Urmas Sisask
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 9 de setembro de 1960 Rapla, Estonia |
| Morte | 17 de decembro de 2022 (62 anos) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estonia |
| Educación | Tallinn Music High School (en)  Estonian Academy of Music and Theatre (en) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Música, obra/composición musical, liturgical music (en) e peza musical |
| Ocupación | compositor |
| Xénero artístico | Música clásica |
| Profesores | René Eespere (pt) |
| Lingua | Lingua estoniana |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Familia | |
| Irmáns | Siiri Sisask (pt) |
Premios
| |
    | |
Urmas Sisask, nado en Rapla o 9 de setembro de 1960 e finado o 17 de decembro de 2022,[1] foi un compositor estoniano.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Estudou composición na Escola de Música de Talin con Anatoli Garšnek, René Eespere e Matt Kuulberg con especial interese polo canto gregoriano e a música barroca, e en 1985 graduouse no Conservatorio Estatal de Talin.
O seu estilo era ecléctico; moitas das súas creacións estaban inspiradas na astronomía: baseándose nas traxectorias dos planetas do sistema solar creou a que denominou escala planetaria[2], un modo musical baseado nas notas dó#, re, fa#, sol# e la. A maioría das súas pezas compúxoas para coros mixtos, a máis famosa Gloria Patri e entre as creadas para coros masculinos salienta Reekviem Eesti vabaduse eest langenute mälestuseks, un dos seus traballos máis recoñecidos[3]. Tamén realizou traballos para osquestra, piano e clarinete e numerosas pezas sacras, que tamén evocan vividamente o seu interese pola cosmoloxía[4]. Son numerosas as súas colaboracións con casas editoras e discográficas: aínda que a maioría das súas obras saíron con Edition 49, outras editáronas Harmonia Mundi, Fennica Gehrman, Finlandia music etc., e colaborou tamén con Radio France, Philharmonic Chamber Choir dirixido por Paul Hiller, Eesti Filharmoonia Kammerkoor dirixido por Anne-Liis Treimann ou Eesti Riiklik Sümfooniaorkester.
Escribiu máis de 150 obras, aproximadamente un terzo baseadas na astronomía[5], e editou 14 CD coa súa obra e outros 40 inclúen algunha peza súa. Tamén participou na banda sonora do filme alemán Der Krieger und die Kaiserin e no teatro musical, en obras como a ópera infantil Kuri kuningatütar (1985) ou Viimane mägi (2009). Está considerado un dos compositores estonianos máis influentes[6]. Sisask traballou como profesor de música e director de coro na localidade de Jäneda.
Obras[editar | editar a fonte]
- 1980–1987 Tähistaeva tsükkel, para piano
- 1988 Gloria Patri 24 himnos sacros para coro mixto a capella: Surrexit Christus - Omnis una - Alleluia - Benedicamus - Laudate Dominum - Kyrie - Deo gratias - Pater noster - Sanctus - Stabat Mater dolorosa - Ave Maria - Credo - O sanctissima - O salutaris Hostia - Ave verum Corpus - Libera me - Dominus vobiscum - Surrexit Dominus - Confitemini Domino - Tempore natalis Domini - Ave Regina caelorum - Gloria tibi, Domine - Oremus - Agnus Dei
- 1989 Plejaadid, para piano
- 1990 Linnutee galaktika, piano a catro mans
- 1991 Andromeda galaktika, para piano
- 1992 Kiitkem sudamest Mariat, coro masculino
- 1992 "Jõuluoratoorium", oratorio
- 1993 Magnificat
- 1994 Missa Nr. 1
- 1995 Sümbiootiline Sümfoonia
- 1995 Komeet Hyakutake, para orquestra e percusión
- 1998 Reekviem Eesti vabaduse eest langenute mälestuseks, para coro masculino e orquestra sinfónica
- 1998 Ave Sol
- 1999 Missa Nr. 4 op. 46: Jõulumissa, misa de Nadal
- 2000 Põhjanael
- 2001 Leoniidid, concerto para frauta e orquestra
- 2002 Universumi hääled op. 88, para 4 pianos para 16 mans
- 2002 Benedictio, para coro mixto
- 2002 Sirio, para piano a catro mans
- 2003 Pro Patria, oratorio para soprano, coros, e orquestra.
- 2007 Sümfoonia Nr. 3
- 2008 Veni Creator Spiritus
- 2012 Eivere tähed
- 2013 Elu Plejaadide taga
- 2015 Kvasarid
- 2015 Laulame Soome linnadest
- 2016 Floret Silva Nobilis
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Suri helilooja Urmas Sisask". Kultuur. 17 de decembro de 2022. Consultado o 17 de decembro de 2022.
- ↑ David Michael Edmonds(2012) Music of the Spheres: Astronomy and Shamanism in the Music of Urmas Sisask University Of North Texas, p. 7
- ↑ "Urmas Sisask" en Eesti Muusika Infokeskus
- ↑ Nick Strimple (2002) Choral Music in the Twentieth Century. Amadeus Press: New Jersey, p. 167
- ↑ José Antonio Caballero "Urmas Sisasks" Astronomía 168, xuño de 2013, p. 75
- ↑ Urmas Sisask en Discogs
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Urmas Sisask Eesti Muusika Infokeskus
- Vídeo en Youtube da peza de Sisask Universumi hääled op 88. Academia Estoniana de Teatro e Música
