Xosé Estévez

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Xosé Estévez
Xosé Estevez.jpg
Nome completoXosé Estévez Rodríguez
Nacemento29 de agosto de 1943 (79 anos)
 Quiroga, Galicia Galicia
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade Complutense de Madrid
Ocupaciónhistoriador
XénerosEnsaio
EstudosEstudos Eclesiáticos, Filosofía e Letras
Na rede
Bitraga: 2788 AELG: 133 Dialnet: 153143
editar datos en Wikidata ]

Xosé Estévez Rodríguez, nado en Quiroga o 29 de agosto de 1943, é un historiador galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Diplomado en Estudos Eclesiásticos, Seminario Maior Diocesano de Lugo, licenciado en Filosofía e Letras pola Universidade Complutense de Madrid en 1973, e doutor en Historia pola Universidade de Deusto, en 1990.

Primeiro foi crego, un crego atípico, moi lembrado pola banda da Fonsagrada, que non cobraba nos enterros e participaba como un veciño máis en todos os traballos comunais. Secularizouse e fíxose historiador. Máximo especialista en Galeusca.[1]

Trasladouse en 1973 ao País Vasco segundo as súas sus propias palabras "por amor". Casado coa tamén profesora María Isabel Goñi Olea, o matrimonio tivo dous fillos, e unha filla falecida en 2006.[2]

Profesor na Universidade de Deusto, Campus de Donostia, de Historia Moderna desde 1973, de Historia Moderna e Contemporánea do País Vasco desde 1993, de Nacionalismos e Rexionalismos desde 1995, de Sociedade e Cultura na España Contemporánea desde 1999 e de Historia da España Actual tamén desde 1999 ata a súa xubilación. Tamén exerceu a docencia como profesor titular de FP-2 e de Bacharel LOGSE no Centro Nazaret, da Fundación Kutxa.[3]

Socio de número da Real Sociedade Bascongada de Amigos do País, desde 1987, colaborador da Gran Enciclopedia Ilustrada do País Vasco e dos periódicos Deia, Gara e A Nosa Terra.

Grande amigo de Manuel María, publicou un estudo sobre a súa relación con Euskal Erria.[4]

En 2017 foi o duodécimo Premio Galiza Mártir.[5]

Obra en galego[editar | editar a fonte]

Ensaio[editar | editar a fonte]

  • Impenitencias Galeuzcanas (1992). Edicións do Castro.
  • Manuel Martínez Murguía. De estirpe vasca e berce do nacionalismo galego/Manuel Martinez Murguia. Euskal jatorrikoa eta Galiziako Abertzaletasunaren Aintzindari (2000). Gipuzkoako Foru Aldundia, Kultura, Euskara, Gazteria eta Kirol Departamentua. En galego e éuscaro.
  • Castelao e o Galeuzca (2002). Laiovento.
  • A Lagoa da memoria (2002). Trintxerpe. Guipúscoa: Fato Cultural Galego Daniel Castelao.
  • Un crego atípico na Fonsagrada 1967-69 (2014). Museo da Fonsagrada.
  • Da Galiza ao Galeusca. Memorias dun nacionalista e investigacións sobre as relacións entre Galiza, Euskadi e Catalunya (2020). Instituto Galego de Historia, Monografías.[6]
  • O Val de Quiroga e Galiza na saudade do corazón (2020).[7]
  • A presenza de Castelao en Euskadi (2021). Noia: Toxosoutos. 303 páxs. ISBN 978-84-123409-7-6

Obras colectivas[editar | editar a fonte]

Obra en castelán[editar | editar a fonte]

Ensaio[editar | editar a fonte]

  • Cultura Vasca (I) (1977).
  • Euskal Herría. Historia y Sociedad (1985).
  • Historia del País Vasco (Siglo XVIII) (1985).
  • La Autodeterminación de los Pueblos. Un reto para Euskadi y Europa (1985).
  • Leizaola, la lealtad del viejo roble (1989).
  • De la Triple Alianza al Pacto de San Sebastián (1923-1930). Antecedentes del Galeuzca (1991). Universidad de Deusto = Deustuko Unibertsitatea, Servicio de Publicaciones = Argitalpen Zerbitzua
  • Antología del Galeuzca en el exilio (1939-1960) (1992).
  • El Nacionalismo Vasco y los Congresos de Minorías nacionales de la Sociedad de Naciones (1916-1936) (1992).
  • Ideología y Nacionalismo (1992).
  • El Pueblo Vasco en el Renacimiento (1491-1521) (1994).
  • Galeuzca (1994).
  • Ehun Urte Euskal Herrian. Desarrollo nacional y social en el Siglo XX (1995).
  • Historia de Euskal Herria. II. Del hierro al roble (1996).
  • Las Juntas Generales de Gipuzko, (1996).
  • Negociar (2000).
  • El Contexto histórico-estructural de El Quijote (2005). Universidad de Deusto = Deustuko Unibertsitatea, Servicio de Publicaciones = Argitalpen Zerbitzua.

Obra en éuscaro[editar | editar a fonte]

Ensaio[editar | editar a fonte]

  • Galiziako Historia (Finisterreko oroimena) (1994) Gaiak, D.L.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Souto, Xurxo (2020/07/17). "Volver a Quiroga". Nós Diario. 
  2. "Xosé Estévez" (en castelán). 2020-06-10. 
  3. "Xosé Estévez Rodríguez Galegos Gallegos". galegos.galiciadigital.com. Consultado o 2020-07-17. 
  4. Estévez, Xosé. "Manuel María e Euskal Herria". Arquivado dende o orixinal o 19 de xullo de 2020. Consultado o 17 de xullo de 2020. 
  5. "El investigador Xosé Estévez Rodríguez recibirá el Premio Galiza Mártir". La Voz de Galicia (en castelán). 2017-08-14. Consultado o 2020-07-17. 
  6. "“Da Galiza ao Galeuzca”. Novo libro de Xosé Estévez". www.revistamurguia.com. 2020-07-09. Consultado o 2020-07-17. 
  7. XMF (2020-07-16). "Dobre presentación literaria de Xosé Estévez como homenaxe a Quiroga e a Galiza". Xornal de Lemos. Consultado o 2020-07-17. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]