Saltar ao contido

XI dinastía exipcia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaXI dinastía exipcia
Localización
Datos históricos
Precedido por
Creación2025 a. C. Editar o valor en Wikidata
Disolución1991 a. C. Editar o valor en Wikidata
Sucedido porXII dinastía exipcia Editar o valor en Wikidata

A Undécima dinastía do antigo Exipto (XI Dinastía XI) é un grupo de gobernantes ben testemuñado. Os seus membros anteriores ao faraón Mentuhotep II agrúpanse cas catro dinastías precedentes para formar o Primeiro Período Intermedio, mentres que os membros posteriores considéranse parte do Reino Medio. Todos gobernaron desde Tebas no Alto Exipto.

Historia

[editar | editar a fonte]

Manetón afirma de que a XI dinastía estaba composta por 16 faraóns, que reinaron durante 43 anos, é contradicida polas inscricións contemporáneas e as probas da Lista real de Turín, cuxo testemuño combinado establece que esta dinastía estaba formada por sete faraóns. que gobernaron un total de 143 anos.[1] Non obstante, o seu testemuño de que esta dinastía se baseou en Tebas está verificado pola evidencia contemporánea. Durante esta dinastía todo o antigo Exipto se uniu baixo o Reino Medio.

Esta dinastía rastrexa as súas orixes nun nomarca de Tebas, " Intef o grande, fillo de "Iku", que se menciona nunha serie de inscricións contemporáneas. Non obstante, o seu inmediato sucesor Mentuhotep I é considerado o primeiro rei desta dinastía.

Lista Real de Abidos, cartuchos reais 57 a 61

Unha inscrición esculpida durante o reinado de Wahankh Intef II demostra que foi o primeiro desta dinastía que afirmou gobernar sobre todo Exipto, unha reclamación que puxo en conflito aos tebanos cos gobernantes de Heracleópolis Magna, X Dinastía. Intef emprendeu varias campañas cara ao norte e capturou o importante nomo de Abidos.

A guerra continuou intermitentemente entre as dinastías Tebán e Heracleapolita ata o 14º ano de reinado de Nebhepetre Mentuhotep II, cando os Heracleopolitanos foron derrotados, e esta dinastía puido comezar a consolidar o seu dominio. Os gobernantes da XI dinastía reafirmaron a influencia de Exipto sobre os seus veciños en África e Próximo Oriente. Mentuhotep II enviou renovadas expedicións a Fenicia para obter a cedro. Sankhkara Mentuhotep III enviou unha expedición desde Coptos ao sur ata Punt.

O reinado do seu último faraón, e polo tanto o fin desta dinastía, é algo de misterio. Os rexistros contemporáneos refírense a "sete anos baleiros" despois da morte de Mentuhotep III, que corresponden ao reinado de Nebtawyra Mentuhotep IV. Os estudosos modernos identifican ao seu visir Amenemhat con Amenemhat I, o primeiro rei da XII Dinastía, como parte dunha teoría de que Amenemhat se converteu en faraón como parte dun golpe de palacio. Os únicos detalles certos do reinado de Mentuhotep foi que dous presaxios notables presuntos foron presenciados na canteira de Wadi Hammamat polo visir Amenemhat.

A cronoloxía relativa da XI Dinastía está ben establecida por certificacións contemporáneas e, salvo o conde Intef e Mentuhotep IV, a canon de Turín.[2]

Faraóns da XI dinastía
Faraón Nome de Horus Reinado Tumba Consorte(s) Comentarioss
Intef o vello Iry-pat, "o Conde",, probablemente a mesma persoa que "Intef, fillo de Iku".[2] Nómarca de Tebas ao servizo dun rei sen nome.
Mentuhotep I Tepya 2134 a.C. – ? Neferu I Tepy-a, "o devanceiro"
Intef I Sehertawy ?–2118 a.C. El-Tarif, Tebas Fillo de Mentuhotep I
Intef II Wahankh 2118–2069 a.C. El-Tarif, Tebas Neferukayet? Irmán de Intef I
Intef III Nakhtnebtepnefer 2069–2061 a.C. El-Tarif, Tebas Iah Fillo de Intef II
Nebhepetre Mentuhotep II Seankhibtawy;
Netjerihedjet;
Smatawy		 2061–2010 a.C. Deir el-Bahari Tem
Neferu II
Ashayet
Henhenet
Kawit
Kemsit
Sadeh		 Fillo de Intef III e Iah. Reunifica Exipto comezando o Reino Medio.
Sankhkare Mentuhotep III Sankhtawyef 2010–1998 a.C. Deir el-Bahari[3] fillo de Mentuhotep II e Tem
Nebtawyre Mentuhotep IV Nebtawy 1998–1991 BC Fillo da raíña Imi


Cronoloxía da XI dinastía

[editar | editar a fonte]

Cronoloxía estimada poos sdguintes exiptólogos:

  • Primeiro faraón: Mentuhotep I
    • 2119-2103 (von Beckerath)
    • -
    • -
    • -
    • -
    • -
  • Primeiro faraón: Intef I
    • 2160-2123 (Dodson)
    • 2134-2118 (Redford)
    • 2125-2112 (Shaw)
    • 2124-2107 (Malek)
    • 2077-2065 (Franke)
    • 2074-2064 (Lehner)
  • Último faraón: Mentuhotep IV
    • 2001-1994 (Dodson)
    • 1997-1991 (Grimal)
    • 1992-1985 (Shaw)
    • 1987-1980 (Malek)
    • 1983-1976 (von Beckerath)
    • 1945-1938 (Franke)

Cronograma

[editar | editar a fonte]
Mentuhotep IVMentuhotep IIIMentuhotep IIIntef IIIIntef IIIntef IMentuhotep IIntef fillo de Iku

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Beckerath, J. V. (1962). "The Date of the End of the Old Kingdom of Egypt". Journal of Near Eastern Studies 21 (2): 140–147. doi:10.1086/371680. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Schneider, Thomas (2006-12-30). Hornung, Erik; Krauss, Rolf; Warburton, David A., eds. Ancient Egyptian Chronology. p. 160–161. ISBN 9789047404002.  (mirror)
  3. ↑ Wilkinson, Richard H. (2000). The Complete Temples of Ancient Egypt. Thames & Hudson. p. 37, 172, 173, 181. ISBN 9780500051009. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Dinastía precedente Dinastía Dinastía seguinte
Décima Dinastía Undécima Dinastía
c. 2134 - 1991 a.C. 		Duodécima Dinastía
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=XI_dinastía_exipcia&oldid=6593115»