
Historia
[editar | editar a fonte]Xa existía no século XV como casa grande fortificada. Desde que en 1590 a torre foi aforada polo mosteiro de Oseira a Vasco de Romai, o pazo pertenceu a esa familia durante douscentos anos. Segundo consta nunha inscrición sobre a porta de entrada á herdade, en 1710 Xoán de Romai realizou diversas obras de acondicionamento. A finais do século XVIII pasou á familia Cea, tralo matrimonio de Juana Añel Romai con José de Cea, dono do Pazo de Cea (Nigrán).
Posteriormente o pazo pasou a ser propiedade municipal, quedando en estado de ruína. Na década de 1960 foi mercado pola escritora e xornalista sueca Christina Lilliestierna. Trala súa morte no ano 2000 os seus herdeiros venderon o mobiliario (incluídas unha colección de cerámicas e de alfombras persas) e o pazo. Actualmente está abandonado.
Arquitectura
[editar | editar a fonte]A torre, con planta terrea, dous andares e remate ameado, é a parte máis vella do pazo, posiblemente construída no século XV. A comezos do século XVIII engadíuselle o corpo residencial, cun balcón corrido na parte traseira asentado sobre canzorros, e unha ampla solaina a ras de chan rodeada de balaustres sobre o val de Esperela. No exterior hai varios escudos nobiliarios, incluídos os dos Romai e os dos Soutomaior: dous na residencia e outro no portalón.
A capela de Santa Bárbara é de arquitectura barroca-clasicista. Foi construída co pazo, e reconstruída a comezos do século XIX por José Cea Añel e Romai, segundo as inscricións no portalón e na parede da capela. O templo está acaroado ao pazo, pero accédese a ela por unha porta lateral independente con escalinata. Sobre a porta hai un pequeno rosetón calado, quizais aproveitado dunha construción anterior, e un nicho coa imaxe de Santa Bárbara. O presbiterio está cuberto por unha bóveda de canón. A nave ten unha elegante cúpula sobre pendentes decoradas con brasóns familiares, rematada por unha lanterna. Hai outro escudo nobiliario no pincho exterior da capela.
O conxunto inclúe un hórreo de dez pés na eira e un pombal, amais dunha casa para os caseiros e dúas piscinas engadidos posteriormente.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Pazo de Cadro Arquivado 12 de agosto de 2016 en Wayback Machine. en TurGalicia
- Pazos e Casas Antigas na web do concello de Marín