Saltar ao contido

Val da Lúa (Chile)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía físicaVal da Lúa
(es) El Valle de la Luna Editar o valor en Wikidata
Imaxe
Tipoval Editar o valor en Wikidata
Situado na entidade xeográficaDeserto de Atacama Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaSan Pedro de Atacama, Chile (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Mapa
 22°54′40″S 68°19′23″O / -22.9112, -68.32303
Características
Natural Reserve (en) Traducir
Data7 de xaneiro de 1982

O val da Lúa é unha paraxe desértica e punto de atracción turística, situada no deserto de Atacama, a 13 km ao oeste de San Pedro de Atacama e a 110 km ao SE de Calama, pertencente á Rexión de Antofagasta. En 1982, foi declarado santuario da natureza e é parte da reserva nacional Los Flamencos, o seu ingreso está administrado pola Conaf e é accesible desde San Pedro de Atacama.

Xunto co chamado Val da Morte, este lugar é único dentro da contorna que rodea a serra Orbate a 2 500 msnm. Trátase dunha depresión de tamaño relativo de 440 km² da chamada Cordilleira do Sal no Salgar de Atacama circundado por cristas de 500 m de elevación. A súa extensión abarca desde o oeste pola cordilleira de Domeyko, polo leste por Toconao e Peine polo sur.[1]

Xénese xeolóxica

[editar | editar a fonte]

Estudos xeolóxicos recentes indican que existiu un gran lago ou mar interior perimetral no sector de El Tambo entre Toconao e Peite a finais da Era Terciaria formada pola cunca hidrográfica do volcán Licancabur cuxos arrastres aluvionais e depósitos de detritos formaron a base da cordilleira do Sal os cales se depositaron a partir dunha falla tectónica da Cordilleira de Domeyko, que é a base de tan peculiar paisaxe.

Vista do val da Lúa.

Está conformado por unha serie de vales transversais e afloramentos elevados en sentido noroeste en forma de cristas de capas de limolita, xeso, e sal (cloruro de sodio), arxila e area conformando rochas sedimentarias de orixe paleozoica.[2]

Características

[editar | editar a fonte]

Foi modelado ao longo de milenios pola erosión fluvial e eólica, as que talaron o seu solo en formas tales como: cristas con puntas, hondonadas, montículos de cores grises e ocres, que lle dan esa aparencia lunar tan característica.

O val da Lúa é un sitio que se caracteriza polas formas abruptas, a beleza escénica das cores das súas terras, o silenzo absoluto e a escaseza de humidade, flora e fauna, atopándose só algúns exemplares de lagartija de Fabián.

O clima é desértico de altura, cunha gran oscilación térmica entre o día e a noite, de aproximadamente uns 18 °C.

  1. Vales da Morte e da Lúa
  2. Pimentel, Francisco (1976). "Informe geológico resumido: área San Pedro de Atacama". Estudios Atacameños. Arqueología y antropología surandinas. (4): 13–18. doi:10.22199/S07181043.1976.0004.00003. Arquivado dende o orixinal o 01 de abril de 2019. Consultado o 01 de abril de 2019. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]