Väinö Junus
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1905 Pokizen-Purskaya, Rusia (en)  |
| Morte | 15 de novembro de 1937 (31/32 anos) San Petersburgo, Rusia |
| Catedrático | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Unión Soviética |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Lingüística |
| Ocupación | lingüista |
Väinö Junus (ruso: Вейно Иванович Юнус) nado en Puutosti en 1905 e finado en Leningrado o 15 de novembro de 1937, foi un lingüista, escritor e profesor da minoría finlandesa de Ingria que en 1930 desenvolveu a efémera lingua literaria ingria.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Väinö Junus naceu nunha familia labrega. Formouse como profesor da escola finlandesa en Gatchina e traballou como profesor na Carelia soviética e na rexión de Leningrado. Máis tarde completou a súa formación no Instituto Pedagóxico de Leningrado, e na Universidade de Leningrado realizou estudos de posgrao so a dirección de Nikolai Marr e Dmitri Bubrih. Tras rematar foi profesor no Instituto Pedagóxico de Leningrado[1] e realizou traballos de investigación no Instituto de Lingua e Pensamento[2].
En 1932 Junus preparou con Dubovi e Lensun unha cartilla escolar ingria, e no ano seguinte realizou dous libros con lecturas para as escolas ingrias. En 1936 apareceu a súa gramática, Izhoran keelen grammatikka. Nos primeiros libros empregou como base o dialecto de Soikkola pero a gramática de 1936 incluía tamén moitas características do dialecto do baixo Luga, variedade máis achegada ao vótico. Os seus libros de textos tamén amosan moita influencia da norma finlandesa[3].
Ademais da lingüísicta, Junus tiña interese nas artes visuais. Ilustrou entre outros traballos a edición finlandesa de Kiimasjärven valtaus publicada en Leningrado en 1934 da obra de Gennadi Fish Padenije Kimasozera (1933) mais a edición finlandesa tamén publicada en Leningrado de Osudy dobrého vojáka Švejka za světové války de Jaroslav Hašek.
Durante a represión stalinista as autoridades soviéticas detivérono en setembro de 1937 acusado de actividades contrarrevolucionarias e condenárono a morte, sentenza executada por fusilamento .
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Junus, Olavi: "Jego zvali Vjaine". Inkeri (Pietarin ja Inkerinmaan kuulumisia), 2008, nº 1
- ↑ "ЮНУС Вейно Иванович", inkeri.ru
- ↑ Saar, Eva: Isuri keele Soikkola murde verbi muutmissüsteem, pp. 6–7. Tartu: Tartu ülikool, 2008