Xoán de Ávila

Doutor da Igrexa
Xoán de Ávila
	;
Biografía
Nacemento	(es) Juan de Ávila ; 6 de xaneiro de 1499 ; Almodóvar del Campo, España (pt)
Morte	10 de maio de 1569 (70 anos); Montilla, España
Lugar de sepultura	Basilica of St. John of Avila (en)
Relixión	Igrexa católica
Educación	Universidade de Salamanca ; Universidade de Alcalá (histórica) (pt) ; Universidade Complutense de Madrid
Actividade
Ocupación	escritor, sacerdote católico, Doutor da Igrexa
Enaltecemento
	santo ; santo ;
Día de festividade relixiosa	10 de maio
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Obálky knih, ; The Nuttall Encyclopædia >>>:Avila, Juan d'

Xoán de Ávila, nado o 6 de xaneiro de 1499 en Almodóvar del Campo (Cidade Real) e finado o 10 de maio de 1569 en Montilla, foi un sacerdote, reformador e escritor español.

Traxectoria

Inicios

Era fillo dunha familia de xudeus conversos. O seu pai Afonso e a súa nai Catarina posuían unha boa posición ao seren posuidores dunhas minas de prata en Serra Morena.

En 1513 foise estudar Dereito a Salamanca; en 1520 acode a formarse en artes e teoloxía a Alcalá de Henares onde entra en contacto co pensamento de Erasmo de Rotterdam e afonda no coñecemento da Biblia e os Pais da Igrexa.

Foi ordenado sacerdote en 1526. Lonxe de ocultar as súas orixes, dixo a súa primeira misa na súa vila natal e quixo que participaran e logo comeran á súa mesa os pobres da mesma. Tras isto repartiu os seus bens aos desfavorecidos e trasladouse a Sevilla co fin de embarcarse para ser misioneiro ao servizo do bispo de Tlascala (México). Mentres agardaba entregouse a unha vida de asistencia aos necesitados e ensinanza do catecismo. Os seus plans trocaron cando o bispo de Sevilla Alonso Manrique ordéalle predicar en Andalucía. Dedicouse a percorrer as cidades e vilas andaluzas, reconciliando inimigos, impartindo catequeses, atendendo doentes e menesterosos.

Represión pola Inquisición

Aínda que comezou a ser seguido polas camadas populares, boa parte do clero comezou a opoñerse ao seu labor, ata o punto de ser abofeteado por un deles na rúa, ao que el respondeu axoenllándose e poñendo a outra meixela.

Varios cregos acusárono de falar mal dos ricos, chamar mártires aos queimados coma herexes, ensinar cousas iconvenientes como que era mellor dar esmolas que fundar capelanías. Atribuíronselle erros dogmáticos en canto á Virxe María, a interpretación das Escrituras, a Eucaristía etc. Permaneceu dende 1531 ata 1533 na cadea ata que finalmente foi absolto aínda que con algunha advertencia e reconvención.

Escritos e fundacións

Durante a súa prisión empeza a escribir Audi, Filia á súa amiga a moza Dona Sancha Carrillo. Xa liberado e reintegrado á súa vida pastoral dedica as súas Advertencias ao Concilio de Toledo ao bispo de Córdoba Cristóbal de Rojas. A Xoán de Ávila se lle atribúen a conversión do Xoán de Deus e de Francisco de Borxa.

Fundou colexios como, centros de formación e a Universidade de Baeza. Nos Memoriais do Concilio de Trento pide a creación de seminarios para unha rexeración da Igrexa católica. Consérvanse moitos sermóns sendo unha idea frecuente neles Cristo crucificado como expresión do amor de Deus. Tamén sobreviviu un anaco dun Tratado sobre o Sacerdocio. O seu Tratado do Amor de Deus está considerado como unha das primeiras xoias teolóxicas en lingua vulgar.

Nunca quixo hospedarse na casa dos ricos e refugou os ofrecementos de bispados e o cardenalato (ofrecido por Paulo III) e nunca aceptou un pagamento polos sermóns. Mantivo amizade con Frei Luis de Granada, que escribirá a súa primeira biografía.

A enfermidade obrigouno a retirarse a Montilla onde acabou morrendo 15 anos despois.

Significación

Foi beatificado o 4 de abril de 1894 por León XIII. Pío XII declárao patrono do clero secular español e Paulo VI canonizouno en 1970. Bieito XVI iniciou o proceso de consideralo doutor da Igrexa.